คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 643

หลังจากที่ เซิน โมเฟยได้แถลงข่าวเรื่องความสัมพันธ์ของเขากับซอง อันยี เป็นการส่วนตัวแล้ว ความคิดเห็นออนไลน์ก็ค่อย ๆ ไปในทางที่ดีขึ้น

"เกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง" หยาง เฉียนเฉียนไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เซิน โมเฟยจะยืนขึ้น และชี้แจงสิ่งต่าง ๆ ให้กับนังตัวแสบนั้นเป็นการส่วนตัว เธอคิดว่าเขาไม่จริงจังกับเธอ

ตอนนี้ความคิดเห็นเริ่มเอนเอียงไปทางฝั่งของ ซอง อันยีแล้ว นี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการเห็น

ในตอนแรก เธอต้องการใช้ความสัมพันธ์นี้เพื่อทำลายชื่อเสียงของซอง อันยี แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าความพยายามทั้งหมดของเธอจะสูญเปล่า เธอต้องหาวิธีใหม่ในการจัดการกับซอง อันยี เธอไม่สามารถปล่อยให้เธอแย่ง อี้เฉินไปได้

เมื่อคิดถึงฮัน อี้เฉิน เธอลุกขึ้นและออกไป เธอมาที่ห้องหัวมุมชั้นสามของวิลล่า เธอเคาะประตูเบา ๆ แล้วถามว่า "อี้เฉิน คุณหิวไหม?"

หลังจากเงียบไปประมาณสิบวินาที ก็มีเสียงอ่อน ๆ ดังขึ้นจากข้างในว่า “เฉียนเฉียน ถ้าคุณไม่ปล่อยให้ผมออกไป ผมจะไม่กินอะไร”

สีหน้าของ หยาง เฉียนเฉียนเย็นชาลง และเธอก็ตอบอย่างเย็นชาว่า "ฮัน อี้เฉิน คุ้มไหมที่จะทำร้ายตัวเองถึงขนาดนี้เพื่อซอง อันยี"

“ฮะ ๆ!” เสียงหัวเราะที่ไร้ความรู้สึกดังออกมาจากข้างใน “อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้โหดร้ายอย่างคุณที่ขังผมไว้ที่บ้าน”

หมัดของ หยาง เฉียนเฉียนกำแน่น เธอโหดร้ายเพียงเพราะเขาบังคับให้เธอเป็นแบบนี้! ถ้าเขาไม่อยากกลับไปคบกับซอง อันยี เธอจะกลัวที่จะเสียเขาไปและต้องทำแบบนี้กับเขามากไหม?

“อี้เฉิน อย่าโทษฉันเลย ฉันต้องทำแบบนี้เพราะฉันรักคุณ”

"เธอรักฉัน?" เสียงแหลมสูงของฮัน อี้เฉิน ผสมกับอารมณ์ที่เสียดสี “เฉียนเฉียน ฉันรับรักนี้ไม่ได้ ฉันรับไม่ได้จริง ๆ”

รับไม่ได้ ? หยาง เฉียนเฉียนหัวเราะเยาะ และคำพูดของเธอก็เฉียบขาด “ฮัน อี้เฉิน คุณเลือกอยู่กับฉันเพราะครอบครัวของฉันเหรอ ตอนนี้ตระกูลหยางสูญเสียอำนาจและความเป็นเจ้าของของหยาง กรุ๊ป และซอง อันยี กลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด คุณอยากกลับไปคบกับ เธอน่ะเหรอ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่! คุณเป็นแค่ผู้ชายที่ต้องการปีนบันไดสังคม เพื่อยกสถานะของตัวเองเท่านั้น!”

ในห้องเงียบกริบ และไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาจากห้องเป็นเวลานานมาก

หยาง เฉียนเฉียนสูดหายใจเข้าลึกๆ “ฮัน อี้เฉิน คิดให้ดี ตอนนี้ ซอง อันยีเป็นแฟนสาวของเซิน โมเฟย คุณคิดว่าเธอจะยังกลับมาหาคุณอีกไหม ใครจะดีกว่ากัน คุณหรือ เซิน โมเฟย? คิดว่าคุ้มไหมที่จะอะไรทำตอนนี้?"

เขานั่งอยู่ในห้อง ใบหน้าของ ฮัน อี้เฉินหดลงเมื่อได้ยินเรื่องนี้ อันที่จริงเขารู้ดีอยู่แล้วว่า ซอง อันยีหลอกใช้เขา

ในตอนแรก เขาคิดแต่ว่าทำไมเขาต้องมาถูกขังแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้คิดถึงสิ่งต่าง ๆ อย่างชัดเจน ตอนนี้พอเขากำลังฟังสิ่งที่เธอพูด ทุกอย่างก็ชัดเจนในทันที

ซอง อันยี! เขาหรี่ตาซึ่งในตาของเขาเต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาท

เขาไม่มีวันปล่อยเธอรอดจากน้ำมือเขาไปได้

“อี้เฉิน แม้ว่าคุณจะไม่สนใจฉัน แต่คุณก็ต้องห่วงลูกที่ฉันกำลังท้องอุ้มอยู่นะ! เด็กมีความสุขไม่ได้ ถ้าไม่มีพ่อ...”

อีกด้านหนึ่งของประตู หยาง เฉียนเฉียนยังคงพูดพล่ามไม่หยุด เขาขัดจังหวะเธอโดยตรงโดยพูดว่า “ผมหิว ผมอยากกินอะไรสักอย่าง”

เมื่อได้ยินเขาเริ่มพูดว่าเขาอยากกินอะไร หยาง เฉียนเฉียนก็ใจชื้นขึ้นมา เธอรีบพูดว่า "ตกลง ฉันจะหาคนมาเตรียมของเดี๋ยวนี้!"