ความรักสีคราม นิยาย บท 1025

“เรื่องสำคัญ? เกี่ยวกับอะไร?”

เธอไม่ได้คาดหวังว่านอกจากการสัมภาษณ์แล้ว ทั้งคู่ยังมีเรื่องสำคัญอะไรที่ต้องคุยกันเป็นพิเศษอีก เกี่ยวกับสายที่เพิ่งคุยด้วยหรือเปล่านะ?

ฟาเบียนยิ้มกว้างจนเห็นฟัน ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเปล่งประกายและมีเสน่ห์เกินกว่าจะพรรณนา ยิ่งทำให้ฮันน่าคาดหวังมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เธอจึงนั่งตัวตรงและกินต่อ

ชายหนุ่มยังคงยิ้มกว้างตอนที่กำลังตักอาหารลงในจานของเธอ ฮันน่ารู้สึกประทับใจในการแสดงออกถึงความรักแบบนี้ซึ่งจะช่วยให้ความสัมพันธ์ในชีวิตแต่งงานดีขึ้น อันที่จริง ครอบครัวก็ต้องกินข้าวด้วยกัน อยู่ด้วยกัน ดังนั้นถ้าได้ทำแบบนี้บ่อยขึ้นก็จะเป็นผลดีกับทั้งคู่

ฮันน่ายิ้มไม่หุบและนึกสงสัยว่าอะไรทำให้ฟาเบียนมีท่าทีแบบนี้ เขาเป็นคนที่ตั้งเงื่อนไขกับทั้งคู่ตั้งแต่แรก

หลังทานอาหารเสร็จ ฮันน่าลุกขึ้นและเริ่มเก็บโต๊ะ เสียงฟาเบียนที่ดังขึ้นตามหลังเธอ ฟังดูไม่ค่อยยินดีเท่าไหร่ “ผมจะไม่แย่งคุณทำแล้วกัน”

ฮันน่าไม่ได้ตั้งใจจะดูแลเขาเรื่องนี้ เธอคิดว่าการทำอาหารและงานบ้านเป็นเรื่องที่อยู่ในความรับผิดชอบของเธอในฐานะภรรยา ตอนที่เธอแกล้งทำเป็นหลับ เขาไม่เพียงไม่ปลุกเธอแต่ยังจัดเตรียมอาหารไว้ให้ด้วยและคอยเตือนเธอเบาๆ ตอนที่เธอเสียสมาธิจากงานที่ทำอยู่ ฟาเบียนคนนี้แตกต่างจากคนที่อยู่ในสำนักงานอย่างสิ้นเชิง

ถ้าการสัมภาษณ์ไปได้ด้วยดีแบบนี้ เธอก็ได้แต่หวังว่าเขาจะไม่สร้างปัญหาให้เธอต่อไปในอนาคต

ตอนที่ฮันน่ากลับไปนั่งที่โซฟา ฟาเบียนก็รออยู่ก่อนแล้ว ขาเรียวของเขาไขว่ห้างอยู่และรอยยิ้มนั้นก็ไม่มีที่ติ ยากที่จะเข้าใจสิ่งที่เขากำลังคิด

“สองวันมานี้งานเป็นไงบ้าง? พอใจกับการสัมภาษณ์ผมไหม?” จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้ว เขาไม่ได้ตั้งใจจะถามโต้งๆ แบบนี้เพราะไม่อยากให้เธอจับได้

ฮันน่าเบิกตากว้าง ไม่คิดว่าจะได้ยินคำถามนี้ “ก็ไปได้ดีนะ หลังสัมภาษณ์เสร็จเจ้านายก็เลื่อนตำแหน่งกับขึ้นเงินเดือนให้ด้วย มีความสุขกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว!” เสียงของฮันน่าฟังดูตื่นเต้นกว่าความเป็นจริง

ฟาเบียนถามด้วยความเป็นห่วงล้วนๆ แต่ฮันน่ารู้สึกว่าเขากำลังใช้เรื่องการสัมภาษณ์เป็นบทนำในการพูดคุยเรื่องต่อไป เธอยังไม่ลืมว่าเรจินาพูดให้ร้ายเธอโดยไม่มีมูลยังไง ทั้งหมดก็เป็นเพราะเธอจัดการเรื่องการสัมภาษณ์ฟาเบียนได้เป็นอย่างดี

“ที่ผมถามเพราะเห็นคุณเข้านอนเร็ว” ฟาเบียนบอก เปลือกตาเขากระตุกตอนกำลังพยายามอธิบาย

เรื่องอีเวตต์เหรอ?

ฮันน่าคิดว่าเธอควรจะหลับตาซะ

ฟาเบียนหัวเราะน้อยๆ ฮันน่าลืมตาและมองเขาอย่างไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องหัวเราะ ทำเอาเธอประหม่าจนแทบจะคุมตัวเองไม่อยู่

“คุณคิดว่าจะเกิดอะไรง้นเหรอ?” ฟาเบียนถามพลางจับจ้องไปที่แก้มของเธอ สาวน้อยของเขาน่ารักขนาดนี้ได้ยังไง?

เขาชอบเธอในมุมนี้มาก

ฮันน่าอับอายสุดๆ ผู้ชายคนนี้ขัดขวางไม่ยอมให้เธอลุกขึ้น พอเริ่มดิ้นรนเขาก็กดน้ำหนักลงบนตัวเธอจึงคิดว่าเขาจะปั่นหัวและจูบเธอในวันนี้

ยิ่งเธอประหม่ามากขึ้นเขาก็ยิ่งหัวเราะหนักขึ้น ในที่สุดเธอก็ยอมแพ้ต่อการต่อต้านที่ไร้ประโยชน์และลงเอยด้วยการซบเขาอย่างหมดแรง