คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 436

หลังจากที่ชายทั้งสามคนเดินออกจากห้องไป ทัง โรลชูว จึงพูดขึ้น “พวกเขาไปแล้ว เราก็มาเริ่มคุยกันเลยดีกว่า”

ซอง อันยี หันหน้าไปมอง หยิง เสี่ยวเซียว เธอเม้มปากก็จะพูดขึ้นด้วยท่าทีระมัดระวัง “เสี่ยวเซียว ฉันขอโทษนะฉันไม่ควรพูดแบบนั้นเลยเมื่อวันก่อน ฉันแค่ไม่อยากให้เธอและชูวชูว กังวลมากจนเกินไป นั่นทำให้ฉันพูดออกไปอย่างไม่ได้คิด”

หยิง เสี่ยวเซียว โค้งหัวรับ แต่ไม่ได้พูดอะไร

เมื่อเห็นดังนั้น ซอง อันยี พุ่งสายตากลับไปที่ ทัง โรลชูว บอกไปนัย ๆ ว่าเธอไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ทัง โรลชูว เลิกคิ้วขึ้นกำลังจะอ้าปากพูดแทนอันยี แต่ หยิง เสี่ยวเซียว กลับเงยหน้าขึ้นมาก่อน

เธอมองไปที่ ซอง อันยี นิ่งคิดไปชั่วครู่ก่อนจะพูดขึ้นมาช้า ๆ “อันยี ที่ฉันโกรธเธอก็เพราะเธอไม่ให้เกียรติตัวเอง เธอก็รู้ดีนี่ว่า เซิน โมเฟย มีคู่หมั้นอยู่แล้ว แต่เธอก็ยังปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขา นั่นทำให้ฉันโกรธมาก”

“เสี่ยวเซียว ฉัน…”

ซอง อันยี อยากที่จะอธิบายเป็นอย่างมาก แต่ก็ถูกคำพูดที่ตามมาของ หยิง เสี่ยวเซียว ขัดขึ้น

“อย่าบอกฉันนะว่าเป็นเพราะความรัก ความรักไม่ใช่ทุกสิ่ง เซิน โมเฟย อาจจะรักเธอตอนนี้ เขาอาจจะบอกเธอว่าเขาจะต่อสู้กับคุณปู่ของเขาเพื่อเธอ แต่เมื่อเวลาผ่านไปความรักของเธอจะค่อย ๆ สึกกร่อนลงก็เพราะเรื่องที่ขัดขวางพวกเธออยู่นี้”

“ฉันเชื่อมั่นในตัวโมเฟย และในความรักของพวกเรา”

ซอง อันยี ยืนกรานหนักแน่น

ในตอนนั้นเอง หยิง เสี่ยวเซียว ก็ตระหนักขึ้นได้ว่า มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะอธิบายเรื่องนี้ให้กับคนที่กำลังตกหลุมรักอย่างโงหัวไม่ขึ้นฟัง

เธอโค้งหัวลงก่อนจะยิ้มออกมา ในรอยยิ้มนั้นเจือด้วยความสิ้นหวัง

“ชูวชูวพูดถูก นี่เป็นเรื่องระหว่างเธอสองคน ในฐานะเพื่อนที่ดี พวกเราได้พูดทุกอย่างที่ควรจะพูดไปหมดแล้ว เราไม่ควรเข้าไปจุ้นจ้านในความสัมพันธ์ของพวกเธอ ดังนั้น…” หยิง เสี่ยวเซียว เม้มริมฝีปากก่อนจะยิ้มออกมา “ ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติก็แล้วกัน”

ทัง โรลชูว ยิ้มออกมา “นั่นเป็นเรื่องที่ดีที่เธอคิดได้เสียที”

“ชูวชูว เสี่ยวเซียว ขอบคุณนะ” ซอง อันยี พูดเสียงอ่อน

หยิง เสี่ยวเซียว เลิกคิ้วขึ้น “เธอไม่จำเป็นต้องขอบคุณพวกเราหรอก ชูวชูวกับฉันไม่ทำอะไรเลยสักนิด”

ซอง อันยี ยิ้มเล็กน้อย “ขอบคุณที่พวกเธอเข้าใจ”

กระวนกระวายใจว่าเรื่องของเธอจะถูกเปิดเผยออกมา หยิง เสี่ยวเซียว โวยวายขึ้นมา “ฉันก็แค่อยากจะฝึกฝนตัวเอง ฉันไม่ใช่ผู้หญิงช่างวางแผนแบบนั้นนะ”

วางแผน?

ทัง โรลชูว อดไม่ได้ที่จะหัวเราะกลับมา “เสี่ยวเซียว เธอไม่เห็นจะต้องรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่ต้องวางแผนอะไรเลย ก็เซียวเหยาออกจะเป็นที่นิยมในหมู่สาว ๆ ขนาดนั้น มันก็ไม่แปลกถ้าเธอจะชอบเขา”

“ใช่เลย” ซอง อันยี ส่งเสียงเห็นด้วยออกมา

“เธอสองคนนี่มัน…” เมื่อ หยิง เสี่ยวเซียว เห็นเธอคู่ยิ้มออกมาอย่างรู้ทัน เธอรู้สึกไม่ดีเลยสักนิดเธอจึงรีบลุกขึ้น หยิบกระเป๋าและเสื้อโค้ทของเธอ “ฉันจะกลับบ้านแล้วก่อนที่พวกเธอสองคนจะทำให้ฉันโกรธ”

พูดจบเธอก็หันหลังกลับแล้วเดินออกไป

“เสี่ยวเซียว…” ซอง อันยี ลุกขึ้นยืน อยากที่จะวิ่งตามเธอไปเพื่อขอให้เธออยู่ต่อ แต่ ทัง โรลชูว คว้าแขนเธอไว้ก่อน

ที่หันกลับมามองที่ ทัง โรลชูว เห็นว่าเธอกำลังส่ายหน้าและยิ้มออกมา “ปล่อยเธอไปเถอะ เธอช่างเป็นคนที่ทำตัวขวางโลกเสียจริง”