คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 452

คิ้วของ ทัง โรลชูว เลิกขึ้นจนแทบมองไม่เห็น จากนั้นเธอก็ยิ้ม “จริง ๆ แล้ว มันไม่สำคัญหรอก ผู้ชายที่ฉันแต่งงานด้วยคือคุณ ฉันไม่สนใจเรื่องอื่นเลย”

เมื่อจ้องมองใบหน้าเล็ก ๆ ที่มีชีวิตชีวาและสวยงามของเธอ หัวใจของ ลู ชินจิน ก็สั่นไหว เขาไม่สามารถต้านทานความอ่อนโยนที่กำลังจะเอ่อล้นในหัวใจของเขาได้ เขาก้มศีรษะลงและจูบริมฝีปากสีทับทิมของเธอเล็กน้อย

หลังจากจูบเธอเบา ๆ แล้ว เขาก็ยังคงประทับริมฝีปากของเธอไว้ “ชูวชูว...”

เสียงของเขาเรียกเธออย่างอ่อนโยนและโหยหา มันทำให้หัวใจของ ทัง โรลชูว สั่นเล็กน้อย เธออดไม่ได้ที่จะเกี่ยวคอของเขาด้วยแขน จากนั้นเธอก็ยกศีรษะขึ้นเพื่อจูบริมฝีปากของเขาอย่างเพลิดเพลิน

เขาวางเธอลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา จากนั้นเขาก็ปีนขึ้นไปบนตัวของเธอและจูบที่ริมฝีปากของเธออีกครั้ง

ลมค่อย ๆ พัดผ้าม่านด้านหลังของทั้งคู่ที่กำลังอยู่ในอ้อมแขนของกันและกัน

ดวงจันทร์ซ่อนตัวอยู่ในก้อนเมฆ

คื่นนี้เป็นคืนฤดูใบไม้ร่วงที่แสนจะยาวนาน

ทัง โรลชูว หลับไปเพราะ ลู ชินจิน เธอหมดแรงและเมื่อเธอตื่นขึ้นมาก็บ่ายแล้ว

โชคดีที่เธอไม่ต้องทำงาน เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์

หลังจากทานอาหารกลางวันช้ากว่าหนึ่งชั่วโมง ทัง โรลชูว ก็ไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อดูทีวี

เนื่องจากมีงานเลี้ยงการกุศล ชินจินจึงไปที่บริษัทของเขาเพื่อเตรียมการ ดังนั้นเขาจึงออกจาบ้านไปตั้งแต่เช้า

เธอจำได้ว่า ในขณะที่เธอยังคงงัวเงียอยู่ เขาก็ปลุกเธอและบอกเธอแล้ว

แต่เธอเหนื่อยและง่วงเกินไป เธอจึงนอนต่ออีก

ป้าอูบอกเรื่องนี้อีกครั้งตอนที่เธอทานอาหารกลางวัน จากนั้นเธอก็จำได้ลาง ๆ ว่าเขาปลุกเธอแล้ว

ทีวีกำลังฉายรายการเรียลลิตี้คนดังที่โด่งดังที่สุดในขณะนี้ มีดาราร่วมสมัยที่เป็นที่นิยมมากที่สุด มันคงแปลกถ้าพวกเขาไม่ได้รับความนิยม

แต่ละตอนมีธีมที่แตกต่างกันไป ดาราชายและหญิงจะแสดงความฉลาดและความกล้าต่อสู้กันเพื่อแย่งชิงสิ่งของหรือเพื่อเกียรติยศ

บอกตามตรงว่ารายการดังกล่าวเป็นสคริปต์ทั้งหมด สิ่งที่ดาราต้องพูดหรือทำล้วนมีการจัดเตรียมไว้ล่วงหน้าแล้ว

พวกเขาสามารถล่อลวงเด็กสาวและเด็กผู้ชายที่ไม่รู้จักโลกนี้มากนักได้

ทัง โรลชูว ขมวดคิ้วและวางโทรศัพท์มือถือลง เธอตรวจสอบหมายเลขผู้โทรและเห็นว่าเป็นเสี่ยวเซียว

ดังนั้นเธอจึงวางโทรศัพท์ไว้ที่หูเธออีกครั้ง "เฮ้ เสี่ยวเซียว แกพูดไม่ได้เหรอ?"

ทุกอย่างเงียบอีกครั้ง เมื่อ ทัง โรลชูว กำลังจะวางสายโทรศัพท์เสียงของ หยิง เสี่ยวเซียว ก็ดังมาจากอีกด้านหนึ่ง

“ชูวชูว วันนี้แกกินดินปืนเป็นอาหารเหรอ ทำไมดุจัง”

"แกจะพูดสุภาพไหมล่ะ ถ้ามีคนโทรมาปลุกตอนกำลังฝันดีน่ะ! แกจะมีความสุขไหม?" ทัง โรลชูว พูดด้วยความโกรธ

แล้วเธอก็ถามว่า "โทรมาทำไม?"

หยิง เสี่ยวเซียว ลังเลอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นกล่าวว่า "ฉันอยากให้แกช่วยอะไรหน่อย"

ช่วยเธองั้นเหรอ?

ทัง โรลชูว เลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ