คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 393

ทัง โรลชูว ลังเลอยู่สักพัก ก่อนจะยิ้มสดใสออกมาและพยักหน้าอย่างนุ่มนวล “ใช่ค่ะ เป็นเช่นนั้น ฉันต้องการให้คุณช่วย”

“แต่ผมได้ยินจาก เซียวเหยา มาว่าคุณไม่ต้องการขอให้ผมช่วย” ลู ชินจิน มองกลับไปที่เธอพร้อมกับรอยยิ้มจาง ๆ

ทัง โรลชูว กระตุกริมฝีปากก่อนจะตอบกลับ “ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือของคุณเรื่อง ผู้อาวุโสเฉิน แต่ตอนนี้ฉันอยากให้คุณช่วยในเรื่องอื่น”

“ผู้อาวุโสเฉิน?”

“ใช่ค่ะ เขาเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นของ ทัง กรุ๊ป ฉันไปเยี่ยมเขามาวันนี้กับ เซียวเหยา แต่เขาปฏิเสธที่จะให้เราเข้าพบ”

เมื่อพูดถึงเรื่องผู้อาวุโสเฉิน ทัง โรลชูว ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา รู้สึกผิดหวังเล็ก ๆ

เมื่อเห็นว่าเธอผิดหวัง ลู ชินจิน นิ่งคิดสักครู่ก่อนจะพูดขึ้น “แต่นั่นก็เป็นนิสัยปกติของเขาอยู่แล้ว อย่างน้อยนั่นก็หมายความว่าคุณยังมีโอกาสนะ”

“ใช่ไหมคะ นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดเหมือนกัน” ทัง โรลชูว กรอกตาคู่สวยของเธอที่เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม แพรวพราว ก่อนจะพูดต่อ “รู้จักศัตรูของคุณ และรู้จักตัวคุณเองให้เป็นอย่างดี ถ้าฉันหาในสิ่งที่เขาพึงพอใจได้ ฉันคิดว่าฉันจะทำให้เขามาอยู่ฝั่งฉันได้”

ในขณะที่พูดเธอมีท่าทีมั่นใจเป็นอย่างมาก ดวงตาของเธอส่องประกายราวกับดวงดาว ไม่มีร่องรอยของความผิดหวังเลยหลงเหลืออยู่เหมือนเมื่อสองสามนาทีก่อนหน้า

“คุณมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอ?” ลู ชินจิน เลิกคิ้วขึ้นอย่างตั้งข้อสงสัย

มันไม่ใช่เพราะเขาขาดความเชื่อมั่นในตัวเธอ แต่เป็นเพราะผู้คนนั้นยากที่จะคาดเดา และไม่มีใครสามารถบอกได้ว่า ผู้อาวุโสเฉิน คิดจะทำอะไรอยู่

นี่เขากำลังจะเข้าไปเกี่ยวข้องกับการแก่งแย่งอำนาจภายในของ ทัง กรุ๊ป จริง ๆ งั้นเหรอ?

หรือเขาแค่กำลังจะใช้เรื่องนี้เป็นเครื่องต่อรองราคาหุ้นที่ดีกว่า?

มันยากที่จะพูด และยิ่งเพราะว่า ทัง โรลชูว เป็นคนที่จิตใจดีและใสซื่อ ลู ชินจิน เป็นห่วงว่าการมีเจตนาที่ดีของเธอนั้นจะเปิดโอกาสให้ศัตรูเอาเปรียบเธอได้

“มีอะไรหรือเปล่าคะ? คุณไม่เชื่อใจฉันอย่างนั้นเหรอ?” ทัง โรลชูว วางมือลงบนโต๊ะ แล้วโน้มตัวไปข้างหน้า จ้องมองเขาอย่างสบาย ๆ

ลู ชินจิน ยิ้ม “เรื่องบางอย่างก็ยากที่จะคาดเดา และบางทีก็มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นเสมอ”

เมื่อ ทัง โรลชูว พูดจบเธอจึงสามารถหายใจได้อีกครั้งถึงแม้บรรยากาศรอบข้างจะเงียบเป็นเป่าสากก็ตาม

ลู ชินจิน จ้องเธออย่าเงียบ ๆ สีหน้าของเขาสงบนิ่ง ดวงตาดำขลับของเขามันลุ่มลึก ไม่มีร่องรอยของความรู้สึกใดใดให้สังเกตเห็นได้เลย

“แย่จริง…นี่มันน่าอึดอัดชะมัด” แท้จริงแล้ว ความตั้งใจของเธอก็คือการประกาศความร่วมมือระหว่าง ทัง กรุ๊ปและ ธันเดอร์โบลท์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ กรุ๊ป เพื่อที่เหล่าผู้ถือหุ้นจะได้สนับสนุนเธอยังไม่ตั้งข้อสงสัย

ถึงแม้จะเป็นบริษัททางด้านสื่อและการบันเทิง แต่ ธันเดอร์โบลท์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ กรุ๊ป ก็มั่นคงกว่า ทัง กรุ๊ป ในแง่ของทั้งสินทรัพย์และจุดแข็ง และการร่วมมือกันระหว่างสองบริษัทก็จะยิ่งทำให้ ทัง กรุ๊ป โดดเด่นขึ้นมา

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าท่าทีของผู้บริหาร ลู ชินจิน จะดูประหลาดไปเล็กน้อย

ทัง โรลชูว ฝืนยิ้มและระเบิดเสียงหัวเราะแห้ง ๆ ออกมาเพื่อที่จะทำลายบรรยากาศอันน่าอึดอัด ก่อนที่เธอจะพูดขึ้นอย่างระมัดระวังว่า “จริง ๆ แล้วฉันเพิ่งจะคิดเรื่องนี้ขึ้นมาเมื่อไม่นานนี้ แต่พอคิดดูดี ๆ การที่ ธันเดอร์โบลท์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ กรุ๊ป ที่เป็นบริษัทแนวหน้าของธุรกิจการบันเทิง กับธุรกิจของ ทัง กรุ๊ป ที่ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับสื่อบันเทิงเลย จะให้มาร่วมมือกันก็คงจะเป็นไปไม่ได้”

หลังจากพูดจบ เธอก็ก้มหัวลง และสบถกับตัวเองในใจ