ความรักสีคราม นิยาย บท 1153

ฮันน่ารู้ว่าเธอไม่ควรรับข้อเสนอของซาเวียร์ “คุณใจดีจังค่ะ คุณแจ็คสัน แต่ว่าเราไม่ต้องการนักโภชนาการจริงๆ”

ข้างๆ เธอนั้น เฮเลนกำลังปลาบปลื้มกับการที่มีผู้ชายถึงสองคนมาติดพันพี่สาวของเธอ ผู้ชายสองคนนี้เอาใจใส่พี่สาวเธอมากจริงๆ

“ไม่เป็นไรเลยครับ ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกัน คุณไม่ต้องเกรงใจหรอกนะ อีกอย่างผมก็อยากให้คุณหายเร็วขึ้นด้วยจะได้คุยกันเรื่องสัมภาษณ์งานกันต่อ ชื่อเสียงของบริษัทของผมขึ้นอยู่กับคุณเลยนะ” ซาเวียร์ ยืนยัน

ชื่อเสียงของบริษัทของคุณขึ้นอยู่กับฉันงั้นเหรอ?

นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน ไม่ต้องมีฉันแจ็คสันกรุ๊ปก็มีชื่อเสียงมากอยู่แล้ว

ฮันน่ารู้ดีว่านี่อาจเป็นเพียงข้อแก้ตัวแต่เธอก็ไม่อาจปฏิเสธความหวังดีของเขาได้ ทว่ามันก็ไม่ได้หมายความว่าการที่เธอต้องหายดีในเร็ววันก็เพราะว่าอยากไปสัมภาษณ์งานที่แจ็คสันกรุ๊ปหรอกนะ

ฮันน่ากำลังตกที่นั่งลำบาก เธอหันไปชำเลืองมองฟาเบียนเล็กน้อย

แต่ก่อนที่ฟาเบียนจะทันได้พูดในสิ่งที่คิด เฮเลนก็ได้ตอบตกลงไปแล้ว “แน่นอนค่ะ คุณแจ็คสัน เดี๋ยวฉันให้เบอร์ติดต่อของฉันเอาไว้ นักโภชนาการสามารถติดต่อฉันได้เวลาที่เขามาถึงแล้วเผื่อว่าพี่สาวของฉันกำลังพักผ่อนอยู่น่ะค่ะ”

ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปซะล่ะ ฉันจะกินอาหารพวกนั้นเองถ้าฮันน่าไม่กิน

“เฮเลน” ฮันน่าร้องออกมา

แต่น้องสาวที่น่ารักยืนยันกับเธอว่า "ฮันน่า เธออย่าปฏิเสธความหวังดีของเพื่อนสิ?”

ฮันน่าหมดคำจะพูด เธอจำต้องปล่อยให้เฮเลนทำในสิ่งที่เธออยากทำถึงแม้ว่าเธอจะไม่เห็นด้วยกับน้องสาวของเธอ อืม หวังว่าฟาเบียนคงไม่โทษว่าเป็นความผิดของฉันอีกหรอกนะ

เดี๋ยวนะ! เมื่อกี้ซาเวียร์พูดว่าอะไรนะ? เขาจะมาเยี่ยมอีกเหรอ? ฮันน่าทบทวนไปมาอยู่ในหัวของเธอ เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ได้โปรด กรุณาอย่ามาอีก ฉันไม่อยากให้พวกคุณสองคนมาทะเลาะกันเลยจริงๆ

“ขอบคุณที่มาเยี่ยมฉันวันนี้นะคะ คุณแจ็คสัน ฉันจะรีบหายนะคะ” ฮันน่าตอบอย่างสุภาพว่า “แต่ว่า จริงๆ ไม่ต้องมาเยี่ยมฉันแล้วก็ได้ค่ะ คุณมีงานที่บริษัท มีงานที่ต้องดูแลอีกเยอะแยะ หมอบอกว่าฉันแค่ต้องพักผ่อนให้มากขึ้น คุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะคะ”

ก็ไม่เลวนะ คิดว่าคุณจะปฏิเสธเขาไม่เป็นซะอีก

ฟาเบียนลอบมองและแอบเห็นด้วยอยู่ในใจ

ซาเวียร์ยังคงระบายยิ้มบนใบหน้าแม้ว่าจะชะงักในสีหน้าไปสักพักตอนที่ฮันน่าปฏิเสธเขา “คุณยัง ไม่ต้องเป็นห่วงเลยครับเรื่องงานของผมน่ะ ไม่ว่าผมจะยุ่งแค่ไหน ผมก็หาเวลามาเยี่ยมเพื่อนของผมได้เสมอ”