คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 589

พนักงานเสิร์ฟมาเสิร์ฟมาเสิร์ฟอาหารเรียกน้ำย่อยไว้ก่อน ช่วยให้บรรยากาศที่อึมครึมกลับมาคึกครี้นอีกครั้ง

“พี่สะใภ้… ” หมิง เสี่ยวเซียวเหลือบมอง ทัง โรลชูว แล้วเหลือบมอง หยิง เสี่ยวเซียว เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยและลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะถามออกไปว่า “แฟนของพี่เซียวเหยา พวกพี่อยากกินอะไรคะ?”

แฟนของพี่เซียวเหยา?

หยิง เสี่ยวเซียวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เธอเรียกแบบนั้นได้เต็มปาก

หยิง เสี่ยวเซียวยิ้มให้ หมิง เสี่ยวเซียว “เรียกฉันว่าพี่เสี่ยวเซียว ก็ได้จ๊ะ”

“ได้เลยค่ะ พี่เสี่ยวเซียว” หมิง เสี่ยวเซียวยิ้มให้เธอ

“พี่สะใภ้ พวกพี่จะสั่งอะไรก็ได้ตามที่ชอบเลยนะ”

ลู เสี่ยวเหยาถามบริกรเพื่อขอสมุดเมนูอีกสองเล่ม

หลังจากที่นิ่งเงียบมาตลอด ลู ชินจินก็พูดกับ ทัง โรลชูวอย่างนุ่มนวลว่า "ถ้าคุณหิว คุณทานก่อนได้เลยนะ

“พี่ใหญ่ พี่เต็มใจที่จะพูดอะไรเยอะ ๆ กับแฟนพี่คนเดียวใช่ไหม?” ลู เซียวเหยา ยิ้มและล้อเล่นหยอกล้อกับเขา

ก่อนหน้านี้ตลอดทางจากบริษัทไปยัง ซี กาแล็กซี ลู เซียวเหยาและ หมิง เสี่ยวเซียวได้พูดคุยกันไม่หยุด ชินจินพูดเยอะสุดแค่ "อืม" หรือ "โอ้" เขาดูเหมือนไม่อยากที่จะโต้ตอบเท่าไหร่ด้วยซ้ำ

แม้ว่าเขาจะไม่ได้เจอ หมิง เสี่ยวเซียวมาหลายปีแล้ว เขาก็ไม่รู้สึกตื่นเต้นใด ๆ และเขาไม่มีท่าทีที่พิเศษอะไรเลย

มันก็แปลก ๆ ที่ชินจินจะทำตัวเหมือนคนธรรมดาเพียงต่อหน้าภรรยาของเขาเท่านั้น นอกจากนั้นทุกคนที่อยู่รอบตัวเขาสัมผัสได้ว่า เขาเป็นเหมือนเจ้าชายที่เย็นชายิ่งกว่าภูเขาน้ำแข็ง

“เซียวเหยา นายแค่ไม่เข้าใจบางอย่างแค่นั้นเอง! พี่ชายของนายเข้าใจคุณค่าของคำพูด และเขาจะใช้มันต่อหน้าคนที่เขาห่วงใยเท่านั้น เขาไม่อยากพูดพร่ำไปทั่วเหมือนนาย!” ทัง โรลชูวเหลือบมองไปด้านข้างที่ ลู เซียวเหยาและยิ้มมุมปาก

นั่นเรียกว่า 'รอยยิ้มแห่งชัยชนะ'

“ใช่ เธอพูดถูก พี่ชินจินเขาดูแลแต่ภรรยาของเขา การคุยกับเราทำให้เขาเสียพลังงานแหละ”

ลู เซียวเหยา แสร้งทำเป็นรู้สึกหมดหนทางส่ายหัวและถอนหายใจ “ในฐานะน้องชายที่สนิทที่สุดของเขา ผมชินแล้วแหละ”

โตมาด้วยกัน? จากนั้นความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ชัดเจนแล้ว

หยิง เสี่ยวเซียวคิดในใจจะขดริมฝีปากและพูดเบา ๆ ว่า "เสี่ยวเซียว"

“คะ?” หมิง เสี่ยวเซียว เงยหน้าขึ้นมอง

“เธอมีแฟนหรือยัง” หยิง เสี่ยวเซียวยิ้ม มันดูเหมือนคำถามทั่วไป แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าเธอต้องการจะตรวจให้แน่ใจอะไรสักอย่าง

หมิง เสี่ยวเซียว ตกใจ "ไม่ค่ะ ฉันไม่มีแฟน"

"ทำไมถึงไม่มีล่ะ?" ดวงตาของ หยิง เสี่ยวเซียวเป็นประกาย จากนั้นเธอก็พูดอย่างร้อนรนว่า “งั้นฉันแนะนำให้เธอรู้จักใครสักคน เอาไหม!”

ด้วยท่าทีที่ร้อนรนของเธอ แววตาของ หมิง เสี่ยวเซียวเบิกกว้างขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอส่ายหัวเบา ๆ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ขอบคุณนะ พี่เสี่ยวเซียว”

น้ำเสียงของเธอดูเหินห่างและดูไม่สนิทกันเหมือนก่อนหน้านี้