ความรักสีคราม นิยาย บท 1310

“ก็ได้ คราวนี้ฉันจะไม่เอาเรื่องนาย แต่อย่าให้เกิดขึ้นอีก ไม่งั้นนายจะต้องกลับไปทำงานให้พ่อนายนะ” ฟาเบียนพึมพำพร้อมกับส่ายหน้า

“ขอบคุณมากเลยฟาเบียน ผมจะจำให้ขึ้นใจ!” เจสันรีบให้สัญญาเมื่อได้ฟัง

ระหว่างนั้น ที่บ้านตระกูลแบล็กวูด ลีน่าเติมเครื่องสำอางไม่หยุดเพื่อให้ผิวดูเป็นสีแทนกว่าเดิมโดยไม่ลดทอนความงามของเธอ

เธอมองตัวเองในกระจกเงาและพยักหน้าอย่างพอใจ รูปโฉมของเราตอนนี้แตกต่างจากปกติอย่างสิ้นเชิง อย่างกับเปลี่ยนหน้า! และถึงจะดูคล้ำไปหน่อย แต่ก็ยังสวยเป๊ะ!

เธอกำลังจะไปเยี่ยมอีเวตต์ที่คุก จึงไม่มีทางเลือกนอกจากแปลงโฉมตัวเองเพื่อไม่ให้ใครสงสัย “เราไม่เชื่อว่าตอนนี้จะมีใครจำเราได้หรอก”

เธอระมัดระวังตัวเสมอ จึงสวมแว่นกันแดดก่อนจะออกไป เธอขับรถตามลำพังเข้าสู่ย่านที่มีผู้คนพลุกพล่านก่อนจะลงจากรถ จากนั้นเรียกแท็กซี่มุ่งหน้าไปยังเรือนจำที่อีเวตต์ถูกคุมขังอยู่

“รอฉันที่นี่ ฉันเข้าไปเยี่ยมคน เดี๋ยวมา”

ลีน่าพูดจบก็ดึงธนบัตรสองสามใบที่มีมูลค่าหลักร้อยยื่นให้คนขับ

เมื่อคนขับเห็นก็ยิ้มปากฉีกถึงใบหู ว้าว นี่มันจำนวนเงินพอๆ กับการตระเวนรับผู้โดยสารสองสามวันเลยทีเดียว! เขาจึงตอบรับโดยไม่ลังเล “ไม่มีปัญหาครับ! เชิญคุณตามสบาย ผมจะรอที่นี่”

ลีน่าลงจากแท็กซี่และมุ่งหน้าไปยังที่ที่อีเวตต์ถูกคุมขังอยู่

“กรุณาพาฉันไปพบคุณเลนน็อกซ์ด้วยค่ะ ฉันแจ้งเขาล่วงหน้าแล้วว่าจะมาพบ” เธอพูดกับรปภ.พร้อมกับยื่นซองจดหมายให้ใบหนึ่ง

อีกฝ่ายเหลียวมองซ้ายขวาอย่างรวดเร็วก่อนจะยัดซองลงในกระเป๋าเสื้อ “ตามผมมาครับ”

ไม่ช้าลีน่าก็ถูกพาเข้าไปในออฟฟิศและได้พบกับเบลค เลนน็อกซ์

“ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องของอีเวตต์ แทนเนอร์ อยากพบเธอและพูดคุยกันสักหน่อย”

“อะไรนะ? เธอล้อฉันเล่นใช่ไหม?”

อีเวตต์ตาโตด้วยความตกใจ เธอนั่งเค้นหัวสมองอยู่ในคุกจนในที่สุดก็คิดแผนกำจัดฮันน่าได้แล้ว จึงประหลาดใจอย่างยิ่งที่ปุบปับลีน่าก็ทำลายแผนการของเธอ

“เอาล่ะ เลิกถาม! ทำตามที่ฉันพูดก็พอ! เราจะขึ้นเครื่องจากสนามบินซิพเพนเดลตอนเก้าโมงพรุ่งนี้ พอถึงเวลา ฉันจะให้คนขับปอร์เช่สีแดงมารับเธอ” ลีน่าพูดห้วนๆ พร้อมกับจ้องหน้าอีเวตต์เมื่อเห็นอีกฝ่ายดูไม่เต็มใจ

ครู่ต่อมา ลีน่าวางโทรศัพท์ก่อนจะลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวกลับ ซึ่งอีเวตต์งุนงงมาก แบบนี้หมายความว่าไง? มันเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า? ทำไมเราต้องเดินทางไปประเทศเอโดยไม่มีเหตุผล แถมจะไม่ได้กลับมาด้วย?

ไม่ถึงหนึ่งวินาทีหลังลีน่าออกจากเรือนจำที่อีเวตต์ถูกคุมขัง เบลคยกหูโทรศัพท์บนโต๊ะของเขามาโทรหาแจซั่นทันที “คุณเดนน์ครับ เพิ่งมีคนมาเยี่ยมอีเวตต์ ผมอนุญาตให้เข้ามาตามที่คุณสั่งไว้ ผมส่งคลิปจากกล้องวงจรปิดและคลิปเสียงไปให้คุณแล้ว”

“เยี่ยม จับตาดูสถานการณ์ที่นั่นให้ดี เรื่องนี้เรียบร้อยเมื่อไหร่ ผมจะยื่นคำร้องให้เบื้องบนพิจารณาเลื่อนคุณไปรับตำแหน่งหัวหน้าที่อื่น” แจซั่นรับปากกับปลายสาย

จากนั้นก็วางหูและล็อกอินเข้าอีเมลของตัวเอง เขากัดฟันกรอดขณะจ้องร่างของลีน่าที่ปรากฏในคลิปจากกล้องวงจรปิด

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม