ความรักสีคราม นิยาย บท 1492

“ปล่อยฉันนะ! ปล่อยฉัน!”

โจอันทุบกำปั้นใส่เขาเพื่อบีบให้เขาออกไป

อย่างไรก็ตาม แลร์รี่ไม่ยอมที่จะปล่อยแถมยังกอดเธอไว้แน่น

หลังจากดิ้นรนอยู่พักหนึ่ง เธอก็หยุดเคลื่อนไหวเมื่อรู้ว่าไร้ประโยชน์ เธอปล่อยให้แลร์รี่กอด และตัวเธอยังคงสะอื้นไห้อยู่ในอ้อมแขนของเขาต่อไป

“โจอัน ได้โปรดเชื่อผม ผมรักในสิ่งที่คุณเป็น และไม่สนใจภูมิหลังของคุณ อันที่จริง พ่อแม่ผมก็รู้สึกเหมือนกัน คุณลืมไปแล้วเหรอว่าท่านบอกให้พวกเราดูแลกันและกัน”

ขณะกอดโจอันไว้ในอ้อมแขน เสียงสะอื้นของเธอก็ทำให้เขาใจสลาย

อย่างไรก็ตาม อ้อมกอดของแลร์รี่ก็ช่วยให้โจอันเข้มแข็งขึ้น ภาพที่พ่อแม่ของเขาแนะนำพวกเธอให้อยู่ร่วมกันอย่างเข้มแข็ง พร้อมกับยื่นสร้อยข้อมือให้เธอ เริ่มปรากฎขึ้นในใจเธอ

เมื่อจิตใจเริ่มสงบลง โจอันก็พิจารณาถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างละเอียด

ในตอนแรกเธอพบว่าเรื่องนี้แปลก แต่สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาภายหลังมันทำให้เธอสูญเสียซึ่งเหตุผล

หลังจากครุ่นคิดแล้ว โจอันรู้สึกว่าตัวเองมีปฏิกิริยาตอบโต้แบบเด็ก ๆ

“พ่อแม่ของคุณไม่สนใจภูมิหลังของฉันจริงๆ เหรอคะ?” โจอันถามอย่างสงสัยขณะที่เธอฝังหน้าไว้ในแผงอกเขา

“แน่นอนสิเด็กโง่ ยังไม่ชัดเจนพอสำหรับคุณอีกเหรอ?”

เสียงของแลร์รี่อ่อนโยนราวกับสายลม

“แล้วกาเบรียลล่าล่ะคะ? คุณมีความสัมพันธ์ยังไงกับเธอ?”

ขณะที่เอ่ยถึงกาเบรียลล่า โจอันก็อดที่จะรู้สึกผิดไม่ได้

“ระหว่างผมกับกาเบรียลล่าไม่มีอะไรเลย ตระกูลนอร์ตันและตระกูลวอร์ดเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจมาโดยตลอด ดังนั้น เมื่อกาเบรียลล่ายืนยันจะทำงานที่นอร์ตันคอร์ปอเรชั่น ผมไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ เธอพยายามขอ แลนดอนพ่อของเธอจับเราสองคนคลุมถุงชนแต่งงานกัน แต่พ่อแม่ของผมไม่เคยเห็นด้วยเลย”

เขาพูดต่อว่า “นับตั้งแต่เกิดเรื่องครั้งก่อน ผมก็ไล่เธอออกจากนอร์ตันคอร์ปอเรชั่น ผมคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะแต่งเรื่องน้ำเน่าแบบนี้ ครั้งนี้ผมจะไม่ปล่อยเธอไปแน่!” ดวงตาของแลร์รี่เคร่งขรึมขึ้น

กาเบรียลล่า หลังจากที่เธอท้าทายกฎเกณฑ์ของฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า อย่าโทษฉัน ที่ตอนนี้จะไม่ปราณีเธอแล้ว

เด็กสาวคนนี้ไร้เดียงสาเกินไป จนมองเห็นแค่ว่ากาเบรียลล่าเป็นเพื่อนที่ดี ถึงเวลาแล้วที่ฉันต้องบอกเรื่องนี้กับเธอ

หากไม่ใช่เพราะแลร์รี่มาทันเวลา ไม่งั้นฉันก็คงจะ…

“อะไรนะคะ?”

ดวงตาโจอันเบิกกว้างด้วยความตกใจ “เป็นไปไม่ได้! พวกเราเป็นเพื่อนสนิทกันนะ”

แม้แต่ในฝันที่เลวร้ายที่สุดของเธอ เธอก็ไม่เคยคิดว่ากาเบรียลล่าจะเป็นคนทำ

“แลร์รี่ คุณตรวจสอบอะไรพลาดไปรึเปล่า? กาเบรียลล่าเป็นเพื่อนรักของฉัน! นี่ไม่ใช่เรื่องที่จะมาล้อเล่นนะ” โจอันรู้สึกว่าแลร์รี่จะต้องเข้าใจผิด

“โจอัน อย่าตัดสินอะไรแค่เพียงภายนอก กาเบียลล่าอาจดีกับคุณแค่ผิวเผิน แต่คุณไม่เคยรู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ถ้าเธอเห็นคุณเป็นเพื่อนรักจริงๆ แล้วคุณจะอธิบายทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ยังไง?”

เสียงของแลร์รี่เคร่งขรึม ขณะที่เขาก็หวังว่าโจอันจะเห็นความจริงหลังจากเหตุการณ์นี้

“แล้วทำไมเธอถึงต้องทำเรื่องทั้งหมดนี้ด้วยล่ะคะ?”

โจอันเสียใจมากเมื่อได้มารู้ว่าเพื่อนสนิทของเธอวางแผนทำลายเธอ

“เพราะเธอคิดว่าคุณเอาบางอย่างที่เป็นของเธอโดยชอบธรรมไปจากเธอ ซึ่งก็คือคุณได้ขโมยตำแหน่งคุณนายนอร์ตัน ภรรยาของท่านประธานนอร์ตันคอร์ปอเรชั่นไป แต่มันไม่ใช่ของเธอมาตั้งแต่แรก ตลอดมาก็เป็นเพราะความหลงตัวเองที่ปลุกปั่นให้เธอเชื่อเป็นแบบนั้น แล้วจากนั้นจู่ๆ คุณก็ปรากฏตัวขึ้น” แลร์รี่อธิบายอย่างอดทน