คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 460

หลังจากนั้น กู โรลโรล ก็ถามว่า "แม่คะ แล้วเมื่อไหร่ ทัง โรลชูว จะพา ทัง ซอง ไปอเมริกา?"

"อีกไม่กี่วันนี้ พวกเขาเตรียมเอกสารเสร็จแล้ว"

อีกไม่กี่วัน? ความแค้นปรากฏขึ้นในดวงตาของ กู โรลโรล "แม่อยากเห็น ทัง โรลชูว ทรมานไหมล่ะ?"

"ลูกจะทำอะไร?" เซา เสี่ยวหวัน ถาม

"ทัง โรลชูว สนใจเรื่องของพ่อเธออยู่ใช่ไหมล่ะ งั้นเรามาทำให้พ่อของเธอหายไปจากโลกนี้ดีไหมล่ะ" ขณะที่เธอพูดคำที่เยือกเย็นและดุร้ายจากปากของเธอ

"ลูกหมายความว่า..." แม้ว่า เซา เสี่ยวหวัน จะสงสัยว่าเธอตั้งใจจะทำอะไร แต่เธอก็ตกใจ

"ตุบ!"

ทันใดนั้นก็มีเสียงแปลก ๆ ดังมาจากนอกห้อง เซา เสี่ยวหวัน และ กู โรลโรล สบตากันอย่างรวดเร็วและรีบเปิดประตูออกไปดู

ถ้าหากมีคนมาได้ยินที่พวกเธอพูดด้วยกัน มันคงไม่ใช่เรื่องที่ดีเท่าไหร่

เซา เสี่ยวหวัน รีบวิ่งออกไป เมื่อเธอยืนอยู่หน้าห้อง เธอก็เห็นลุงจ้าวกำลังรีบลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว

แสงส่องเข้าไปในดวงตาของเสี่ยวหวัน เธอรีบตะโกน "ลุงจ้าว!"

เมื่อลุงจ้าวได้ยินเธอเรียกขาก็หยุดเดิน และรีบหันกลับมาถามด้วยความเคารพ "ท่านผู้หญิง มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ"

เซา เสี่ยวหวัน เดินไปหาขาแล้วหรี่ตาลงเล็กน้อย “ลุงจ้าวเจ้าได้ยินอะไรหรือเปล่า?”

ความตื่นตระหนกแสดงออกทั่วดวงตาของลุงจ้าว แม้ว่าจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ เซา เสี่ยวหวัน ก็จับมันได้

"ไม่ ผมหูหนวกนิดหน่อยน่ะ ผมไม่ได้ยินอะไรเลย"

เขาโกหก เขาได้ยินทั้งหมดนั่น

ก่อนที่แม่ของเธอจะตอบมา เธอก็เห็นชายคนหนึ่งนอนอยู่ที่เชิงบันได เธอเบิกตากว้างทันทีและอ้าปากค้างด้วยความหวาดกลัว “แม่คุณฆ่าลุงจ้าวเหรอ?”

เซา เสี่ยวหวัน หันกลับไปมองเธอและยิ้มจาง ๆ "ฉันไม่ได้ฆ่าเขา เขาล้มเอง"

กู โรลโรล พบว่ารอยยิ้มแม่ของเธอน่าสยดสยองเป็นพิเศษ อยู่ ๆ เธอก็รู้สึกกลัวขึ้นมา

เธอเหลือบมองไปที่ลุงจ้าวบนพื้น เลือดไหลออกมาจากใต้ร่างของเขาแล้ว เธอไม่กล้ามองและหันหน้าไปรอบ ๆ เธอถามว่า "ตอนนี้เราควรทำยังไงดี"

เธอได้ยินเพียง เซา เสี่ยวหวัน ตะโกน "ออกมา!"

กู โรลโรล งงงวยจ้องที่แม่ของเธอ เธอไม่รู้ว่าเธอเรียกหาใคร

ไม่กี่วินาทีต่อมาคนแปลกหน้าก็โผล่ออกมาจากห้องข้าง ๆ