ความรักสีคราม นิยาย บท 1390

ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ที่หล่นอยู่บนพื้นของฮันน่าก็ดังขึ้น

นาตาชาจึงรีบก้าวออกมาหยิบมันขึ้นมากดรับสาย “ค่ะ พวกเราอยู่ในบ้านคุณ โอเคค่ะ รับทราบค่ะ”

พูดคุยกันได้สักพัก เธอจึงยื่นโทรศัพท์ไปให้ตำรวจยศใหญ่ “คุณฟาเบียนจะพูดสายด้วยค่ะ”

เจ้าหน้าที่ตำรวจยืนคิดครู่หนึ่งก่อนจะรับโทรศัพท์มาคุย เขาตระหนักได้ว่าไม่ควรทำตัวให้ปลายสายไม่พอใจ

ฟาเบียนรู้จักสนิทสนมกับบุคคลระดับผู้นำที่มีชื่อเสียงมากมายในประเทศ ดังนั้นเขาอาจถูกเขี่ยทิ้งได้หากฟาเบียนเอาเรื่องพฤติกรรมเขาไปตำหนิ

“ฮัลโหลครับ ผมคอนเนอร์ วอล์คเกอร์ หัวหน้าหน่วยปฏิบัติการพิเศษของสถานีตำรวจเบย์คีปพูดสายครับ”

“ผมทราบเรื่องที่คุณมาที่บ้านแล้ว เอาเป็นว่าคุณเอาตัวเธอกลับไปสถานีตำรวจได้เลย แต่ผมหวังว่าคุณน่าจะพอรู้…ว่าตัวเองควรทำหรือไม่ควรทำอะไรบ้าง ส่วนเรื่องการกล่าวหาภรรยาผม เดี๋ยวผมจะตามไปอธิบายเรื่องนี้เอง” ฟาเบียนพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

“โอเค รับทราบครับ”

เจ้าหน้าที่ตำรวจวางสายทันทีที่บทสนทนาจบลง เขาเห็นด้วยที่จะทำตามคำขอของฟาเบียน เพราะมันก็ไม่ได้ฟังดูไร้เหตุผลเสียทีเดียว

“ไปกัน”

เจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบจึงพากันนำตัวฮันน่าและนาตาชากลับไปยังสถานีตำรวจ เมื่อรู้ว่าฟาเบียนทราบเรื่องนี้แล้ว ฮันน่าก็รู้สึกเบาใจลง ถึงจะยังกังวลอยู่บ้างแต่เธอก็ไม่หวาดกลัวอีกแล้ว โดยเชื่อว่าสามีต้องสามารถช่วยยืนยันได้ว่าเธอเป็นผู้บริสุทธิ์และไม่ได้กระทำความผิดใดๆ

อีกด้านหนึ่ง ลีน่ากำลังยืนมองสังเกตการณ์ไม่ไกลนักจากบ้านพักวิลล่าหลังนั้น ทันทีที่ฮันน่าถูกนำตัวขึ้นไปนั่งบนรถตำรวจ เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสียงดังลั่นด้วยความสะใจพลางพึมพำกับตัวเอง “ฮึ อย่างนี้สิถึงจะเรียกว่าจุดเริ่มต้นของการแก้แค้นของจริง”

“คุณฮันน่า ผมขอถามได้ไหมครับว่าลายมือชื่อที่เซ็นอยู่บนสัญญาแผ่นนี้ใช่ของคุณหรือไม่?” เจ้าหน้าที่ตำรวจถามอย่างสุภาพขณะถือสัญญาแผ่นที่ได้รับจากผู้แจ้งเบาะแสให้หญิงสาวดู

ทันทีที่เห็นลายเซ็นนั้น เธอพยักหน้าในทีแรกก่อนที่จะส่ายหน้าปฏิเสธในภายหลัง

“คุณฮันน่า คุณคิดว่ามีความเป็นไปได้ไหมครับที่…”

ขณะที่เจ้าหน้าที่พยายามสืบสาวเรื่องราวต่อ ทันใดนั้นประตูห้องสอบสวนก็ถูกเปิดออกพร้อมการปรากฏตัวของฟาเบียน

ฮันน่าถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ในที่สุดสามีก็อยู่ที่นี่กับเธอ จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาและเริ่มมั่นใจขึ้นว่าคนที่บงการใส่ความเธอเรื่องนี้จะต้องถูกเปิดเผยตัวตนในเร็ววันอย่างแน่นอน

“ฮันน่า คุณไม่ต้องห่วง ผมอยู่นี่แล้วจะไม่ปล่อยให้ใครหน้าไหนทำร้ายคุณเด็ดขาด เชื่อผมนะ เรื่องนี้ไม่ได้ร้ายแรงอย่างที่คุณคิดหรอก อีกไม่นานผมจะจัดการเรื่องนี้ให้จบลงเอง!” ฟาเบียนรีบเดินไปหาหญิงสาวก่อนที่จะโอบกอดเธอไว้ในอ้อมแขนเพื่อปลอบประโลมเธอ

ใจของเขารู้สึกแตกสลายเมื่อเห็นสภาพจิตใจที่อ่อนแอของภรรยา ในตอนนั้นเองเขาจึงนึกสาบานกับตัวเองว่าต่อจากนี้เขาจะลากตัวลีน่ามาสั่งสอนให้จงได้และจะสยบแผนการชั่วร้ายของเธอเสียทั้งหมด

ดวงเธอถึงฆาตตั้งแต่วินาทีที่เธอกล้าเอาภรรยาฉันมาพัวพันเรื่องยุ่งเหยิงพวกนี้ ฉันจะไม่ให้อภัยคนที่ทำร้ายผู้หญิงของฉันเป็นอันขาด!

ความอบอุ่นจากอ้อมกอดของฟาเบียนช่วยปลอบประโลมสภาพจิตใจฮันน่าได้ไม่น้อย น้ำตาที่อดกลั้นจึงไหลรินอาบแก้มทั้งสองข้างของหญิงสาวในที่สุด ถึงแม้เธอจะถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิดอย่างอยุติธรรม แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื้นตันใจที่สามีมาช่วยเธอไว้ที่นี่