ความรักสีคราม นิยาย บท 1066

“เรจินา? เธอได้รับโทษจำคุก 20 ปีฐานสนับสนุนเวสลีย์ในการก่ออาชญากรรมครับ ผมเข้าใจสิ่งที่คุณพูดแล้วครับ ผมกระจายข่าวออกไปแล้ว ต่อจากนี้จะไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเธออีก ผมรับประกันได้”

ฟาเบียนยิ้มอย่างน่ากลัว “พวกเขาน่าจะรู้ดี ว่าถ้ามายุ่งกับภรรยาของผมจะเป็นอย่างไร”

ในระหว่างนั้น ฮันน่ากำลังนวดขมับของเธอในห้องทำงานอย่างเซื่องซึม เธอคิดว่าจะไปอาบน้ำให้สดชื่นสักหน่อย ขณะที่เธอเดินออกจากสำนักงาน เธอเห็นคนสองสามคนนั่งล้อมวงสนทนากันเป็นกลุ่มเล็กๆ

ตอนนี้ฮันน่าคุ้นชินกับมันแล้ว ท้ายที่สุดแล้ว บริษัทเดอะแม็กกาซีนของพวกเธอล้วนต้องอาศัยข่าวซุบซิบเหล่านี้ในการวิเคราะห์ธุรกิจ ดังนั้นจึงไม่แปลกที่พนักงานจะอยากรับข้อมูลที่เป็นปัจจุบัน เธอเองยังเคยนินทาเพื่อนร่วมงานของเธอตลอดเวลาเช่นกันในอดีต

ฮันน่าเดินออกไป เธอยิ้มอย่างสุภาพเมื่อเดินผ่านพวกเขาไป แต่พวกเขาเงียบลงทันทีเมื่อเห็นฮันน่า

ทั้งสำนักงานเงียบมากจนได้ยินกระทั่งเสียงเข็มหล่น

ฮันน่าอึ้งไปเล็กน้อย ฉันน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ? หรือฉันทำอะไรผิด?

ฮันน่าเดินเข้าไปในห้องน้ำ มองตัวเองในกระจก แต่คิดอะไรไม่ออก เธอล้างหน้า เช็ดให้แห้งด้วยกระดาษเช็ดมือ และแอบฟังการสนทนาข้างนอก

“จริงอย่างที่พูดเมื่อกี้หรือเปล่า?”

"ใช่ ฉันได้ยินมาจากวงในว่า เวสลีย์ เซนาคิสจะถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต ส่วนเรจิน่า ยอร์คจะถูกตัดสินจำคุก 20 ปี”

“ฉันไม่ได้พูดถึงเรื่องนั้น ฉันหมายความว่า คุณแน่ใจหรือว่าฮันน่าคือผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด

เธอดูไม่ใช่คนแบบนั้นเลยนะ เธอจะโหดร้ายขนาดนั้นได้เชียวเหรอ?”

“อ๋อ ไม่ๆ ฉันไม่เคยบอกว่าเป็นฮันน่านะ เธอไม่มีความสามารถพอหรอก ต่อให้อยากทำแค่ไหนก็ตาม

เมื่อกลับถึงบ้าน ฮันน่านอนบนโซฟาและดูละครเรื่องหนึ่งหลังอาหารกลางวัน ขณะเดียวกัน ฟาเบียนก็ทำงานจนดึกดื่น เขาดูโทรศัพท์และเห็นสายที่ไม่ได้รับจากอีเวตต์ อืม...ฮันน่า อย่างน้อยคุณก็ควรจะโทรหาสามีของคุณบ้างไม่ใช่เหรอ?

ฟาเบียนรับสายจากอีเวตต์ระหว่างทางกลับ "ว่าไง?"

“ฟาเบียน ทำไมคุณไม่รับสาย ยุ่งอยู่เหรอคะ? คุณควรรักษาสุขภาพบ้างสิ” น้ำเสียงของอีเวตต์เจือด้วยความเป็นห่วงเป็นใย

ฟาเบียนส่ายหัวและถอนหายใจ คงจะดีมากถ้าความกังวลนี้มาจากฮันน่า แต่มันคงไม่มีวันเกิดขึ้น ต่อให้เธอห่วงเขาจริงๆ ก็ตาม "ผมไม่เป็นไร ว่าไง? สรุปมีธุระอะไร เข้าเรื่องเลยดีกว่า”

อีเวตต์รู้สึกหัวเสียเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของเขา

“ก็ ไม่มีอะไรมากค่ะ ฉันแค่อยากเตือนคุณว่างานแถลงข่าวละครเรื่องใหม่ของฉันจะมีในวันพรุ่งนี้ ในฐานะนักลงทุนคุณควรมาร่วมงานนะคะ”

“ตกลง เข้าใจแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะไปที่นั่น” ฟาเบียนสงสัยว่าฮันน่าจะรอเขากลับมาทานอาหารเย็นด้วยหรือไม่