“คุณวัตส์ คุณจะตอบรับการสัมภาษณ์ของเราหรือเปล่า?”
นักข่าวมั่นใจว่าเธออยู่ข้างในและยืนกรานที่จะซักถามเธอ
“คุณวัตส์ คุณมีความคิดเห็นอะไรเกี่ยวกับปัญหาการแต่งงานคุณนอร์ตันและคุณวอร์ดหรือเปล่าครับ?”
“มีคนกล่าวหาว่าคุณเป็นมือที่สามของพวกเขา มันเป็นความจริงหรือเปล่าคะ?”
โจอันยืนอยู่หลังประตู พร้อมกับเอามือปิดปากขณะที่น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มของเธอ
เธอได้ยินทุกคำที่คนกำลังพูดอยู่ข้างนอกอย่างชัดเจน เมื่อเผชิญหน้ากับคำกล่าวหาเสียๆ หายๆ เธอก็ไม่สามารถคิดหาเหตุผลที่จะปกป้องตัวเองได้แม้แต่ข้อเดียว
น่าเสียดายที่แลร์รี่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะโจอันส่งข้อความมาบอกเขาว่าเธอจะไม่กลับบ้านในคืนก่อน เขาจึงไม่ได้คิดอะไรมาก
ในขณะนั้นเขายุ่งอยู่กับงานที่นอร์ตันคอร์ปอเรชั่น
กริ๊ง…กริ๊ง…จู่ ๆ สายส่วนตัวของเขาก็ดังขึ้น เมื่อเห็นว่าเป็นสายของพ่อโทรมา เขาจึงรีบรับทันที
“พ่อ ทำไมถึงโทรหาผมแต่เช้าเลยล่ะครับ?” แลร์รี่ถาม
“ทำไมงั้นเหรอ? ตอนนี้ลูกอยู่ที่ไหน?”
เสียงปลายสายฟังดูหงุดหงิด
“ผมทำงานอยู่ที่ออฟฟิศ เกิดอะไรขึ้นครับ?” แลร์รี่ถามเมื่อเขาสัมผัสได้ถึงความกังวลในน้ำเสียงของพ่อ
“เกิดเรื่องขึ้นกับโจอันน่ะสิ นี่ลูกยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยงั้นเหรอ? ลูกขาดความรับผิดชอบขนาดนี้ได้ยังไง?” ฟินนิคตะโกนอย่างเดือดดาล
“อะไรนะ? โจอันเกิดเรื่องเหรอครับ?”
แลร์รี่ลุกขึ้นยืน ขณะที่น้ำเสียงของเขาเข้มขึ้น
“เปิดทีวีดูเอาเองเถอะ” ฟินนิคตอบ
“อีกอย่าง นี่เกี่ยวอะไรกับกาเบรียลล่ายังไง? พ่อขอเตือนลูกนะ แลร์รี่ ลูกควรสะสางเรื่องยุ่งเหยิงนี้ให้เรียบร้อย และอย่าได้ทำร้ายความรู้สึกของโจอัน!”
ตื้ด…………
การโทรจบลงอย่างกะทันหัน เห็นได้ชัดว่าฟินนิคคิดว่าแลร์รี่จะต้องเกี่ยวข้องกับกาเบรียลล่าจริงๆ ดังนั้นเขาจึงหัวเสียกับการกระทำของลูกชาย
ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง!
“คุณนอร์ตันจริงเปล่าว่าคุณหมั้นกับคุณวอร์ดแล้ว? คุณวางแผนจะจัดการเรื่องนี้ยังไง?”
แลร์รี่ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องตอบเมื่อถูกนักข่าวรุมล้อม “ให้ผมผ่านไปเถอะ ทั้งหมดนี่เป็นเพียงคือความเข้าใจผิด แล้วนอร์ตันคอร์ปอเรชั่นจะจัดแถลงข่าวเร็วๆ นี้ เมื่อนั้นความจริงจะปรากฏครับ”
จากนั้นแลร์รี่ก็เบียดผ่านฝูงชนจนมาถึงประตูหน้าบ้านเธอ เขาตะโกนเรียก “โจอัน เปิดประตู นี่ผมเอง”
ประตูเปิดออกอย่างรวดเร็วแล้วแลร์รี่ก็เลื่อนตัวเข้าไปก่อนที่ประตูจะปิดตามหลังเขา
“โจอัน คุณไม่เป็นไรนะ?” แลรี่รี่ถามด้วยความเป็นห่วง
“ทำไมคุณไม่ถามคู่หมั้นคุณล่ะ? มาที่นี่อีกทำไม?” โจอันตอบโดยไม่มองสบตาเขาเลยด้วยซ้ำ
เมื่อตระหนักได้ว่าเธอจะต้องเข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดผิดไป แลร์รี่รีบอธิบายว่า “โจอัน ฟังผมนะ นี่มันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดกาเบรียลล่ากับผมเราไม่ได้หมั้นกัน ยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่เคยเป็นแฟนผมเลยด้วย”
“ทำไมคุณยังโกหกฉันอยู่อีก? ถ้าเธอไม่ใช่แฟนคุณ ทำไมเรื่องมันถึงได้รุนแรงขนาดนี้ล่ะ? ฉันเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาและไม่คู่ควรกับประธานของนอร์ตันคอร์ปอเรชั่น หยุดทรมานฉันแล้วไปให้พ้น!” โจอันตะโกนพร้อมกับน้ำตาที่วาววับอยู่ในดวงตาของเธอ
เมื่อเขาเห็นว่าเธอเสียใจมากแค่ไหน แลร์รี่ก็สวมกอดเธอด้วยหัวใจที่ปวดร้าว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...