คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 265

หลังจากลางานไปสองสามวัน ทัง โรลชูว เธอก็สังเกตว่าเธอมีงานค้างเยอะมาก ถึงแม้ว่า อันยีช่วยเธอไปบ้างแล้วก็ตาม

แต่เธอก็ไม่ได้พักผ่อนเลยหลังจากทำงานมาทั้งเช้า

เธอพยายามทำงานส่วนใหญ่ให้เสร็จก่อนที่จะไปทานอาหารกลางวัน

เธอหันไปถามอันยี และบริหารคอตัวเองไปด้วย ก่อนที่จะถามว่าทานอะไรกันดี จากนั้นเธอก็เห็นคนที่คุ้นเคยของเธออีกครั้ง

เธอมองคนนั้นดี ๆ ก็เห็นว่าคนนั้นมาสร้างปัญหาให้กับเธอแน่ ๆ

เมื่อได้ยินว่า ทัง โรลชูว กลับมาทำงานแล้ว ลู เส้าหลิน ห้ามตัวเองไม่อยู่เธอเดินมาที่แผนกสื่อเพื่อมาหาเรื่องเธอ

เธอมีงานมากมายในตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการงานล้นมือเธอเลยไม่มีเวลาระหว่างวัน และนี่ก็เป็นโอกาสดีที่จะมาหา ทัง โรลชูว ในช่วงพักกลางวัน

ทัง โรลชูว และ ซอง อันยี สบตากันและนั่งบนเก้าอี้ รอ ลู เส้าหลิน เดินเข้ามาหา

ลู เส้าหลิน เดินช้า ๆ เหมือนนกยูงรำแพน ท่ามกลางพรรคพวกที่อยู่ฝ่ายเธอ

เธอเดินเข้าไปใกล้ ๆ ทัง โรลชูว “ผู้ช่วยลู เธอมาตรวจงานของเราเหรอ?” เธอยิ้มและถาม

ลู เส้าหลิน เชิดหน้าขึ้น และมองเธอด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยาม

เธอพูดพร้อมกับยิ้มเยาะว่า "คิดไม่ถึงล่ะสิว่าฉันจะมาทำงานตำแหน่งนี้ได้"

ทัง โรลชูว เลิกคิ้วและพูดขึ้น "ใช่ ฉันก็คิดไม่ถึงเลย"

ลู เส้าหลิน ไม่คิดว่าเธอจะตอบแบบนั้น เธอถึงกับอึ้งไป และไม่คิดว่าอาการของเธอจะหายไวขนาดนี้

"ทัง โรลชูว ถ้าฉันเป็นเธอ ฉันจะเลือกขอลาออกเอง ดีกว่าที่จะโดนไล่ออก"

ทัง โรลชูว ยังคงยิ้มหวาน "คุณกำลังขู่ฉันเหรอ ผู้ช่วยลู"

เมื่อได้ยินคำสบประมาทของพวกนั้น ทัง โรลชูว ท่าทีของเธอเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไรเลย

พวกมันอ้าปากเหมือนเป็ดส่งเสียงดัง จนแทบทนไม่ได้

ในอีกด้านหนึ่ง ซอง อันยี ทนไม่ไหวได้และพุ่งไปที่นั่น เธอดุพวกนั้นและชี้ไปที่จมูกของพวกเขา "ความสวยก็คงจะบอกนิสัยไง ไม่แปลกใจเลยที่คนที่น่ารังเกียจของพวกเธอ ถึงได้เป็นแบบนี้"

หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็ทำท่าเหมือนจะอ้วก และก็ปิดปากของเธอ

“ซอง อันยี!”

ผู้หญิงกลุ่มนั้นทนไม่ได้เมื่อถูกด่าว่าน่ารังเกียจ และรีบวิ่งไปหา ซอง อันยี

ทัง โรลชูว เห็นแบบนั้นแล้ว ก็เดินออกมาและปกป้อง ซอง อันยี ที่อยู่ข้างหลังเธอ "ถ้ามีใครกล้าทำร้ายอันยี ฉันรับรองได้เลยนะว่า คนนั้นไม่มีทางได้ก้าวขาออกจากแผนกสื่อไปแน่"