ความรักสีคราม นิยาย บท 1134

ฮันน่าขัดขึ้นก่อนที่กิลเลียนจะทันได้พูดจบ “เอ้อแม่ เฮเลนกลับมาวันนี้ไม่ใช่หรอ? ถึงเวลาที่พ่อกับแม่ต้องไปรับเธอแล้วนะไม่งั้นจะสายเอาได้”

จากนั้นกิลเลียนก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้อีก หลังบอกลาทุกคนแล้วเธอก็ออกไปพร้อมกับเฮนดริก

“คนนี้คือหมอวอร์เรนที่เดินทางจากเมืองหลวงเพื่อมาผ่าตัดคุณโดยเฉพาะ ที่การผ่าตัดสำเร็จไปได้ด้วยดีก็เพราะความพยายามของเขา” ในที่สุดฟาเบียนก็แนะนำวอลเตอร์ให้ฮันน่ารู้จักหลังถูกขัดจังหวะก่อนหน้านี้

ฮันน่าพยายามใช้แรงเพื่อลุกขึ้นนั่งแต่ก็แทบจะไม่ขยับ เธอทำได้เพียงพูดเบาๆ ว่า “ขอบคุณมากนะคะหมอวอร์เรน”

วอลเตอร์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม “ไม่เป็นไรครับ แต่ยังไง ร่างกายของคุณก็ยังอ่อนแออยู่ เพราะงั้นต้องกินอาหารที่มีประโยชน์อยู่เสมอ ถึงอีกสองวันให้หลังจะเดินได้แล้วแต่จำไว้ว่าอย่าเพิ่งหักโหมมากไปนะครับ…”

หลังจากให้คำแนะนำแล้ว วอลเตอร์ก็ดูนาฬิกาแล้วบอกว่า “พอดีผมมีเคสผ่าตัดที่เมืองหลวง ถึงเวลาต้องกลับแล้ว เจอกันครั้งหน้าค่อยมากินข้าวด้วยกันสักมื้อนะครับ”

“แน่นอนครับ ต้องได้กินข้าวร่วมกันสักมื้อ เดี๋ยวผมไปส่งนะครับหมอวอร์เรน” ฟาเบียนและวอลเตอร์ออกไปด้วยกัน

“ผมเห็นเธอได้รับกำไลที่ตกทอดมาจากแม่คุณ เพราะงั้นคุณควรจะคว้าโอกาสนี้ไว้ระหว่างที่ยังทำได้นะครับ” วอลเตอร์เตือนอย่างจริงจัง สายตาที่เฉียบคมของเขาจำกำไลนั้นได้

“ไม่ต้องเป็นห่วงครับ ครั้งหน้าเราจะเชิญคุณมางานแต่งของเราแน่นอน” ฟาเบียนตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

หลังจากฟาเบียนออกจากห้องไป ฮันน่าก็ถูกทิ้งให้อยู่กับครอบครัวแบล็กวูด เธอไม่ได้สนใจที่จะคุยกับลีโอ เฟลิเซียยิ่งแล้วใหญ่ ไม่มีทางที่เธอจะยกโทษให้เฟลิเซียที่ทิ้งเธอไป เหตุผลเดียวที่ฟาเบียนไม่ส่งเฟลิเซียเข้าคุกก็เพราะฮันน่าไม่อยากทำลายชื่อเสียงของลีโอ

ขณะที่ลีโอออกไป ลีน่าก็หยิบกระเป๋าเครื่องสำอางออกมาแล้วตรวจดูหน้าตัวเองอย่างละเอียดก่อนจะย่นริมฝีปากที่เพิ่งทาลิปสติกแล้วมองไปทางเฟลิเซีย “แม่ หนูว่าสีนี้ไม่เข้ากับหนูเลย เราไปซื้อเครื่องสำอางกันเถอะ หนูบังเอิญได้ยินมาว่าร้านแถวนี้ขายคอลเลคชั่นล่าสุดด้วย”

เฟลิเซียพยักหน้าอย่างไม่ใส่ใจพลางชำเลืองมองฮันน่าพร้อมกับครุ่นคิดอะไรบางอย่าง หลังจากนั้นเธอก็เดินจูงมือลีน่าออกไป

กริ๊ก ทันทีที่ประตูปิดลง ฮันน่าก็ลืมตาขึ้น เหลือเพียงพวกเขาสองคนอยู่ในห้องที่ว่างเปล่า เธอหันกลับมามองวินสันเจื่อนๆ ด้วยความรู้สึกอ้างว้าง

นึกไม่ออกจริงๆ ว่าวินสันใช้ชีวิตอยู่กับคนพวกนั้นมาได้ไงตั้งหลายปี ลีน่ากับเฟลิเซียไม่เป็นห่วงอะไรเขาเลย แม้แต่ตอนนี้ สองคนนั้นยังมีอารมณ์ไปซื้อเครื่องสำอางกันอีก ฉันมั่นใจเลยว่าช่วงเวลาปกติมันต้องแย่กว่านี้แน่ มันไม่ง่ายสำหรับเธอเลยที่จะได้กลับไปอยู่กับพ่อแท้ๆ อีกครั้ง แม้ว่าเธอจะมีท่าทีแบบนั้น แต่เขาก็ยังสำคัญกับเธอ น่าเสียดายที่ลีโอสนใจแค่บริษัทของตัวเองเท่านั้น