คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 737

ทัง โรลชูวพร้อมกับหยิง เสี่ยวเซียวรีบมายังโรงพยาบาลและได้เห็น ซอง อันยีกำลังนั่งอยู่ด้านนอกห้องผู้ป่วย เธอทั้งสองมองหน้ากันก่อนที่จะเดินเข้าไปหาในทันที

“อันยี…” ทัง โรลชูวกระซิบ

เมื่อซอง อันยีได้ยินเสียงเรียก เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นว่านั่นคือพวกหล่อน เธอพูดอย่างเศร้าสร้อยว่า “พวกเธอสองคนก็มา”

หยิง เสี่ยวเซียวที่เห็นแววตาของเธอแดงก่ำขมวดคิ้ว “แกกำลังร้องไห้งั้นเหรอ?”

มุมปากของอันยีบูดบึ้ง แต่ก็ยังไม่พูดอะไร

ทัง โรลชูวเงยหน้ามองไปที่ประตูห้องผู้ป่วยที่ปิดอยู่และขมวดคิ้ว จากนั้นเธอหันกลับมามองที่ซอง อันยี “อันยี ทำไมตาแก่ถึงถูกส่งเข้าโรงพยาบาลอย่างกะทันหันกันล่ะ?”

“โมเฟยกับฉันจดทะเบียนสมรสกันแล้ว”

“จดทะเบียนสมรสกันแล้วงั้นเหรอ?!” หยิง เสี่ยวเซียวอุทาน ก่อนที่จะนึกขึ้นได้ว่าอยู่ที่โรงพยาบาลและเธอค่อย ๆ ลดเสียงลงขณะที่ถามว่า “ทำไมถึงกะทันหันนักล่ะ?”

จากนั้นเธอหันไปมองที่ท้องของซอง อันยี “เพราะว่าเธอท้อง ถึงทำให้เธอเร่งรีบในเรื่องนี้ใช่ไหม?”

ซอง อันยีตอบกลับว่า “อ่าฮะ” “แต่พูดตามตรงนะ มันไม่ได้เร่งรีบนะ โมเฟยได้บอกเรื่องนี้ก่อนหน้าแล้ว แต่เราก็แค่ยื้อมันไว้”

“เพราะงั้นตาแก่ถึงโกรธมากจนร่างกายของเขาทนไม่ไหวและหมดสติไปงั้นเหรอ?” ทัง โรลชูวถามอย่างละเอียด

ซอง อันยีเงียบ

“คุณปู่ของเซิน โมเฟย แน่นอนว่าเป็นคนที่ตลกคนหนึ่ง เธอท้องแล้วนะ เขาอยากทำให้เด็กเป็นลูกนอกสมรสด้วยการคัดค้านการแต่งงานของพวกเขางั้นเหรอ? นั่นเป็นสายเลือดของตระกูลเซินเชียวนะ!” หยิง เสี่ยวเซียวไม่เข้าใจว่าทำไมคนบางคนถึงหัวรั้นไร้มนุษยธรรมได้เพียงนี้ “เสี่ยวเซียวลดเสียงหน่อย” ทัง โรลชูวเตือนเธอเบา ๆ พวกเขาอยู่หน้าประตูห้องผู้ป่วย ถ้าใครบางคนในนั้นได้ยินที่เธอพูด มันอาจจะสร้างปัญหาให้อันยีอีกครั้ง

หยิง เสี่ยวเซียวเป็นคนประเภทที่กล้ารักและกล้าเกลียด เธอเป็นคนที่กล้าพูดและกล้าทำ ไม่กลัวว่าคำพูดของเธอจะถูกคนในตระกูลเซินได้ยินเข้าแต่อย่างใด

ซอง อันยีพยักหน้า “ได้ค่ะ”

ซ่ง ชิงเฟยหันหลังไปและเดินอย่างเย่อหยิ่งไปยังบันไดที่อยู่ท้ายสุดของทางเดิน

“อันยี” ทัง โรลชูวมองไปที่ซอง อันยีอย่างกังวล

พี่สะใภ้ของโมเฟยได้ขอคุยกับเธอ และเมื่อเห็นถึงท่าทางที่ไม่เป็นมิตรของหญิงคนนั้น เธอกลัวว่าอันยีจะถูกทำร้าย

“ไม่ต้องห่วง ฉันจะตามน้ำไป”

ซอง อันยียิ้มในแบบที่ทำให้พวกเขารู้สึกสบายใจ ก่อนที่เธอจะตามซ่ง ชิงเฟยไปในทันที เมื่อเห็นว่าสองคนนั้นค่อย ๆ ห่างออกไป หยิง เสี่ยวเซียวขมวดคิ้ว “ชูวชูว แกคิดว่าพี่สะใภ้ของโมเฟยจะรังแกอันยีไหม?”

“เธออาจจะไม่รังแกหรอก แต่อย่างน้อยเธอคงจะให้อันยีออกห่างจากโมเฟย” แม้ว่าเธอดูเหมือนจะไม่พูดในแง่ร้ายเกินไป ทัง โรลชูวก็ยังคงกังวลมากอยู่ดี