ความรักสีคราม นิยาย บท 1004

ราเชลดูลังเลเพราะฟินนิคอยู่ที่นี่สินะ วิเวียนฉุกคิดขึ้นมาได้ “คุณไปซื้ออาหารให้พวกเราหน่อยได้ไหมคะ? ฉันอยากคุยกับราเชลสองต่อสอง” วิเวียนบอกฟินนิค

ฟินนิคส่งสัญญาณเตือนให้ราเชลว่า ถ้าราเชลพยายามเล่นตุกติกล่ะก็ ฟินนิคจะทำให้ราเชลเสียใจที่ทำมันอย่างแน่นอน

วิเวียนพยักหน้าให้ฟินนิคอย่างมั่นใจ เพื่อสื่อว่าเธอระวังตัวดีอยู่แล้ว และหลังจากฟินนิคเดินออกไป วิเวียนก็นั่งบนโซฟาและมองราเชลด้วยความสงสัย

“ฟินนิคออกไปแล้ว มีอะไรล่ะ?”

วิเวียนรู้ว่าราเชลอยากคุยกับเธอสองต่อสอง วิเวียนจึงให้ฟินนิคออกไปซื้ออาหารเช้า ราเชลต้องหิวแน่ๆ เพราะยังไม่ได้ทานอาหารเช้า วิเวียนเลยใช้โอกาสนี้ เพื่อซื้ออาหารและคุยกับราเชลไปด้วย

“พอเธอไม่ได้มาเยี่ยม โรงพยาบาลก็จะให้ฉันกลับบ้าน ตอนที่โนอาห์มาเยี่ยม โนอาห์บอกฉันเรื่องอาการของเธอ ฉันเลยคิกว่าเธอคงจะยังไม่หายดีน่ะ”

ราเชลคิดว่าวิเวียนยังป่วยอยู่ ดังนั้นการที่วิเวียนมาเยี่ยมจึงทำให้ราเชลประหลาดใจมาก

ไม่อยากเชื่อว่าวิเวียนจะหายเร็วขนาดนี้

ตอนแรกราเชลคิดว่าโนอาห์โกหกเธอ แต่วิเวียนพยักหน้าเห็นด้วยกับเรื่องที่ราเชลบอก เรเชลจึงเงียบลง เพื่อรอฟังคำอธิบายของวิเวียน

“ก่อนหน้านี้อาการของฉันไม่ค่อยดีนัก เพราะการตายของแลร์รี่ แต่หมอก็รักษาฉันจนหายดีแล้ว” วิเวียนสรุปเหตุการณ์ที่พึ่งผ่านมาให้ราเชลฟัง

เสียงของวิเวียนแผ่วเบาแต่ราเชลก็เข้าใจความทุกข์ของวิเวียนได้ เพราะเธอก็เผชิญเรื่องแบบนั้นมาเหมือนกัน วิเวียนเป็นบ้า เพราะเสียแลร์รี่ไปจริงเหรอ?

ราเชลที่กำลังรู้สึกผิด สงสัยว่าตอนนี้ช้าไปที่จะบอกความจริงทุกอย่างหรือเปล่า ความเงียบลอยอยู่ในอากาศ จนฟินนิคเดินเข้ามาวางอาหารเช้าที่ซื้อมาให้ราเชลบนโต๊ะ และเดินไปนั่งข้างๆ วิเวียน

หลังจากเชลทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว พวกเขาคุยเรื่องต่างๆ กัน กระทั่งถึงเวลากลับ ฟินนิคมีเวลาว่างไม่มากนักเพราะงานค่อนข้างยุ่ง ดังนั้นฟินนิคต้องรีบกลับไปที่บริษัท

วิเวียนยื่นมือไปจับมือของฟินนิคเริ่มเป็นกังวลเธอสังเกตว่าหน้าของราเชลดูเคร่งขรึมขึ้น เธอไม่สบายหรือเปล่า? วิเวียนตกใจและรีบเดินไปหาราเชล เมื่อเห็นท่าทางของวิเวียน ราเชลก็เริ่มน้ำตาไหลอาบแก้ม

ซึ่งทำให้วิเวียนยิ่งวิตกมากขึ้น เธอเจ็บจนทนไม่ได้หรือเปล่า? วิเวียนรีบเดินกลับไปหาฟินนิค เพื่อจะเรียกหมอมา แต่ราเชลหยุดบทสนทนาของพวกเขาไว้

“ฉันปิดบังเธอบางเรื่อง วิเวียน” ราเชลเช็ดน้ำตาของตนเอง และพูดอย่างเคร่งขรึม

หลายวันที่ผ่านมา ราเชลครุ่นคิดอย่างหนัก วิเวียนดูแลเธอเป็นอย่างดี ใช้เวลากับเธอมากกว่าลูกสาวของตัวเองซะอีก ราเชลเลยรู้สึกผิดมากๆ

ฉันต้องอธิบายทุกอย่างเดี๋ยวนี้ ถ้าฉันปุบปับตายขึ้นมา จะได้ไม่เสียดายทีหลัง ราเชลสบตาวิเวียนที่กำลังกังวล

“จริงๆ แล้ว ก่อนที่อีฟเวลินตาย เธอฝากแลร์รี่ไว้กับฉัน และสั่งให้ฉันเป็นคนฆ่าเขา”

วิเวียนบีบมือตัวเองแน่น เมื่อได้ยินคำพูดของราเชล ราเชลรู้สึกผิดที่ฆ่าฟักทองน้อยของฉัน เพราะฉันดีกับเธอมากใช่ไหม?

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม