ความรักสีคราม นิยาย บท 1152

เฮเลนเข้าใจการเพ่งมองของฮันน่าในทันที เธอยืนขึ้นและกระแอมออกมาขณะที่เดินไปหาซาเวียร์ ดึงแขนเขาเข้าหาตัวและยิ้มอย่างอบอุ่น

"คุณแจ็คสันคะ พี่สาวของฉันแพ้เกสรดอกไม้จริงๆ เธอมีผื่นขึ้นทั่วแขนหลังจากที่กลับจากทำงานในวันนั้น แต่เธอไม่ได้บอกคุณ ขอบคุณที่นำดอกไม้มาเยี่ยมเรานะคะ ขอบคุณจริงๆ ขอโทษด้วยที่เรื่องนี้สร้างปัญหาให้คุณ”

เฮเลนหันไปหาพี่สาวโดยไม่รอให้ซาเวียร์ตอบ “ฮันน่า ดูเธอสิ พวกเขาต้องมาทะเลาะกันเพราะเธอเลยนะ”

ฮันน่าอดไม่ได้ที่จะทึ่งกับการตอบโต้อย่างมีไหวพริบของน้องสาว "คุณแจ็คสันคะ ฉันต้องขอโทษด้วย ฉันควรจะบอกคุณว่าฉันแพ้เกสรดอกไม้ แต่ฉันไม่ได้โกหกนะคะตอนที่บอกว่าดอกไม้ที่ออฟฟิศของคุณมันหอมมาก ผื่นมันขึ้นหลังจากนั้นจริงแต่ฉันไม่ได้บอกคุณเพราะฉันคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่”

พยาบาลกลับเข้ามาในห้อง ซาเวียร์เหลือบมองไปที่กระป๋องเปล่าใบนั้น เขาจ้องไปที่ฟาเบียนด้วยความโกรธและตัดสินใจไม่พูดเรื่องเข้าใจผิดนี้อีก “ดูเหมือนว่าผมจะเข้าใจคุณนอร์ตันผิดไป”

“มันไม่ใช่ความผิดของคุณค่ะ คุณแจ็คสัน ฉันเองที่ควรจะอธิบายก่อนหน้านี้” ฮันน่ารีบตอบขัดจังหวะ

“ไม่ มันไม่ใช่ความผิดของคุณเลยครับ ผมน่าจะรู้ดีกว่านี้ ผมอาจจะเป็นประธานของแจ็คสันกรุ๊ปแต่ผมยินดีที่จะยอมรับผิด ไม่เหมือนคนอื่น”

คนอื่น? เขากำลังพูดถึงใคร? ฟาเบียนเหรอ? เฮเลนพยายามคิดว่าซาเวียร์หมายถึงใคร

เขาหมายถึงอะไร? ฟาเบียนทำอะไรผิดแล้วไม่ยอมรับงั้นเหรอ?

อา ถูกเผงเลย รู้จักกันดีมาก ฮันน่าอดที่จะกลอกตาไม่ได้ ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าผู้ชายคนนี้โกหกได้หน้าตาเฉยได้ยังไง ฉันต่างหากที่เป็นคนที่ตรงไปตรงมาอยู่คนเดียว คุณเองนั่นแหละที่แทบไม่เคยบอกอะไรกันเลย

ซาเวียร์ผุดรอยยิ้มเยาะขึ้นมาทันที รู้จักกันดีจริงเหรอ? แล้วทำไมฮันน่าถึงมาถามฉันเรื่องวิเวียนล่ะ? เธอดูประหลาดใจนะตอนที่ได้รู้ความจริงจากฉันน่ะ

ซาเวียร์รู้ดีว่าฟาเบียนโกหกแต่เขาไม่สนใจที่จะซักไซ้เรื่องนี้อีก “ผมหวังว่าสิ่งที่คุณพูดจะเป็นไปตามนั้นนะ” เขาตอบพร้อมยักไหล่

เขาขยับเข้าไปหาฮันน่า รอยยิ้มกลับมาปรากฏบนใบหน้าอีกครั้ง “ผมรู้จักนักโภชนาการที่เก่งมาก ผมจะให้เขานำอาหารมาให้คุณทั้งสองคนทานดู คุณเพิ่งผ่าตัดเสร็จ อาหารดีๆ จะช่วยฟื้นฟูสุขภาพของคุณได้นะครับ”