ฟาเบียนตอบกลับยิ้มๆ “พูดกันตามตรงครอบครัวของเราคุ้นเคยกันมานานหลายสิบปีแล้วครับ”
เฮนดริกใช้เวลาสองสามวินาทีในการกลั่นกรองความคิดของเขา “ถ้าอย่างนั้น คุณลองคุยกับพ่อของเขาดูบ้างได้ไหมว่าให้เขามีเวลาให้เจสันบ้าง”
ต้องยอมรับว่าเฮนดริกเองลังเลใจที่จะทิ้งเจสันเอาไว้ลำพังเมื่อเขานึกถึงบทสนทนาก่อนหน้าที่พวกเขาคุยกันนอกวอร์ด
ขณะเดียวกันฟาเบียนก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำตอบของพ่อของเจสันเมื่อรู้เรื่องที่เด็กเหลือขอนั่นพูดจาลับหลังเขา
เขาหัวเราะเบาๆ หลังจากนึกไปถึงสิ่งต่างๆ ที่อาจรอเจสันอยู่ อย่างไรก็ตามเขาตัดสินใจจะลองร่วมเล่นไปตามเกมของเจสัน “แน่นอนครับ ผมจะลองคุยกับพ่อเขาดูเมื่อเขาว่าง”
อีกด้านนึงในห้องทำงานของประธานแจ็คสันกรุ๊ป ซาเวียร์เอนตัวพิงเก้าอี้ด้วยใบหน้าที่ดูหงุดหงิด เขาถามผู้ช่วยของเขาว่า “ในทางปฏิบัติฉันควรจะแสดงออกยังไงถึงจะดีที่สุดสำหรับเรื่องนี้?”
ผู้ช่วยมีสีหน้าค่อนข้างชวนผิดหวัง เขาในฐานะ 'ที่ปรึกษาที่พึ่งพาได้' ของซาเวียร์น่าจะเข้าใจกระบวนความคิดของเจ้านายได้ดีที่สุด จากวันที่เขาได้ถูกว่าจ้าง ความเฉลียวฉลาดและความใส่ใจทางอารมณ์มีผลต่อเขาขึ้นมากหลังจากที่ได้ร่วมงานกับซาเวียร์
ตั้งแต่นั้นมาเขากลายเป็นคนคิดเผื่อไปซะทุกอย่าง เขาจะต้องคิดในแบบที่จะทำให้ซาเวียร์พอใจได้ ไม่เช่นนั้นเขาอาจเสี่ยงต่อการถูกตบหน้าและอาจต้องคอยรองรับอารมณ์ของเจ้านายที่คุ้นเคยกับความเจ็บปวดของคนอื่นไปซักระยะนึงเลยทีเดียว
ผู้ช่วยของเขาจึงแนะนำว่า “คุณแจ็คสันครับ ทำไมเราไม่ลองเข้าทางน้องสาวของคุณยังดูล่ะครับ?”
ดวงตาของซาเวียร์เป็นประกายขึ้นแว่บนึง ส่งผลให้ผู้ช่วยของเขาเริ่มคิดหาช่องทางที่จะแก้ไขความผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นไว้ล่วงหน้า
หลังจากที่ผู้ช่วยพูดถึงทางเลือกต่างๆ ให้เขาพิจารณาแล้ว เขาก็มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าซาเวียร์เพื่อรอการตัดสินใจขั้นสุดท้าย
ซาเวียร์นวดขมับไปมา เขายังคิดไม่ตกว่าจะเข้าหาวินสันยังไงดีถึงจะดูเหมาะสม ท้ายที่สุดเขาก็พูดออกมาว่า “ฉันอยากให้นายเช็คดูว่าตอนนี้วินสันอายุเท่าไหร่แล้ว ลองหาดูว่าเขาชอบวิชาอะไร และหาหนังสือวิชานั้นๆ ให้ที”
"คุณแจ็คสัน อย่าบอกนะครับว่าคุณกำลังสนใจจะเป็นติวเตอร์ให้กับคุณวินสัน?” ผู้ช่วยถามด้วยความประหลาดใจ แม้ว่านี่อาจเป็นความคิดที่ดีในการกระชับความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายของเขากับวินสัน แต่มันก็ต้องใช้ความพยายามและเวลาอย่างมาก
“ยังมองไม่ออกหรือไง? แต่เรื่องสำคัญตอนนี้ เตรียมไปซื้อเครื่องสำอางให้เร็วที่สุด!" ดวงตาของซาเวียร์เป็นประกายอย่างเก็บไม่อยู่เช่นเดียวกับรอยยิ้มร้ายกาจที่ระบายไปทั่วใบหน้าของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...