ซึ่งภาพที่ลูกลุงจ้างกำลังหดโทรออกหาตำรวจอยู่นั้น ทำให้นัยน์ตาของเสี่ยวหวันวูบไหว สองมือของเธอกำแน่นใต้ผ้าที่คลุมขาไว้
เพราะตัวเธอรู้ดีว่าจริง ๆ แล้วลุงจ้าวหายไปไหน
ถ้าโรลชูวติดต่อตำรวจได้ พวกเขาก็จะเริ่มออกตามหา แล้วเธอก็จะโดนเปิดโปง
และหลังจากนั้น มันก็ทำให้ยากต่อการหลบหนี แถมยังเป็นการสร้างปัญหาให้โรลโรลเพิ่มอีก
พอคิดแบบนั้นแล้วกดดันมากเข้า เธอก็กรีดร้องออกมา
จนทัง โรลชูว กับ จ้าว ฉีเหยิงต้องหันไปมอง ดูเหมือนว่าเสี่ยวหวันอยากจะพูดอะไรบางอย่าง ทว่ายังอึกอักลังเลอยู่
โรลชูวขมวดคิ้ว “เซา เสี่ยวหวัน อยากพูดก็พูดออกมาเถอะ จะเล่นแง่ไปทำไม”
“ฉันกลัวว่าเขาจะโกรธ” เสี่ยวหวันตอบพร้อมมองไปทางฉีเหยิง
ชายหนุ่มจึงโต้กลับ “ถ้ามันทำให้ผมเจอพ่อได้ ผมไม่โกรธหรอก”
คนป่วยเลยถอนหายใจโล่งอก “โอเค งั้นฉันจะบอกนาย…”
เธอตอบแล้วเริ่มเล่า “ลุงจ้าวกลับไปหาคนรักเก่าของเขา”
“คนรักเก่าเหรอ?”
โรลชูคิ้วกระตุก ‘ลุงจ้าวไปมีคนรักตั้งแต่เมื่อไหร่?’
“พ่อผมจะไปมีคนรักเก่าได้ยังไง?” ในที่สุดฉีเหยิงก็พูดในสิ่งที่เธอสงสัยออกมา
“แล้วทำไมเขาจะมีไม่ได้ เขาบอกฉันว่าลูกชายเขา นั่นก็หมายถึงนาย จะไม่เห็นด้วยเรื่องคนรักของเขา เขาถึงตกลงกับผู้หญิงคนนั้นว่า พวกเขาจะไปหาที่สงบ ๆ ใช้ชีวิตในช่วงบั้นปลายด้วยกัน แต่ถ้าถามว่าที่ไหน ฉันไม่รู้หรอก”
เสี่ยวหวันพูดเต็มเสียงราวกับนั่นคือมความจริงทั้งหมด
แต่คนเป็นลูกชายยังไม่เชื่อ “เป็นไปไม่ได้ พ่อผมไม่ทำอะไรแบบนั้นแน่ ๆ แล้วผมก็ไม่เคยบอกไม่เห็นด้วยกับความคิดของเขาเลยซักครั้ง”
และเธอก็มั่นใจด้วย ว่าเรื่องที่ลุงจ้าวหายตัวไปนั้นเกี่ยวข้องกับเซา เสี่ยวหวัน แน่นอน
ตอนนี้สิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพูดมาเป็นเพียงเรื่องที่เธอแต่งขึ้น ตอนที่ฟังครั้งแรกก็รู้สึกเรื่องมันลื่นไหลดี แต่ก็ตะหงิดใจแปลก ๆ แต่เธอคงลืมไปว่าทัง โรลชูว และฉีเหยิงเองก็รู้จักลุงจ้าวดีเหมือนกัน”
ทั้ง ๆ ที่พยายามพูดปกป้องตัวเอง กลับกลายเป็นการเปิดโปงตัวเองไปในขณะเดียวกัน
โรลชูวสบตากับเสี่ยวหวันพลางยกยิ้ม “เซา เสี่ยวหวัน หวังว่าคืนนี้จะนอนหลับได้นะ”
พูดจบแล้วก็เดินออกไปพร้อมฉีเหยิงอย่างว่องไว
ทว่าประโยคที่โรลชูวทิ้งท้ายไว้นั้น กลับทำให้เสี่ยวหวันขมวดคิ้วมุ่น สายตากวาดมองไปทั่วห้องพักฟื้น พลันขนลุกซู่ราวกับห้องทั้งห้องเย็นวูบลง
ภาพของลุงจ้าวที่นอนจมกองเลือดแวบเข้ามาในหัว จนตาของเธอเบิกกว้างตกใจ แต่พอกระพริบตาตั้งสติ ก็พบว่ามันเป็นแค่ภาพลวงตาเท่านั้น
แต่ทว่า ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ภาพนั้นก็ทำให้เธอไม่เคยได้อยู่อย่างสบายใจอีกเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม