ความรักสีคราม นิยาย บท 1126

จะคิดมากไปทำไม? ฉันควรสนใจแค่ความปลอดภัยของวินสันและปล่อยให้อะไรที่ผ่านไปแล้วกลายเป็นอดีตไป ฮันน่าไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นและเกลียดการใช้เวลาทั้งวันไปกับการวางแผน เมื่อตระหนักว่ามันไม่มีประโยชน์ที่จะเกลียดชังกันต่อไป เธอจึงตัดสินใจมองข้ามมันไป

ครืด…ครืด…ทันใดนั้นโทรศัพท์ที่เธอถืออยู่ก็ดังขึ้น พอก้มลงดูก็ประหลาดใจที่เห็นว่าซาเวียร์โทรมาและนึกสงสัยว่าเขาต้องการอะไร ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังคงรับสาย

“สวัสดีค่ะ?” ฮันน่าตอบเบาๆ

“สวัสดีครับ คุณยัง ผมได้ยินบรรณาธิการใหญ่ของคุณบอกว่าคุณไม่ค่อยสบายเลยลาหยุดหนึ่งสัปดาห์ คุณป่วยตรงไหนหรือเปล่า? เป็นหนักไหมครับ?” เสียงที่น่าดึงดูดของซาเวียร์ดังขึ้นจากปลายสาย

“อ้อ ฉันสบายดีค่ะ น้องชายฉันต่างหาก เขาเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว ฉันเลยตั้งใจจะบริจาคไขกระดูกให้เขา” ฮันน่าตอบตามจริง

“เข้าใจแล้วครับ ผมก็นึกว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ แล้วตอนนี้คุณอยู่ไหนหรอครับ?” ซาเวียร์ถาม

หืม? คุณจะถามไปทำไม?

“ฉันกำลังไปโรงพยาบาลที่น้องรักษาตัวอยู่ค่ะ ตั้งใจว่าจะไปดูเขาสักหน่อย”ฮันน่าตอบ

“อาฮะ แล้วน้องคุณอยู่โรงพยาบาลไหนครับ? ผมก็อยากไปเยี่ยมเขาเหมือนกัน”

ว่าไงนะ? คุณอยากจะไปเยี่ยมเขาหรอ? ทั้งสองคนรู้จักกันหรือไง? จะไปเยี่ยมเขาทำไม? อีกอย่าง ฉันก็ไม่อยากมีปัญหาถ้าฟาเบียนอยู่ที่โรงพยาบาลด้วยเหมือนกัน

ฮันน่าปฏิเสธ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ตอนนี้เรามีศัลยแพทย์ฝีมือดีให้เขาแล้ว เพราะงั้นก็น่าจะเรียบร้อยดี ฉันแค่แวะไปหาเพราะคิดถึงเขาน่ะค่ะ”

“งั้นก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะครับ” จากนั้น ซาเวียร์ก็วางสายไป

ฮันน่าถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอไม่รู้จะจัดการกับคนช่างประจบอย่างซาเวียร์ยังไงดี สิ่งที่เขาทำก็แค่แสดงความห่วงใยเล็กๆ น้อยๆ แล้วก็ไม่ได้ทำตัวหยาบคายอะไร ฉันจะไปผลักไสเขาก็ไม่ได้ ใช่ไหมล่ะ?

“บังเอิญจังเลยครับคุณยังที่น้องชายคุณรักษาตัวอยู่ที่นี่ด้วย” ซาเวียร์กล่าวด้วยรอยยิ้มอันเป็นเอกลักษณ์

“จริงด้วยค่ะ บังเอิญอะไรขนาดนี้” ฮันน่ายิ้มกระอักกระอ่วนพลางถามต่อ “มีคนที่คุณรู้จักรักษาตัวอยู่ที่นี่ด้วยหรอคะ?”

“ครับ เพื่อนผมเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ แต่ไม่ได้เป็นอะไรมาก”

“อ้อ ถ้างั้นคุณไปเถอะค่ะ ฉันก็จะแยกไปหาน้องชายเหมือนกัน” ฮันน่าตอบ เธอกังวลว่าอาจจะบังเอิญเจอกับฟาเบียนเข้าคงจะเป็นสถานการณ์ที่อธิบายยาก

“ไม่เป็นไรครับ ผมไปเยี่ยมเพื่อนมาแล้ว ถ้าคุณไปคนเดียว ให้ผมไปเยี่ยมน้องชายคุณด้วยดีไหมครับ?” ซาเวียร์แนะ

ฮะ? แน่ใจนะว่าคุณไม่ได้โกหก? ทำไมฉันถึงได้กลิ่นทะแม่งๆ ? คุณไปสืบว่าวินสันอยู่ไหนแล้วมาที่นี่เพื่อจงใจมาหาฉันใช่ไหม? ไม่มีอะไรที่ดีกว่านี้จะทำแล้วหรือไง? จะเป็นการบังเอิญได้ไงในเมื่อคุณตั้งใจจะมา?