ความรักสีคราม นิยาย บท 1273

อีเว็ตต์วางคีย์การ์ดลงบนโต๊ะแล้วพูดต่อ “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว คุณไปก่อนได้เลยนะคะ ไม่ต้องเป็นห่วงพวกเรา”

แจซั่นตื่นเต้นขึ้นมาทันที เขารู้ความหมายที่อีเวตต์จะสื่อเป็นอย่างดี

ในห้องส่วนตัวของไนต์คลับบลูเบิร์ด ฮันน่าพบปะกับเพื่อนๆ ของฟาเบียนและพูดคุยแลกเปลี่ยนนู่นนี่กัน เธอตระหนักได้ว่าไม่เพียงแต่พวกเขาจะเป็นบุคคลที่โดดเด่น แต่ยังมีจิตใจที่อ่อนโยนและดูเหมือนจะเข้ากันง่ายอีกด้วย

จากนั้นลูเธอร์ก็ได้รับข้อความเกี่ยวกับเวลาที่กิจกรรมจะเริ่มขึ้น เขาอ่านก่อนจะประกาศให้คนอื่นๆ ฟัง “เอาล่ะทุกคน เดี๋ยวเราค่อยกลับมาห้องนี้กันใหม่ ตอนนี้การประมูลกำลังจะเริ่มแล้ว ไปกันเถอะ”

ทุกคนลุกขึ้นยืนตามที่บอก ก่อนจะเดินไปยังโต๊ะที่จองไว้ทันที

ห้องประมูลถูกแบ่งออกเป็นหลายส่วนอย่างเป็นระเบียบ โต๊ะที่ฟาเบียนจองไว้ตั้งอยู่ตรงกลางซึ่งไม่ห่างจากแถวหน้าจนดูเด่นแต่ก็ไม่กลืนไปกับด้านหลังจนเกินไป

ฮันน่านั่งอยู่ข้างๆ เฮเลนผู้เป็นน้องสาวที่กำลังจับจ้องไปยังเวทีที่ว่างเปล่าอย่างตั้งตารอ “อยากรู้จังว่าของเจ๋งๆ ที่เราจะได้เห็นคืออะไร”

ลึกๆ แล้ว ฮันน่าก็ตื่นเต้นไม่แพ้กันเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เข้าร่วมการประมูล

จากนั้นหญิงสาวในชุดประดับเลื่อมก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับเดินไปบนเวที เธอหยิบไมโครโฟนขึ้นมาพลางกวาดสายตามองผู้ชมทุกคนก่อนจะเผยอริมฝีปากสีแดงทับทิมของเธอ “ขอบคุณทุกท่านที่มาที่นี่ในวันนี้ ฉันแม่มดบลูรับหน้าที่เป็นพิธีกรการประมูลของทุกท่านค่ะ กิจกรรมในวันนี้คือการประมูลรายปักษ์ของบลูเบิร์ด และครั้งนี้ก็พิเศษกว่าเดิมเพราะเราได้เตรียมของดีที่น่าประทับใจสำหรับท่านไว้แล้วค่ะ”

“ของดีหรอ? จริงดิ?”

“หยุดพูดพล่ามได้แล้ว เริ่มสักที!”

“ให้ตายเถอะ เห็นพิธีกรสุดเซ็กซี่คนนั้นหรือเปล่า?”

...

เสียงเซ็งแซ่ดังสนั่นมาจากผู้ชม

ภาพวาดประวัติศาสตร์ชื่อดังกำลังถูกประมูล มูลค่าของมันสูงมากจนหลายคนชูป้ายเข้าร่วมประมูลกันอย่างดุเดือด

บางคนแสวงหาสิ่งของที่มีมูลค่าสูงเหล่านี้เพื่อเป็นของสะสมส่วนตัว ส่วนคนอื่นๆ อยากได้สิ่งของดังกล่าวเพื่อจะมอบเป็นของขวัญ ยังมีคนที่ประมูลสินค้าในมูลค่าที่ต่ำกว่าอยู่ แต่คนเหล่านั้นมีไม่มากนัก เป็นเพราะผู้ชมส่วนใหญ่ล้วนเป็นคนรวยและอภิสิทธิ์ชนผู้ไม่เคยมีปัญหาเรื่องเงิน

ถึงอย่างนั้น คนที่โต๊ะของฟาเบียนไม่สนใจที่จะสะสมสิ่งเหล่านี้ จึงไม่มีใครยกป้ายขึ้น

ในท้ายที่สุด ภาพวาดนี้ก็ถูกประมูลโดยนักสะสมสูงวัยซึ่งให้ราคาสูงถึงหกล้าน สองสาวพี่น้องอดตะลึงไม่ได้ เฮเลนกลั้นเสียงกรีดร้องแห่งความตกใจเอาไว้พลางคิดว่านั่นมันเกินไปสำหรับภาพวาดประดับบ้าน ใครมันจะกล้าแขวนภาพวาดมูลค่าหกล้านไว้บนผนังได้อย่างสบายใจ อาจจะขาดหรือเปื้อนก็ได้จริงไหม?

ของชิ้นต่อไปก็ยังไม่พิเศษพอที่จะดึงดูดความสนใจของฟาเบียน ในขณะที่ฟาเบียนไม่ประมูลอะไรเลย ลูเธอร์กลับประมูลได้กาน้ำชาจากช่างฝีมือในราคาสามล้านพลางโอ้อวดอย่างภาคภูมิใจ “บางวันผมก็ยุ่งไม่ก็ขี้เกียจเกินไปหน่อย มีนี่จะได้สะดวกขึ้นเวลาอยากกินชาสักแก้วสองแก้วในห้องทำงาน”

เฮเลนสำลักน้ำลายหลังจากฟังเขาพูดจบ เธอตกใจในจำนวนเงินที่เขาใช้ไปกับกาน้ำชา “คุณไม่กลัวจะเผลอทำมันตกหรอ?”

เฮเลนเป็นคนมีน้ำใจและร่าเริงอยู่เสมอ ดังนั้นเธอจึงเข้ากันได้กับลูเธอร์ผู้ไร้ยางอายพอๆ กับเจสัน ก่อนหน้านี้ที่พูดคุยกันในห้องส่วนตัว พวกเขาก็เข้าขากันได้ดีราวกับเครื่องดนตรีประสานเสียง