คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 437

ทัง โรลชูว มอบอำนาจการสืบทอด ทัง กรุ๊ป ให้กับ ลู ชินจิน บริหารแทน เนื่องจากด้วยความสามาถของเธอ เธอกลัวว่าเธอจะทำให้บริษัทพังพินาศเป็นแน่ ไม่ช้าก็เร็ว

เมื่อเธอบอก ลู ชินจิน ถึงการตัดสินใจของเธอ เขาเลิกคิ้วเรียวสูงเล็กน้อยก่อนจะถามขึ้น “คุณเชื่อใจผมขนาดนี้เลยงั้นเหรอ?”

“แน่นอนสิคะ คุณเป็นสามีของฉัน ถ้าไม่เชื่อใจคุณฉันจะไปเชื่อใจใครได้อีก”

นั่นคือคำตอบของเธอที่ให้แก่เขาในตอนนั้น ที่จริงแล้วเธออยากจะตอบกลับว่า ในฐานะผู้สืบทอดตระกูลลู กิจการขนาดใหญ่และทรงอิทธิพลอย่างเขา จะมาใส่ใจอะไรกับบริษัทอุตสาหกรรมเล็ก ๆ อย่าง ทัง กรุ๊ป ที่แทบทำกำไรอะไรไม่ได้เลย?

แน่นอนว่าเธอไม่พูด!

ถึงแม้ในนามเธอจะเป็นประธานบริษัท ทัง กรุ๊ป แต่คนที่บริหารบริษัทจริง ๆ คือ ลู ชินจิน

ดังนั้นเหล่าปัญหาต่าง ๆ ที่ทำให้ ทัง โรลชูว ปวดหัวก็ถูกแก้ไขไปได้หมดสิ้น

และ ทัง โรลชูว ก็ยังคงกลับไปทำงานที่ข่าวบันเทิงไทม์ ด้วยตำแหน่งเล็ก ๆ อย่างรองผู้จัดการในแผนกสื่อมวลชนของเธอ ถึงแม้จะเป็นตำแหน่งที่ไม่สูงแต่มันก็เป็นสิ่งที่เธอสนใจจะทำ

ดังนั้น เธอจึงเต็มใจอย่างยิ่งที่จะทำงานหนักเพื่องานของเธอ

อย่างเช่นวันนี้ ทัง โรลชูว โดนเรียกตัวเข้าไปที่ห้องทำงานของ หลี่ น่า

“เสี่ยวทัง เธอชักจะอู้งานมากไปแล้วนะช่วงนี้” หลี่ น่าพูดเข้าประเด็นอย่างไม่อ้อมค้อม

ทัง โรลชูว รู้สึกอายขึ้นมาในทันที เธอหัวเราะแห้งออกมา “ใช่ค่ะ เป็นเรื่องจริง”

เธอลางานเป็นเวลาหลายวันในช่วงนี้ และก็อู้งานของเธอจริง ๆ เธอไม่มีข้อแก้ตัวอะไรเลย

เมื่อเห็นใบหน้าที่เขินอายของเธอ หลี่ น่า ยิ้มออกมาเล็กน้อย “เสี่ยวทัง ฉันไม่ได้ตั้งใจจะโทษเธอหรอกนะ ฉันก็แค่พูดให้ฟังเท่านั้น”

หยิบเอกสารบนโต๊ะก่อนจะยื่นให้ ทัง โรลชูว “นี่เป็นรายงานสถานการณ์ทั่วไปของคดีคอรัปชั่นของ หยาง กรุ๊ป ลองอ่านดูแล้วส่งสายข่าวเข้าไปติดตามสถานการณ์ล่าสุดซะ”

เมื่อเธอได้ยินว่าเป็นคดีคอรัปชั่นของ หยาง กรุ๊ป เธอลังเลที่จะรับเอกสารมาเปิดดู ในขณะเดียวกันเสียงของ หลี่ น่า ก็ดังขึ้นมาอีก “คดีคอรัปชั่นนี่จะถูกเปิดเผยต่อสาธารณชนในศาลประชาชนของเมืองปักกิ่ง ถ้าคุณทำได้ ก็ช่วยส่งนักข่าวของเราไปเก็บข้อมูลด้วยตัวเองมาที”

“ฉันจะไปเองค่ะ” ทัง โรลชูวปิดเอกสารลง

ถ้าเธอจำไม่ผิด ใครสักคนในตระกูลหยิงทำงานให้กับศาล

และก็อย่างที่คาดไว้ เมื่อพวกเขาไปถึงประตูทางเข้า ชายหนุ่มคนนึงเข้ามาทักทายพวกเขาด้วยรอยยิ้มกว้าง

“คุณหยิง ผู้อำนวยการให้ฉันมานำทางคุณสองคนเข้าไปด้านในค่ะ”

“แล้วผู้อำนวยการอยู่ไหนเหรอคะ?” หยิง เสี่ยวเซียว ถามขึ้น

“เขามีคดีที่ต้องจัดการเลยมาพบคุณเองไม่ได้ค่ะ”

“งั้นเหรอ” หยิง เสี่ยวเซียว ทำปากยื่น “ถ้าเช่นนั้นก็ช่วยขอบคุณผู้อำนวยการแทนฉันด้วยนะคะ”

ชายหนุ่มยิ้ม ก่อนจะนำทางพวกเขาเข้าไปด้านในตึกของศาล ตรงไปยังห้องพิจารณาคดีคอรัปชั่นนั้นทันที

เมื่อพวกเขาเข้ามาถึงด้านในห้องพิจารณาคดี พวกเขาเห็น ซอง อันยี นั่งอยู่ที่แถวแรก แต่พวกเขาไม่ได้เดินเข้าไปหาเธอและเลือกที่จะนั่งอยู่ด้านหลังแทน