ความรักสีคราม นิยาย บท 1021

ฮันน่ามองบรรณาธิการอาวุโสที่กำลังยิ้มแย้ม ขณะที่สีหน้าของฮันน่าเริ่มเศร้ามากขึ้น

เธอไม่แน่ใจว่าฟาเบียนพูดอะไรในตอนท้ายถึงทำให้บ็อบพยักหน้ายอมรับหลายครั้ง เรื่องนี้เกิดขึ้นสักพักก่อนที่เขาจะวางสายลง

บรรณาธิการอาวุโสกลับสู่ใบหน้าจริงจังก่อนที่จะจ้องไปที่ฮันน่า “ฟาเบียนเสนอให้สัมภาษณ์ต่อไป และขอให้คุณเป็นคนทำโดยเฉพาะ”

ฮันน่าเงยหน้าขึ้นพบการจ้องที่เข้มงวดของเขา และก็ถูกขัดจังหวะขึ้นก่อนที่เธอจะทันได้พูดคัดค้าน

“ไปที่นั่นซะ หากคุณยังอยากทำงานที่บริษัทนี้ต่อไป!”

เธอขมวดคิ้ว คำสั่งในน้ำเสียงไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอจะต้องปฏิบัติตาม “เข้าใจแล้วค่ะ”

การแสดงออกของชายคนนั้นเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนลงทันที “ชะตากรรมของบริษัทเดอะแม็กกาซีนอยู่ในมือคุณแล้วนะ ฮันน่า”

ผู้หญิงคนนั้นกังวลใจอย่างแปลกประหลาดขณะที่เธอพยักหน้ารับคำ จากนั้นเธอก็เดินออกไปหยิบกระเป๋าเป้และกล้องถ่ายรูปก่อนที่จะออกเดินทาง เธอคิดไม่ออกเลยว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นอีก

"คุณคือ คุณยัง ใช่ไหมคะ? คุณนอร์ตันอยู่ในระหว่างการประชุมและจะมาพบคุณในอีกไม่ช้าค่ะ”

ผู้ช่วยของฟาเบียนหยุดเธอไว้ที่ประตูและบอกอย่างเป็นกันเอง

"ฉันรอได้ค่ะ" ฮันน่ายิ้มและทําตัวตามสบายในพื้นที่พักผ่อน

จากจุดที่เธออยู่ สามารถมองเห็นห้องทํางานทั้งหมดของฟาเบียนผ่านหน้าต่างได้

เนื่องจากฟาเบียนไม่ชอบสีสันที่สดใส ภายในจึงตกแต่งด้วยโทนสีเดียวแบบเรียบง่าย อีกทั้งยังสะอาดตาด้วย

“คุณยัง ดื่มน้ำหน่อยมั้ยคะ” ผู้ช่วยกล่าว

ฮันน่าหันไปทันทีและพยักหน้า "ขอบคุณค่ะ"

“ตามสบายนะคะ การประชุมน่าจะจบเร็วๆนี้ค่ะ”

“ไม่เป็นไรค่ะ” เธอตอบอย่างสุภาพ

เธอก็ไม่ได้มีความกังวลเพราะเธอเห็นสถานการณ์ที่เลวร้ายจากฟาเบียนยิ่งกว่านี้อีก

ผู้ช่วยก้มโค้งเล็กน้อยก่อนที่ขอตัวกลับไปทำงานของเธอต่อ

ฟาเบียนตาเป็นประกายก่อนที่เขาจะยักไหล่ “ก็ได้บางเรื่องนะ”

ฮันน่ามองหน้าเขาอย่างเหม่อลอย ดูเหมือนเธอจะตกอยู่ในภวังค์อีกแล้ว

เธอจมอยู่ในห้วงความคิดเรื่องเขากับอีเวตต์

“ฮันน่า ยัง!” เขามีน้ำเสียงที่เอาจริงเอาจัง

ฮันน่ารู้ตัวว่าเธอขาดความเป็นมืออาชีพ แต่สมองของเธอควบคุมเธออยู่และจำไม่ได้ว่าควรจะถามอะไรต่อไป

เธอรีบย้อนกลับไปยังชุดเอกสารที่วางไว้บนตัก แต่กลับซุ่มซ่ามทำให้เอกสารตกเกลื่อนเต็มพื้น

ฟาเบียนหรี่ตามอง ยังคงมีร่องรอยของความเย็นชายในสายตานั้น

"ฉันขอโทษนะคะ" หญิงสาวขอโทษในขณะที่พยายามที่จะจัดเรียงเอกสารในมือ จากนั้นเมื่อเธอยืนขึ้นก็ชนแก้วบนโต๊ะกาแฟอย่างซุ่มซ่ามอีก กาแฟในแก้วหกกระเด็นใส่ขากางเกงของฟาเบียน

สายตาของฟาเบียนแสดงออกถึงความรำคาญอย่างเห็นได้ชัด "ถ้าคุณไม่จริงจังกับเรื่องนี้ คุณก็ไม่ควรมา!"