คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 608

หลังจากที่โรลชูวเดินออกไป ขาของเซา เสี่ยวหวัน ก็สั่นจนล้มทิ้งตัวลงโซฟาทันที

ร่างกายที่ยังสั่นเทิ้ม บวกกับคำพูดขู่ของโรลชูวที่วนอยู่ในหัวเริ่มทำให้เธอเป็นห่วงลูกสาวขึ้นมา

“โรลโรลจะรับมือกับ ทัง โรลชูวในตอนนี้ได้ไหมนะ?”

เมื่อออกมาพ้นเขตโรงพยาบาล โรลชูวก็ขับรถมุ่งตรงไปยังคฤหาสน์ตระกูลทังทันที

ครั้งก่อนเมื่อตอนที่การประชุมผู้ถือหุ้นสิ้นสุดลง เสี่ยวหวันก็โดนตำรวจจับกุมเข้าไปยังห้องสืบสวน ส่วนกู โรลโรล ก็หายออกจากคฤหาสน์หายไปเลย

ตอนนี้จึงเรียกได้ว่าไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ในคฤหาสน์อีกเลย

มือเรียวเปิดประตูเข้าไปด้านใน ก่อนที่ภาพความทรงจำเก่า ๆ อันคุ้นเคยจะย้อนเข้ามาในหัว ทำให้เธอเริ่มสับสนกับความคิดของตัวเอง

ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ข้างในนี้เกิดจากน้ำพักน้ำแรกของการจัดสรรของผู้เป็นบิดามารดาของเธอทั้งสิ้น พวกท่านยังเคยบอกอีกด้วยว่าจะทำบ้านที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น ความหวานชื่น และความสุขให้กับเธอ

ซึ่งตอนนั้นเธอเชื่อจริง ๆ ว่าพวกเราทั้งสามคนจะใช้ชีวิตที่มีความสุขแบบนี้ด้วยกันตลอดไปได้

ทว่า ความจริงนั้นโหดร้ายเสมอ พ่อของเธอมีชู้ ส่วนแม่ก็เสียชีวิตลงด้วยโรคเครียดสะสม ครอบครัวแห่งความสุขดั่งที่เคยฝันถูกทำลายลง เพราะฉะนั้น

ขาเรียวสาวเท้าเข้าไปด้านใน พลางวางมือลงบนชั้นวางรองเท้าตรงทางเข้าบ้านที่ปราศจากฝุ่นผง

น่าแปลกตรงที่ว่า ถึงโรลชูจะไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว แต่เธอก็ยังจ้างคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ

หญิงสาวคิดพลางเดินเข้าไปด้านในเรื่อย ๆ ผนังด้านในถูกตกแต่งด้วยภาพแขวนของแม่เธออีกครั้ง ซึ่งครั้งหนึ่งภาพเหล่านี้เคยถูกเสี่ยวหวันเอาไปซ่อนไว้

โรลชูเดินสำรวจไปทั่วชั้นหนึ่ง จึงค่อยเดินไปยังชานบันไดเพื่อก้าวขึ้นชั้นสอง ทว่าในขณะที่กำลังจะก้าวเท้า เสียงกดกริ่งหน้าประตูก็ดังขึ้นเสียก่อน

คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน ตอนนี้บ้านนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว ใครกันนะที่จะมากดกริ่งแบบนี้?

แขกผู้เยี่ยมเยียนยังคงรัวกดเรียกไม่หยุด ยิ่งกดเรียกยิ่งทำให้ร่างเล็กคิ้วพันกัน จนต้องพุ่งไปที่ประตูโดยเร็ว

ใบหน้าของจ้าว ฉีเหยิงดูสดใสขึ้นทันตา เมื่อบานประตูตรงหน้าเลื่อนเปิดออก ทันทีที่เห็นทัง โรลชูว เขาก็ยิงคำถามใส่เธอเร็วควัน “สวัสดีครับ พ่อผมอยู่นี่หรือเปล่า?”

“ไม่ใช่ว่าพ่อของนายกลับไปตั้งนานแล้วเหรอ?” นี่คือสิ่งที่เสี่ยวหวันบอกเธอไว้ก่อนเกิดเรื่อง

“ไม่ พ่อยังไม่ถึงบ้านเลย” พอได้ฟังว่าพ่อของตนไม่ได้อยู่ที่นี้ ชายหนุ่มก็เริ่มใจเสียอีกรอบ

“เป็นไปไม่ได้” ใบหน้าสวยมุ่นคิ้ว “หรือว่าเสี่ยวหวันโกหกฉันเหรอ?”

“แต่ถ้าเสี่ยวหวันโกหก และตอนนี้ลุงจ้าวก็ยังไม่ถึงบ้าน งั้นตอนนี้เขาจะไปอยู่ที่ไหนได้อีกล่ะ?”

จ้าว ฉีเหยิงมองปฏิกิริยาที่สับสนใจตัวเองของหญิงสาวตรงหน้า ก่อนจะทำใจกล้าเอ่ยถามเพราะความเป็นห่วงพ่อ “คุณทัง คุณคือ คุณทัง ใช่ไหมครับ?”

สาวเจ้าพยักหน้าตอบ “ใช่แล้ว”

คำตอบเชิงข่าวดีที่ได้รับ ทำให้ จ้าว ฉีเหยิงรีบพูดต่อ “คุณทังครับ ผมติดต่อพ่อไม่ได้มาพักหนึ่งแล้ว ผมกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา ผมเลยนั่งรถออกจากเมืองมาที่คฤหาสน์นี่ ผมกดกริ่งอยู่นาน แต่ก็ไม่มีใครมาเปิดประตูเลย แต่ผมก็ยังมาที่นี่ทุกวัน เพื่อหวังว่าคุณจะกลับมา แล้วผมจะได้มีโอกาสตามหาที่อยู่ของพ่อเจอ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม