ความรักสีคราม นิยาย บท 1341

ฮันน่าสงสัยว่าบรรณาธิการอาวุโสของเธอไม่พอใจเธอหรือไม่ ทำไมดูเหมือนว่าฉันยุ่งที่สุดในบรรดาหัวหน้าทีม? พวกเขาดูเหมือนมีเวลาว่างมากเพราะมักจะเล่นเกมคอมพิวเตอร์หรือเล่นไพ่เป็นส่วนใหญ่ แล้วทำไมฉันถึงยุ่งมากขนาดนี้

น่าเสียดายที่เธอเข้าใจบรรณาธิการอาวุโสของเธอผิดไป หัวหน้าคนอื่นๆ รวบรวมลูกค้าแบบค่อยเป็นค่อยไป แต่เนื่องจากเธอเพิ่งรับบทบาทนี้ไม่นาน จึงเป็นเรื่องปกติที่เธอต้องกรองเอกสารจำนวนมากให้ถ้วนถี่ในคราวเดียว

“ฉันคงอยู่ไม่ถึงสิ้นปีถ้าฉันไม่มีใครช่วยเรื่องนี้” ฮันน่าพึมพำขณะที่เธอจ้องเขม็งไปที่กองเอกสารซึ่งดูจะสูงกว่าเธออย่างขุ่นเคือง

“เฮ้ คุณสามารถหาผู้ช่วยส่วนตัวได้ตลอดเวลา คุณเป็นหัวหน้าทีมอยู่แล้ว” ฮันน่าหัวเราะกับตัวเองแต่ก็ส่ายหัว

เธอจะจ้างผู้ช่วยส่วนตัวได้อย่างไรในเมื่อคนอื่นที่อยู่ตำแหน่งเดียวกันก็ไม่มีใครมีผู้ช่วย?

ก๊อก! ก๊อก!

ในขณะนั้นก็มีคนมาเคาะประตู

ฮันน่าพูดอย่างเอื่อยเฉื่อยว่า “เข้ามาสิ”

เธอเงยหน้าขึ้นเพื่อดูว่าสมาชิกในทีมคนใดส่งเอกสารให้เธอมากกว่าเดิมเหมือนที่ทำเป็นประจำ

“เอ๊ะ?”

เธอแปลกใจที่เห็นว่าเป็นใคร นี่ไม่ใช่สมาชิกในทีมของฉัน ฉันมีผู้หญิงรูปร่างมีส่วนโค้งเว้าเหมือนนางแบบอยู่ในทีมตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

เธอเป็นใคร? เธอเคาะประตูผิดห้องหรือเปล่า?

นั่นเป็นปฏิกิริยาแรกของฮันน่า แต่เธอก็ปัดความคิดนี้ออกไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานมานี้เมื่อพวกเขาเคลียร์สำนักงานนี้ให้เธอ และมันอยู่ในตำแหน่งที่ไม่เหมือนใคร ดังนั้นผู้หญิงคนนั้นมาผิดห้องได้อย่างไร?

“สวัสดีค่ะ คุณฮันน่า”

หญิงผมบลอนด์ยื่นมือขวาไปหาฮันน่า

ฮันน่ากลืนน้ำลายและจับมือเธอด้วยความกระวนกระวายใจ

ฮันน่าถามตรงๆ เพราะนาตาชาจะมาเป็นผู้ช่วยของเธอแล้ว และพวกเธอจะทำงานร่วมกันอย่างใกล้ชิดในอนาคต

“คุณหมายถึงนาตาชาเหรอคะ? เจ้านายของฉันตั้งชื่อนั้นให้ฉัน มันฟังดูแย่รึเปล่าคะ?”

นาตาชาดูสับสน แต่ฮันน่าแค่ยิ้มให้เธอ

หึ!

อะไรเนี่ย แปลกจริง อย่าบอกนะว่าเจ้านายของเธอคือพ่อของเธอ? ฮันน่ากลั้นหัวเราะไม่อยู่

อะแฮ่ม

ครู่ต่อมา ในที่สุดเธอก็กระแอมกระไอในลำคอและตบไหล่ผู้ช่วยของเธอ “เอาล่ะ เราจะเป็นเพื่อนร่วมงานกันต่อจากนี้ และฉันรับรองได้เลยว่าฉันเข้ากับคนง่าย ฉันไม่มีกฎมากมาย พูดแบบกระชับก็คือเราจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน ตราบใดที่คุณปฏิบัติต่อฉันด้วยความเคารพ ฉันก็จะทำเช่นเดียวกันกับคุณ เรามาดูแลกันในอนาคต โอเคไหม?”

ฮันน่ายิ้มยิงฟัน