“โจอัน เธอยังจำเรื่องที่เราคุยกันครั้งสุดท้ายตอนนั้นได้หรือเปล่า? เรามาเจอกันหน่อยดีไหม?” กาเบรียลล่าเสนอด้วยรอยยิ้ม
เธอพูดต่อว่า “อย่าบอกนะว่าเธอลืมแล้ว?”
แน่นอนว่าโจอันไม่ได้ลืม
“กาเบรียลล่า แต่ว่าตอนนี้ฉันทำงานอยู่นะสิ เธอจองสถานที่ก่อนเลยนะ เลิกงานแล้วฉันจะไปเจอเธอที่นั่น"
“ตกลง เลิกงานแล้วเจอกันที่เรนโบว์คาเฟ่ot เดี๋ยวฉันส่งที่อยู่ให้เธอ”
กาเบรียลล่าแสร้งทำตัวเป็นมิตร
“ตกลง กาเบรียลล่า ทำงานเสร็จแล้วฉันจะรีบไปเลย” โจอันตอบ
"ฉันจะรอเธอ ยังไงก็ขอโทษที่รบกวนเวลาทำงานด้วย ไว้เจอกันนะ โจอัน”
กาเบรียลล่าวางสายด้วยรอยยิ้ม อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาถัดมา สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก
แม้ว่าจะค่อนข้างน่าประหลาดใจสำหรับโจอันที่ได้รับสายของกาเบรียลล่า แต่เธอก็ไม่รู้สึกสงสัยมันเลยแม้แต่น้อย
นึกย้อนกลับไปตอนที่เธอเพิ่งเข้ามหาวิทยาลัย ทุกอย่างที่ดูไม่คุ้นเคยแต่ก็น่าตื่นเต้น
กาเบรียลล่าเป็นเพื่อนคนแรกที่เธอรู้จัก
“สวัสดีจ้ะ ฉันชื่อกาเบรียลล่านะ ยินดีที่ได้รู้จัก”
“สวัสดีจ้ะ ฉันชื่อโจอัน”
ทั้งคู่กลายเป็นเพื่อนสนิทกันอย่างรวดเร็ว พวกเธอไปเรียนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ซื้อของด้วยกัน หรือแม้กระทั่งนอนค้างคืนด้วยกัน
ในสายตาของโจอันแม้ว่ากาเบรียลล่าจะสวยและมาจากตระกูลที่ร่ำรวย แต่เธอก็ไม่เคยดูถูกใครและปฏิบัติต่อทุกคนด้วยความนอบน้อม ดังนั้นโจอันจึงถือว่ากาเบรียลล่าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ
แม้ว่าโจอันจะจริงใจในมิตรภาพของพวกเธอแค่ไหน แต่กาเบรียลล่าก็ไม่ได้มีความรู้สึกเช่นนั้นเลย
ตอนที่เธอรู้จักโจอันเป็นครั้งแรก เพราะความสวยทำให้กาเบรียลล่าคิดว่าเธอมาจากตระกูลที่ร่ำรวย
นั่นเป็นเหตุผลเดียวที่เธอเข้าไปผูกมิตรกับโจอันในตอนแรก
โจอันสังเกตเห็นสีหน้าเศร้าหมองของกาเบรียลล่าตั้งแต่ที่มาถึงแล้ว เธอคิดว่าต้องมีบางอย่างที่ไม่น่าพึงใจเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
“เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า กาเบรียลล่า?” โจอันถามด้วยความเป็นห่วง
โจอันรู้สึกว่าจำเป็นต้องแสดงความห่วงใยในฐานะเพื่อนสนิทของเธอ
“คนที่ฉันรักถูกผู้หญิงสวยแต่หน้าด้านแย่งไปน่ะสิ ทั้งชาติตระกูลและการศึกษาของฉันนั้นสูงส่งกว่าหล่อนมาก อีกอย่างหน้าตาฉันก็แพ้หล่อนเลย แล้วทำไมผู้ชายของฉันถึงชอบหล่อนมากนักนะ? ที่แย่ไปกว่านั้นคือฉันเห็นนังนั่นเป็นเพื่อนรักมาโดยตลอด” กาเบรียลล่ากัดฟันขณะที่เธออธิบาย
“คนที่เธอกำลังพูดถึงคือ...”
ทันใดนั้นความรู้สึกหวาดกลัวก็ครอบงำโจอัน
“ถูกต้อง ฉันกำลังพูดถึงเธอนั่นแหละ! โจอัน วัตต์!”
กาเบรียลล่าตวัดสายตาแหลมคมไปที่เธอ
“ทำไมต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของฉันกับแลร์รี่ ทั้งที่ฉันถือว่าเธอเป็นเพื่อนมาโดยตลอด คงชอบเป็นมือที่สามจริงๆ สินะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...