คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 459

คฤหาสน์ตระกูลทัง

เซา เสี่ยวหวัน ถือชามซุปร้อน ๆ ไปในห้องของชั้นที่สอง

"โรลโรล แม่ขอเข้าไปได้ไหม?" เธอถามอย่างระมัดระวัง

ไม่มีเสียงตอบรับจากภายในห้องกลับมา เธอขมวดคิ้วแล้วเปิดประตูเข้าไปอย่างเบามือ

ไฟในห้องไม่ได้เปิด นั่นจึงทำให้ทั้งห้องมืดสนิท

เซา เสี่ยวหวัน เอื้อมมือไปกดสวิตช์ที่ผนังโดยสัญชาตญาณ แต่เสียงเย็นชาของลูกสาวเธอก็ดังขึ้น

“อย่าเปิดนะ!”

หัวใจของ เซา เสี่ยวหวัน สั่น เธอถอยมือออกจากสวิตซ์ไฟทันที จากนั้นเธอก็ลืมตาขึ้นให้กว้างที่สุดเพื่อมองหาลูกสาวของเธอในห้องนี้

"โรลโรล แม่ทำซุปมาให้ลูกนะ กินไหม?"

“ไม่”

“แต่...”

เซา เสี่ยวหวัน ก้าวไปข้างหน้าเพราะเธอต้องการพูดกับลูกสาวของเธอมากกว่านี้ แต่ก็เธอก็เหยียบเข้ากับอะไรบางอย่างบนพื้น เธอสะดุ้งจนกรีดร้องออกมา ชามในมือของเธอร่วงหล่นลงบนพื้นเนื่องจากความตกใจของเธอ

ชามแตกและน้ำซุปก็หก

"ออกไปจากที่นี่!"

ลูกสาวตำหนิเธออย่างไร้ความปรานี และน้ำเสียงของเธอก็ช่างเย็นชา

เซา เสี่ยวหวัน ไม่ทำอะไรต่อไป เธอโกรธ เธอหันกลับไปเพื่อเปิดไฟอย่างรวดเร็ว

เมื่อ เซา เสี่ยวหวัน เห็นว่าเธอตั้งใจฟัง เธอก็ตบมือและยืนขึ้น “โรลโรล ลูกแค่ทำสิ่งที่ลูกชอบ ไม่ได้มีแค่แม่ที่ค่อยช่วยเหลือลูก มีคนอื่น ๆ คอยช่วยลูกอยู่เหมือนกัน”

หลังจากที่เธอพูดจบ เซา เสี่ยวหวัน ก็หันกลับไปหยิบชามซุปที่แตกอยู่บนพื้น เสียงของ กู โรลโรล ดังมาจากด้านหลังของเธอ "ขอโทษที่ทำให้แม่เป็นห่วงนะคะ"

เมื่อได้ยินคำขอโทษจากลูกสาวของเธอ ขอบตาของ เซา เสี่ยวหวัน ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที เธอหันกลับมาและพูดกับ กู โรลโรล อย่างแน่วแน่ว่า "โรลโรล ไม่ต้องกังวลนะ แม่จะช่วยให้ ทัง กรุ๊ป มาเป็นของลูกให้ได้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม"

เธอไม่รู้ว่าเธอคิดไปเองไหม แต่ กู โรลโรล รู้สึกว่าแม่ของเธอกลายเป็นคนละคนกับผู้หญิงที่ขี้อายและขี้ลังเลในอดีต เธอกลายเป็นคนเด็ดเดี่ยวไปแล้ว

"แม่จะช่วยหนูยังไง?" นี่เป็นสิ่งที่ กู โรลโรล อยากรู้มาก

"แม่จะตามหาพ่อของลูก..." ทันทีที่เธอเปิดปาก เซา เสี่ยวหวัน ก็รู้สึกได้ทันทีว่าเธอพูดอะไรออกไป เธอลืมเปลี่ยนคำพูดของเธอทันที "เมื่อถึงเวลา เดี๋ยวลูกก็รู้เอง"

หลังจากนั้นเธอก็รีบนั่งลงเพื่อเก็บชิ้นส่วนจานที่แตกอยู่บนพื้นต่อ

บนเตียงข้างหลังเธอตอนนี้ มีสายตาของ กู โรลโรล ที่กำลังจ้องมองเธอด้วยความสงสัยอยู่