คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 235

ก่อนที่จะไปทำงาน ทัง โรลชูว โทรหา ซอง อันยี เธออยากจะไปหา อันยี ก่อนไปทำงานแต่ก็ติดต่อเธอไม่ได้เลย

เธอรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก เธอกังวลว่าอันยีจะทำอะไรโง่ ๆ

หลังจากคิดได้สักพัก เธอก็ตัดสินใจโทรไปที่หมายเลขของ เซิน โมเฟย

"หมายเลขที่คุณเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้…”

"ทำไมทั้งสองคนถึงไม่สามารถติดต่อได้"

ลู ชินจิน เดินลงมาจากชั้นบน เมื่อเห็นภรรยาของเขาจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ของเธออย่างกระวนกระวาย เขาก็ขมวดคิ้วและเดินไปถามเธอเบา ๆ ว่า "เกิดอะไรขึ้น?"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทัง โรลชูว ก็เงยหน้าขึ้น เธอกล่าวอย่างเคร่งขรึม "โมเฟยและอันยี ไม่สามารถติดต่อได้"

"เขาทั้งคู่?" เขาคิดว่า "ทำไมมันบังเอิญขนาดนี้"

"ใช่" ทัง โรลชูว พยักหน้า มีความกังวลเล็กน้อยปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ฉันกังวลว่าอันยีจะทำอะไรโง่ ๆ”

“เธอไม่ใช่คนที่บอบบาง และอ่อนแอขนาดนั้นหรอก” ลู ชินจิน ยิ้มให้เพื่อให้เธอสบายใจ "ไปทำงานก่อนเถอะ ผมจะขอให้ มู หลิง ตรวจสอบที่อยู่ของโมเฟย บางทีโมเฟยอาจเป็นห่วงเธอ และพาเธอกลับบ้านไปด้วย"

ทัง โรลชูว คิดถึงความเป็นไปได้ เธอจึงพยักหน้า "ได้โปรด ขอให้ มู หลิง ช่วยตรวจสอบเร็ว ๆ ด้วยนะ"

“ได้เลยครับ” ลู ชินจิน ขยี้ผมของเธอด้วยความเอ็นดู

หลังจากที่เธอเข้าไปในแผนกสื่อแล้ว ทัง โรลชูว ก็เห็น ซอง อันยี ซึ่งกำลังนั่งอยู่ในที่นั่งของเธอเอง

เธอตะลึง และรีบเดินเข้าไปหา

"อันยี" เธอเรียกชื่อของเธอออกมา

ซอง อันยี ที่จ้องมองหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างว่างเปล่า ทันใดนั้นเธอก็กลับมามีสติอีกครั้ง เธอหันไปมองและเห็น ทัง โรลชูว ซึ่งทำให้ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที

"โรลชูว" เธอพูดด้วยเสียงสะอื้น

ทัง โรลชูว แตะที่มือของเธอและปลอบโยนเธออย่างนุ่มนวล "ไม่เป็นไร ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว"

เมื่อเห็นใบหน้าที่ซีดและเหนื่อยล้าของเธอ ทัง โรลชูว รู้สึกกังวลอย่างมาก

“ซอง อันยี ทำไมเธอถึงใส่เสื้อผ้าเหมือนเมื่อวานเลย เธอออกไปเกลือกกลั้วกับผู้ชายบางคนเมื่อวานสินะ เลยทำให้กลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไม่ได้?”

ในขณะที่ ลู เส้าหลิน พูดเธอก็เหลือบมองไปที่ ทัง โรลชูว ซึ่งนั่งอยู่ใกล้ ๆ

ด้วยบุคลิกของ ทัง โรลชูว เธอจะต้องพูดแทนเพื่อนสนิทของเธอเมื่อเห็นเธอถูกรังแก

“ลู เส้าหลิน เช้านี้เธอไม่ได้แปรงฟันเหรอ ทำไมปากของเธอเหม็นจัง?”

ซอง อันยี ไม่ใช่คนที่ถูกรังแกได้ง่าย ๆ ดังนั้นเธอจึงโต้กลับโดยตรง

"เธอ... " ลู เส้าหลิน กำลังจะโต้กลับ แต่เมื่อเธอเห็นคนที่เดินผ่านมา ตาของเธอก็แข็งยังหาไม่ได้

"ของก็ถูกจัดกลุ่มตามหมวดหมู่ คนก็ถูกจัดตามการคบเพื่อน เธอก็เลยทำตัวเหมือนกับเพื่อนของเธอสินะ" ลู เส้าหลิน ขึ้นเสียงของเธออย่างเด็ดเดี่ยว และมุ่งเป้าไปที่ผู้หญิงที่เดินผ่านไป

“คำพูดของรองผู้จัดการลูในวันนี้ ถูกต้องที่สุด”

ทัง โรลชูว ยิ้มให้เธอ "เพราะฉันเห็นว่าคนที่อยู่รอบ ๆ ผู้จัดการลูก็เหมือน ๆ กับผู้จัดการลู ผู้หยิ่งผยองและมีแต่ความฝันลม ๆ แล้ง ๆ ที่อยากจะแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวยและหรูหรา"