คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 426

ทัง โรลชูว เม้มริมฝีปากของเธอขณะที่เธอมองเขาเดินจากไปอย่างเงียบ ๆ จู่ ๆ เธอก็รู้สึกว่าตัวเองทำผิด

แต่...

เธอหันกลับไปมอง ซอง อันยี ที่ตอนนี้กำลังก้มหน้า เธอถอนหายใจเบา ๆ สิ่งที่ผิดพลาดไม่สามารถแก้ไขได้ ในสถานการณ์แบบนี้เธอต้องควบคุมตัวเองและเข้มแข็ง ไม่งั้นเธอจะต้องเสียใจเรื่องในอนาคตที่มันจะต้องเจ็บปวดมากกว่านี้

เธอหายใจเข้าลึก ๆ และเงยหน้าขึ้นมองไปที่ ลู ชินจิน “ไปส่งอันยีกับเสี่ยวเซียวกันค่ะ”

ก่อนที่ ลู ชินจิน จะตอบ ลู เซียวเหยา ก็พูดแทรกขึ้นมา “พี่สะใภ้ผมไปส่งเอง พี่กับพี่ชายไปพักผ่อนเถอะ”

"แต่..." ทัง โรลชูว มอง หยิง เสี่ยวเซียว อย่างลังเล

เสี่ยวเซียวจะอึดอัดหรือเปล่านะ?

แต่เสี่ยวเซียวก็เห็นด้วย "ใช่ ให้ ลู เซียวเหยา ไปส่งพวกเราเถอะ"

พูดตามตรงว่า ทัง โรลชูว ก็รู้สึกอ่อนเพลียมาก ทั้งวันเธอเดินทางไปทั่วเลย ทั้งโรงพยาบาล แถมยังต้องคุยเรื่องธุรกิจอีก

ดังนั้นเธอจึงไม่ปฏิเสธเขาอีกต่อไป "เอาล่ะ เซียวเหยาไปส่งพวกเธอให้ดีล่ะ"

"ครับผม"

ลู เซียวเหยา หยิง เสี่ยวเซียว และ ซอง อันยี เดินไปที่ลานจอดรถ

สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปทำให้พวกเขาทั้งหมดตกตะลึง

เซิน โมเฟย ที่พวกเขาคิดว่ากลับไปแล้วปรากฏตัวออกมาจากที่ใด เขาดึง ซอง อันยี ไปกับเขาและรีบวิ่งหนีไป

ซอง อันยี รู้สึกสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เมื่อเธอรู้สึกตัวอีกที เธอก็นั่งอยู่บนรถที่กำลังขับออกจากโรงแรมแล้ว

"อะไร!" หยิง เสี่ยวเซียว เป็นคนแรกที่รู้สึกตัว เธออดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา

"บ้าไปแล้ว โมเฟยทำเกินไป!" แม้แต่ ลู เซียวเหยา ก็ตกตะลึง

"จริง รีบตามเขาไป!"

หยิง เสี่ยวเซียว ผลักเขาเข้าไปในรถ แต่ ทัง โรลชูว ก็ห้ามพวกเธอ "ลืมไปเถอะ ให้อันยีจัดการกับเขาเอง"

ทัง โรลชูว มองวิวทิวทัศน์ถนนด้านนอกรถ แสงไฟข้างทางสะท้อนทั่วใบหน้าที่สวยงามของเธอ

ลู ชินจิน เหล่มองเธอจากมุมตาของเขา เขาถามว่า "คุณกำลังคิดอะไรอยู่?"

"ฉันกำลังคิดเรื่องอันยีกับโมเฟย" ทัง โรลชูว หันมายิ้มให้เขา "พวกเขาชอบกัน แต่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ ฉันคิดว่ามันน่าเสียดาย"

เธอถอนหายใจแล้วถามว่า "ไม่มีทางออกเรื่องงานแต่งของโมเฟยเลยเหรอ?"

เนื่องจากรถกำลังจอดเพราะสัญญาณไฟจราจรสีแดง ลู ชินจิน จึงเคลื่อนตัวไปด้านข้างและหันไปมองเธออย่างตั้งใจ ริมฝีปากของเขาโค้งขึ้นเล็กน้อย "ถ้ามีทางออก ผมจะช่วยอย่างแน่นอน แต่น่าเสียดาย..."

“คราวนี้ไม่ได้จริง ๆ”

สิ่งที่ชินจินหมายถึงนั้น คือมันเกินกว่ากำลังเขาและไม่สามารถช่วยได้จริงๆ

ทัง โรลชูว หันไปมองวิวทิวทัศน์นอกหน้าต่างด้วยความกังวล

เธอกลัวว่าโมเฟยและอันยีจะยอมแพ้กับความสัมพันธ์ที่ดูเหมือนไม่มีความหวังของพวกเขาง่าย ๆ