คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 395

ป้าวูทำอาหารได้อร่อย ทัง โรลชูว จึงไม่สามารถหยุดตัวเองได้เธอกินข้าวไปสองชามและซุปอีกหนึ่งชาม

เมื่อทานเสร็จเธอรู้สึกได้ว่าอาหารกำลังย้อนคืนขึ้นมาที่ลำคอของเธอ เธอรู้สึกจะอ้วกออกมาได้ทุกนาที

เธอเดินออกมาจากห้องอาหารอย่างยากลำบาก เมื่อเห็นว่าเธอเดินออกมาอย่างช้า ๆ ราวกับหญิงตั้งครรภ์พร้อมกับท่าเท้าสะเอว ลู ชินจิน ก็หัวเราะออกมาและส่ายหน้าอย่างเหนื่อยอ่อน

เขาเดินเข้าไปในห้องครัวก่อนจะเดินกลับออกมา หลังจากนั้นครูใหญ่พร้อมกับแก้วในมือของเขา

ที่ห้องนั่งเล่น ทัง โรลชูว นอนอยู่บนโซฟาราวกับหญิงที่เสียชีวิตไปแล้วใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นและรู้สึกเสียใจ

ท้องของเธอแน่นเสียจนจะระเบิดได้ทุกเมื่อ แต่เธอก็รู้สึกไม่สบายตัวเป็นอย่างมาก ดังนั้นเธอจึงไม่ได้สนใจที่จะรักษาภาพลักษณ์เธอ เธอตัดสินใจที่จะนอนอยู่ตรงโซฟาตัวนั้นตลอดไป

เมื่อ ลู ชินจิน เดินออกมาเจอเธออยู่ในสภาพเช่นนั้น เขาจึงเดินเข้าไปหาเธอ ก่อนจะหัวเราะขึ้นมาอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร เขาเดินไปยื่นแก้วให้เธอ “นี่คือ ชาฮอร์ธรอน มันจะช่วยคุณได้ในการย่อยอาหาร”

รับแก้วมาเธอช่องสายตาพี่จะมองหน้าเขารู้สึกซาบซึ้ง จึงบอกความรู้สึกของเธอออกมาว่า “ชินจิน คุณใจดีจัง”

จะไม่ให้เธอตกหลุมรักเขาได้ไง ในเมื่อเขาใส่ใจรายละเอียดและอ่อนโยนเช่นนี้

เขาหัวเราะเบา ๆ แต่ไม่ตอบกลับ

หัวใจของเธอเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักใคร่ เธอดื่มชาฮอร์ธรอน จนหมดแก้ว ซึ่งเป็นเรื่องยากสำหรับเธอมากเพราะแค่นี้เธอก็จุกจนจะไม่ไหวอยู่แล้ว แต่ไม่ว่าอย่างไรเธอก็ไม่กล้าที่จะปฏิเสธความห่วงใยของเขาที่มีต่อเธอไปได้!

ดังนั้น เธอจึงตัดสินใจบังคับตัวเอง ไม่นานเธอก็รู้สึกได้ว่าชาฮอร์ธรอนช่วยย่อยได้ดีทีเดียว

หลังจากดื่มจนหมด เธอยื่นแก้วคืนให้กับลู ชินจิน ที่พูดปลอบโยนเธออยู่เบา ๆ “นอนพักสักแป๊บนะ แล้วผมจะพาคุณออกไปเดินเล่นทีหลัง”

ทัง โรลชูว ยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน “ได้ค่ะ”

ลู ชินจิน ลูบผมเธอเบา ๆ อย่างรักใคร ก่อนที่จะถือแก้วเปล่ากลับไปที่ห้องครัว

ทัง โรลชูว ไม่ได้เงยหน้าขึ้น ด้วยความที่เธอกำลังตรวจสอบผลรายงานอย่างจริงจังอยู่

“ก็เพราะว่า...มันน่ากลัวน่ะสิ”

จะเป็นเรื่องน่ากลัวไปได้ยังไง ก็แค่ให้เขาไปติดตามตารางชีวิตของผู้อาวุโสเฉิน?

“เพราะว่า...เพราะว่า” ลู เซียวเหยา นึกคำพูดไม่ออกหลังจากเงียบไปสักพักเขาก็ตอบกลับมาอย่างอาย ๆ “ก็เพราะว่ามันน่ากลัวนั่นแหละ”

ทัง โรลชูว งุนงง “นั่นไม่ได้ช่วยตอบคำถามอะไรได้เลย”

ลู เซียวเหยา ถอนหายใจดัง “พี่สะใภ้ คุณไม่รู้หรอกเหรอว่าพวกผู้อาวุโสน่ะ น่ากลัวขนาดไหน? โดยเฉพาะพวกที่มีลูกสาว หรือหลานสาวที่ยังไม่แต่งงาน”

ทัง โรลชูว เข้าใจในทันทีว่าเขาหมายความว่าอย่างไร “ทำไมล่ะ? นายโดนพวกเขาสอบปากคำเกี่ยวกับพื้นเพครอบครัวนาย หรือแม้แต่กางเกงในสีอะไรที่นายชอบใส่อย่างนั้นเหรอ?