“แน่นอน! ผมคนจริง รักษาคำพูด!”
“ก็ได้ พวกเราจะบอก…เรื่องเป็นอย่างนี้…”
ตามที่ทั้งคู่เล่า เมื่อคืนนี้ลีน่าสั่งให้พวกเขานำคลิปไปให้เธอที่สนามบิน ชายทั้งสองอ้างว่าไม่รู้รายละเอียดเรื่องอื่น และฟาเบียนก็ดูออกว่าอีกฝ่ายไม่ได้โกหก
“บอกมาว่าเธอมีลักษณะยังไง เอาคลิปมาให้ฉันด้วย แล้วฉันจะปล่อยพวกนาย”
ฟาเบียนตัดสินใจปล่อยทั้งคู่เพราะรู้ว่าจับตัวมาก็เปล่าประโยชน์ คนพวกนี้เป็นผู้ร้ายระดับล่างสุดที่ทำไปเพราะร้อนเงินเท่านั้น…เรารู้เรื่องนี้ดี
“ได้เลย! ผู้หญิงคนนั้น…” ชายคนหนึ่งรีบบรรยายก่อนจะดึงวิดีโอเทปออกจากในเป้ากางเกงของเขามายื่นให้ฟาเบียน
ฟาเบียนขมวดคิ้วและไม่ยอมรับมา
“ผม…เอ่อ…ผมซ่อนไว้ตรงนั้นเพราะเห็นพวกคุณค้นตัวทุกคน…” เขาอธิบายอย่างกระอักกระอ่วน
แต่แล้วทุกคนก็ต้องตกใจเมื่อแจซั่นพรวดเข้ามาคว้าวิดีโอเทปไปจากมือของเขาและระดมจูบมันด้วยสีหน้าโล่งอก ขอบคุณพระเจ้าที่ในที่สุดเราก็ได้มันมา! ให้ตายสิวะ เรากลัวจนแทบบ้า!
แจซั่นลิงโลดจนไม่ได้สนใจแม้จะถูกฟาเบียนมองด้วยสายตาแปลกๆ เขาคิดไปว่าฟาเบียนอาจรู้สึกว่าตัวเขาเป็นคนไม่รู้จักบุญคุณ จึงเสนอจะจูบฟาเบียนเช่นกัน
“เท่านี้ก็โอเคแล้วคุณเดนน์! ไม่ต้องขอบคุณผมขนาดนั้นหรอก!” ฟาเบียนอุทานขณะถอยหลังไปสองสามก้าว เราไม่ได้ปลื้มผู้ชาย และอีกอย่าง…คุณทำตัวชวนอี๋ถึงขนาดจูบสิ่งที่ออกมาจากหมอนั่นได้ไง…แหวะ! น่าขยะแขยงจนอยากจะอ้วก!
“ตอนนี้เราจะทำไงต่อครับคุณนอร์ตัน?” แจซั่นถามหลังจากสงบสติอารมณ์แล้วและเพิ่งนึกได้ว่ายังไม่พบตัวอีเวตต์
“อืม…ตามหาต่อไป พวกนั่นไม่มีทางไปถึงสนามบินในระยะเวลาอันสั้นได้หรอก ยังปะปนอยู่ในฝูงชนนี่แหละ” ฟาเบียนพูดหลังจากครุ่นคิด
“เข้าใจแล้ว…ขอบคุณเธอมากนะลีน่า!” อีเวตต์ยิ้มแป้น คิดว่าอีกฝ่ายตั้งใจช่วยเธอจริงๆ
“อย่าเพิ่งมั่นใจในตัวเองมากไป ต่อให้มีฉันช่วย การจะได้แต่งงานเข้าตระกูลนอร์ตันก็ไม่ง่าย ฟังนะ นี่คือสิ่งที่เรากำลังจะทำ…”
ลีน่าสาธยายแผนการของเธอให้อีเวตต์ฟังอย่างละเอียด
“เธอเอาจริงเหรอลีน่า? มันไม่เกินไปหน่อย…”
อีเวตต์จ้องลีน่าอย่างไม่เชื่อสายตาเมื่อได้ฟังแผนการอำมหิตของอีกฝ่าย เราแค่อยากอยู่กับฟาเบียน ไม่ใช่เหยียบเขาให้จมดิน!
“อย่าห่วงน่ะ! ฟาเบียนมีอิทธิพลพอตัว เขาไม่พังง่ายๆ ขนาดนั้นหรอก! หรือต่อให้ถึงขั้นนั้นจริง เธอก็เข้าไปช่วยเขาดูแลทุกอย่างได้นี่! ฉันกล้าพนันเลยว่าเขาจะแต่งงานกับเธอในชั่วอึดใจ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...