“ไว้จะบอก แล้วตอนไหนล่ะ?”
เซียง เจิ้งเงียบ
ซอง อันยีหัวเราะคิกคัก “ลืมมันไปซะ คุณเซียง ในเมื่อคุณไม่ยอมรับว่าเป็น หลัว ชิงยู อย่างนั้นก็ไม่ต้องลำบาก อย่าให้ความหวังกับผู้อื่นแล้วทำลายมันอีก”
เธอจ้องเขาอย่างเย็นชาแล้วหันไปเปิดประตูรถของเธอ ทันใดนั้น เธอรู้สึกว่าข้อมือของเธอแน่น เธอหมุนตัวไปรอบ ๆ และร่างของเธอก็ตกลงไปอยู่ในอ้อมแขนของเขา
กลิ่นที่คุ้นเคยของเขาลอยเข้ามาในจมูกของเธอ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความคิดถึง
“พี่ชิงยู เดินทางโดยกระทันหัน!”
ปีนั้นเขาเดินทางไปเกณฑ์ทหาร เธอเห็นเขาออกจากสถานี
เธอร้องไห้หนักจนตาแดงก่ำ เธอไม่อยากให้เขาจากไป
เขาทนไม่ได้ที่จะแยกทางกับเธอเช่นกัน เขาจับเธอแน่นในอ้อมแขนของเขาและกระซิบข้างหูของเธอว่า "อันยี รอผมกลับมา เราจะแต่งงานกันเมื่อผมกลับมา"
เธอตอบตกลงกับเขา
แต่อีกหนึ่งปีต่อมา เธอได้รับจดหมายบอกเลิกจากเขา
จดหมายนั้นมีประโยคสั้น ๆ เพียงประโยคเดียว
"ผมขอโทษอันยี ระหว่างเรามันจบลงแล้ว"
ไม่มีเหตุผลหรือคำอธิบายใด ๆ เขาได้ยุติความสัมพันธ์นี้เพียงฝ่ายเดียว
ทำไมเขาต้องทำขนาดนั้น?
เมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้ หัวใจของเธอก็ค้นไปด้วยความเสียใจและความแค้น เธอยกมือขึ้นเพื่อดันหน้าอกของเขา ผลักเขาออกไปอย่างแรง
“คุณเซียง คุณไม่ควรกอดฉัน” เธอจ้องที่เขาอย่างเย็นชา ท่าทีของเธอสงบจนทำให้เขาตกใจเล็กน้อย
แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยเชื่อนัก แต่ เซียง เจิ้งก็ต้องยอมรับว่าเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่เคยเรียกเขาว่า "พี่ชิงยู" อย่างอ่อนหวานได้เปลี่ยนไป
“อันยี” เขาเรียกเบา ๆ
ซอง อันยีเม้มริมฝีปากและเบือนหน้าหนี เธอพูดอย่างไม่ใส่ใจ “คุณเซียงถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัว”
ที่ทางแยก เธอกลับรถและมุ่งหน้ากลับเรือนจำ
เซียง เจิ้งยืนอยู่ในจุดเดียวกัน เขากำลังเฝ้าดู ซอง อันยี ขับรถออกไป หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เลิกมอง เขาหันกลับมาและเดินไปที่รถของเขาเอง
ทันใดนั้น ยางรถก็ส่งเสียงกึกก้องบนถนน
เขาหันหัวของเขาไปรอบ ๆ ซอง อันยีขับรถกลับมา
เขาเห็นเธอเปิดประตูรถและเดินเข้าไปหาเขาอย่างดุดัน
เขามองเธออย่างเงียบ ๆ ขณะที่เธอเข้ามาใกล้
เมื่อซองอันยีมาหาเขา เธอหยุดและหรี่ตาลง ด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาและแข็งกร้าว เธอถาม “คุณเซียง บอกฉันทีว่าทำไมคุณถึงเลิกกับฉัน?”
เซียง เจิ้งเริ่มแล้วขดมุมปากของเขา เขาพูดอย่างเฉยเมย "ฉันตกหลุมรักคนอื่น"
“ตกหลุมรักคนอื่น?” ซอง อันยีขมวดคิ้วอย่างขยขัน "ในกองทัพมีผู้ชายเยอะมาก แล้วคุณตกหลุมรักใคร อย่าบอกนะว่าคุณชอบผู้ชาย!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม