คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 569

หลังจากกลับเข้ามาวงการบันเทิง สิ่งแรกที่อยู่ในหัวของ กู โรลโรลไม่ใช่แผนการจัดการกับ ทัง โรลชูว แต่เป็น หนิง เฉียวเฉียวต่างหาก

หลังจากที่ จี ยินเฟงยกเลิกการหมั้นของเขากับเธอ เขาก็เริ่มไปไหนมาไหนกับ หนิง เฉียวเฉียวทันที

นี่เป็นการพิสูจน์ว่าพวกเขาได้แอบเจอกันเป็นเวลานานแล้ว แม้กระทั่งก่อนที่เธอจะเป็นคู่หมั้นของ จี ยินเฟง

ถ้า หนิง เฉียวเฉียวกล้าที่จะเป็นมือที่สามขนาดนี้ เธอก็ต้องยอมรับผลที่ตามมาไม่ได้

“โรลโรล เธอกับเฉียวเฉียวอยู่ในบริษัทเดียวกัน เธออาจจะต้องเจอกันทุกวันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะฉะนั้นอย่าทำให้เรื่องมันบานปลายใหญ่โตเกินกว่านี้เลย”

ซอง ไคหมิง ผู้บริหารของทังไห่ มองอย่างไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ ไปที่ กู โรลโรลที่นั่งอยู่บนโซฟาตรงข้ามเขา พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่สุภาพอ่อนหวาน

ไม่มีใครสามารถเชื่อได้ว่าผู้บริหารของบริษัทบันเทิงจะพูดอย่างสุภาพกับศิลปินที่เขาเซ็นสัญญา

“อย่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่งั้นหรอคะ” กู โรลโรลหัวเราะเยาะ ดวงตาของเธอเย็นชาไร้ความรู้สึก “ทำไมเธอไม่ห้ามตัวเอง ไม่ให้แย่งคู่หมั้นของฉันไปล่ะ”

“เธอก็เลิกกับเขาแล้วนี่” ซอง ไคหมิงขมวดคิ้ว “เรื่องของเธอทั้งสองคนก็ได้จบลงไปแล้ว มันก็เป็นเรื่องปกตินะที่เฉียวเฉียวและประธาน เขาจะเดทกันหรือไปไหนมาไหนด้วยกัน”

จากมุมมองของ ซอง ไคหมิง เขาแค่พยายามจะช่วยเข้าข้าง หนิง เฉียวเฉียวและจบปัญหานี้ไป

หนิง เฉียวเฉียวมีค่ามากกว่า กู โรลโรล สำหรับบริษัทท้ายที่สุด ชื่อเสียงของ กู โรลโรลในวงการบันเทิงก็มัวหมองไปแล้ว ไม่มีกรรมการหรือผู้โฆษณาคนไหนกล้าใช้เธอเป็นตัวแทนหรอก

เมื่อทุกคนเห็นว่าเธอกลับเข้าสู่วงการบันเทิง มันก็เป็นเรื่องที่ไร้สาระมากพอแล้ว

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอจับเขาไว้ ทังไห่ก็คงไม่เซ็นสัญญากับเธอ

เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนั้นแล้ว ความโกรธก็ลุกโชนไปทั่วดวงตาของ ซอง ไคหมิง

กู โรลโรลมองเขาอย่างเย็นชาและพร้อมกับถอนหายใจ "คุณซองคะ พวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันหลังจากที่ฉันเลิกกับจี ยินเฟง ได้โปรดเข้าใจเรื่องนี้ด้วยและหยุดพูดเรื่องไร้สาระสักที"

ซอง ไคหมิงสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพยายามแยกรอยยิ้มที่น่ารักออกมา “โรลโรล รักษาหน้าผมหน่อย หยุดโจมตี หนิง เฉียวเฉียวได้แล้ว”

“เขาข้างกันงั้นหรอ” กู โรลโรลหัวเราะเสียงดัง "คุณซอง ฉันเกรงว่าคำพูดของคุณจะไร้ประโยชน์"

“นอกจากนั้น…” กู โรลโรลค่อย ๆ ลืมตาขึ้นพร้อมกับแววตาที่เย็นชาให้เขา “ถ้า คุณซอง ยังคงพูดแทน หนิง เฉียวเฉียวอยู่ไม่หยุดสักที อย่ามาหาว่าฉันกลับคำพูดทีหลังแล้วกัน”

แม้ว่าเธอจะไม่ชอบ กู โรลโรลมาตลอด แต่ หยิง เสี่ยวเซียวก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความชื่นชม “เธอนี่ช่างแยกไม่ออกจริง ๆ ว่ากำลังแสดงอยู่ หรือว่าเรื่องจริง!”

ลู เสี่ยวเหยาได้ยินเธอและเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสนใจ “ทำไม? เธอชมหล่อนจริง ๆ เหรอ?”

“ทำไมฉันถึงควรชื่นชมคนอย่างเธอด้วย? ฉันแค่ชื่นชมการจัดการเรื่องนี้ของเธอเท่านั้นเอง” หยิง เสี่ยวเซียว กลอกตามองเขาอย่างไม่พอใจ จากนั้นเธอก็ปิดเว็บเบราว์เซอร์ เธอลุกขึ้นเดินไปที่โต๊ะของเขา ยกมือกอดหน้าอกและก็ถามแบบลอย ๆ “เฮ้อ เกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณกับซินเล่ยกันนะ?”

“เกิดอะไรขึ้นระหว่างเรางั้นหรอ?” ลู เสี่ยวเหยามองขึ้นไปที่เธอ ดูเหมือนมึนงงเล็กน้อย

“ฉันหมายถึง…” หยิง เฉียวเฉียวคิดอยู่ครู่หนึ่ง “คืนนั้นนายพาเธอไปงานกาล่าดินเนอร์เพื่อการกุศลคืนนั้นไม่ใช่เหรอ ฉันจำได้ว่า...นายสองคนรู้จักกัน”

ถ้าไม่มีเธอเราคงไม่ได้อยู่ด้วยกัน

ช่วงเวลาที่เธอคิดว่าเขาขอให้ ซินเล่ยเป็นแฟนของเขา เธอรู้สึกไม่สบายใจเลย

“โอ้ เธอหมายความว่าอย่างนั้น ซินเล่ยอาศัยอยู่ตรงข้ามกับห้องของฉัน ฉันหาเพื่อนไปด้วยไม่ได้ ฉันเลยชวนเธอไปด้วย”