“ในที่สุดเธอก็ปรากฏตัวสินะ ฮึ? ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะเจอร่องรอยของเธอ แต่เธอก็เดินมาติดกับของฉันเอง”
เมื่อแจซั่นเห็นว่าคนในกล้องวงจรปิดคือคนที่จัดฉากเขากับอีเวตต์และถ่ายคลิปของเขาไว้ ก็แน่ใจอย่างที่สุดว่าคลิปนั่นจะต้องอยู่ที่เธอ
“ฮ่า! แล้วเธอก็อยากไปประเทศเอ งั้นเหรอ? ฉันจะปล่อยให้เธอไปได้ไง?” แจซั่นคำรามหลังจากฟังคลิปเสียง
เขายกหูโทรศัพท์ “ฮัลโหล ซีเว่นใช่ไหม? นี่แจซั่น เดนน์นะ ช่วยอะไรผมหน่อยสิ แกะรอยคนคนหนึ่ง ใช่ ผมจะส่งข้อมูลให้คุณเดี๋ยวนี้”
เป็นไปตามคาด คนของแจซั่นไม่พบตัวลีน่าเพราะรูปลักษณ์ของเธอที่ปรากฏก่อนหน้านี้เป็นการจงใจให้ข้อมูลที่ผิดพลาดกับเขา
แต่แจซั่นไม่รู้เรื่อง หลังจากได้ข่าว เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างโล่งอกขณะนั่งผ่อนคลายบนเก้าอี้ ในที่สุดเราก็ไม่ต้องกังวลทุกวันทุกวินาทีอีกแล้ว! ถ้ารู้ทั้งเวลาและสถานที่แล้วยังจับหล่อนไม่ได้ ก็กระโดดตึกตายไปซะ!
ระหว่างนั้น ฟาเบียนกับคนอื่นๆ กำลังกินอาหารด้วยกันอย่างมีความสุข ต้องขอบคุณเฮเลนที่มาสร้างความบันเทิง ทั้งล็อบสเตอร์และปูมีรสชาติดีกว่าตอนฟาเบียนกับฮันน่ากินที่บ้านหลายเท่า
“ได้ ตามนั้น ผมจะไปพบคุณ”
ขณะที่พวกเขากินใกล้เสร็จ ฟาเบียนได้รับโทรศัพท์จากแจซั่นซึ่งบอกเขาเรื่องการปรากฏตัวของลีน่า หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาตัดสินใจไปพบอีกฝ่ายเพื่อหารือเพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องคอขาดบาดตาย หากจัดการได้ จะไม่มีใครทำร้ายฮันน่าอีก และพวกเขาก็ไม่ต้องกังวลแบบไม่จบไม่สิ้น
เฮเลนกับคนอื่นๆ กินอิ่มแล้วกลับบ้าน ส่วนฟาเบียนมุ่งหน้าไปที่ออฟฟิศของแจซั่นตามลำพัง
“คุณนอร์ตัน! ในที่สุดคุณก็มา ดูนี่สิครับ”
แจซั่นพูดพร้อมกับเลื่อนแลปท็อปไปหาฟาเบียนและเล่นคลิปจากกล้องวงจรปิดที่อยู่ในโฟลเดอร์
เขาหยิบแผนที่ของเบย์คีพออกมาและสั่งการให้แจซั่นส่งกำลังคนไปประจำโดยรอบสนามบินซิพเพนเดล เฝ้าระวังชนิดที่ว่าต่อให้แมลงวันสักตัวก็บินออกไปไม่ได้
แต่ถึงอย่างนั้น ฟาเบียนก็ยังไม่วางใจและยังอดรู้สึกไม่ได้ว่ามีบางอย่างแปลกๆ เพียงแต่เขายังคิดไม่ออกว่าคืออะไร ลงท้ายก็สั่งการแจซั่นหลังจากใคร่ครวญอยู่พักหนึ่ง “เพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผน เราจะให้คนคอยติดตามอีเวตต์ แทนเนอร์ทุกฝีก้าวหลังจากเธอได้รับการปล่อยตัว แบ่งกองกำลังออกเป็นหลายทีมด้วยเพื่อจะได้ไม่คลาดกับเธอ”
ฟาเบียนชี้บรรดาเส้นทางสายหลักจากเรือนจำที่มุ่งสู่สนามบินซิพเพนเดล หลังจากจัดสรรกองกำลังเรียบร้อยแล้วถึงค่อยหายใจทั่วท้องขึ้น
แจซั่นอดทึ่งไม่ได้เมื่อเห็นการจัดสรรอย่างละเอียดลออของอีกฝ่าย โอ้โห มันสมบูรณ์แบบจริงๆ! คราวนี้อีเวตต์ แทนเนอร์กับแม่สาวปริศนานั่นไม่มีทางหนีพ้นแน่! เขาตื่นเต้นเมื่อคิดว่าอีกไม่นานก็จะได้วัตถุพยานที่อีกฝ่ายใช้แบล็กเมล์เขากลับคืนมา “คราวนี้ผมต้องขอบคุณมากๆ เลยคุณนอร์ตัน ถ้าไม่มีคุณ ผมคงถูกไล่ออกแน่!”
จากนั้นก็จับมือฟาเบียนและพูดต่ออย่างจริงใจ “ถ้าต่อไปคุณต้องการผมล่ะก็ ผมจะยอมลงน้ำลุยไฟเพื่อคุณเลย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...