"อันยี นั้นเธอคือ..." เสี่ยวเซียวมีคำตอบในใจของเธออยู่แล้ว แต่เธอก็ยังอยากถาม ซอง อันยีให้แน่ใจ
คราวนี้ ซอง อันยีตอบว่า “ใช่ อย่างที่แกคิดนั้นแหละ คู่หมั้นของโมเฟย”
"จริงด้วย ฉันคิดใว้ไม่มีผิด!"
เสี่ยวเซียวจ้องไปที่หญิงสาวที่อยู่ข้างหน้า ขณะที่ริมฝีปากของเธอค่อย ๆ ยิ้มแบบไม่เต็มใจเท่าไหร่ “แกคิดว่าเธอมาที่นี่เพื่อประกาศความเป็นเจ้าของผู้ชายของแกรึป่าว”
"น่าจะเป็นอย่างนั้นนะ"
ซอง อันยีเดินไปและหยุดตรงหน้าซู เหวินจิง ถามด้วยน้ำเสียงที่สงบ “คุณซู คุณมีอะไรให้ฉัน ในเมื่อคุณมาหาฉันถึงที่นี่?”
ซู เหวินจิงเหลือบมองเสี่ยวเซียวซึ่งอยู่ข้างหลัง ซอง อันยีก่อนที่จะพูดว่า "ฉันอยากจะคุยกับโมเฟย และคุณ"
“ฉันเชื่อว่า ที่โมเฟยบอกคุณวันนั้นชัดเจนเพียงพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องให้เราคุยกันอีก” ซอง อันยีไม่อยากยุ่งเกี่ยวอะไรกับเธอ
รูม่านตาของ ซู เหวินจิงค่อย ๆ หรี่ลง ขณะที่เธอถามอีกครั้ง “คุณซอง ไม่อยากคุยเรื่องนั้นจริง ๆ เหรอ?”
"ไม่อยากคุย" หยิง เสี่ยวเซียวตอบแทนเธอ
ซู เหวินจิงเงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยความหงุดหงิด “คุณเป็นใคร ทำไมคุณถึงหยาบคาย ฉันกำลังคุยกับคุณอยู่หรือเปล่า”
น้ำเสียงของเธอสื่อถึงทัศนคติของเธอว่าเธอไม่ใช่คนที่รับมือได้ง่าย
แต่ว่า...
“คุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่าฉันเป็นใคร คุณแค่ต้องรู้ว่า โมเฟยรักอันยี ” หยิง เสี่ยวเซียวโต้กลับอย่างไม่พอใจ
คำพูดเหล่านั้นเป็นเหมือนมีดดาบที่ฉีกหน้าเธอเป็นชิ้น ๆ ซู เหวินจิงก็หน้าซีด ขณะที่เธอจ้องไปที่ เสี่ยวเซียว ด้วยดวงตาที่เกลียดชัง จากนั้นเธอก็หันกลับไปมอง ซอง อันยีก่อนจะถามอีกครั้ง “คุณซอง ไม่อยากคุยกับฉันจริง ๆ เหรอ?”
“ถ้าเป็นเรื่องของโมเฟย ฉันไม่อยากคุยค่ะ” ซอง อันยียืนยันคำเดิม
เธอหัวเราะ “ในสายตาของคุณ โมเฟยมีค่าแค่หนึ่งล้านเหรียญเหรอ?”
"ไม่" ซู เหวินจิงส่ายหัวและมองเธอด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรังเกียจ "ความสัมพันธ์ของคุณนั้นแหละ มีค่าแค่ล้านเหรียญเท่านั้น"
รอยยิ้มบนริมฝีปากของเธอหยุดนิ่ง สายตาของ ซอง อันยีค่อย ๆ เย็นชา ขณะที่เธอถามว่า "คุณต้องการซื้อความสัมพันธ์ของฉันด้วยเงินล้านเหรียญเหรอ?”
"ฉลาดนะเนี่ย" เมื่อเห็นว่าเธอเดาถูก ซู เหวินจิงยิ้มอย่างเย่อหยิ่ง “ตราบใดที่คุณใช้เงินก้อนนั้น ทุกคนจะมีความสุข และจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
ซอง อันยีได้ยินเสียงใต้คำพูดของเธอและขมวดคิ้ว “หมายความว่าไง?”
“ฉันหมายความว่าตราบใดที่คุณยินดีรับเงิน ครอบครัวเซินจะแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่าง โมเฟยกับคุณ ชีวิตของคุณจะดำเนินต่อไปตามปกติ มิฉะนั้น…”
ซู เหวินจิงยิ้มให้กับจุดนี้ “คุณต้องดูตัวของคุณก่อน ถ้าคุณต้องการที่จะเป็นศัตรูกับตระกูลเซิน พ่อแม่ของคุณยังมีชีวิตอยู่ คุณควรนึกถึงพวกเขาให้มาก ๆ นะ”
“ดูเหมือนเธอจะขู่ฉันอยู่นะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม