“ยัง” แลร์รี่เอ่ย “ใครก็ตามที่อยู่เบื้องหลังการโจมตีวันนี้อยากทำร้ายเราแต่ก็ไม่อยากทำให้เราถึงตาย เห็นได้ชัดว่าพวกมันกลัวถูกลากเข้ามายุ่งถ้าเราเกิดตายขึ้นมา”
นี่ก็หมายความว่าใครก็ตามที่อยู่เบื้องหลังการโจมตีจะได้ผลประโยชน์ถ้าฉันบาดเจ็บ ถ้าฉันต้องเสียแขนไปหนึ่งข้างและต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลสักพักฝ่ายบริหารของนอร์ตันคอร์ปอเรชั่นคงระส่ำระสายแน่ ถ้าเป็นอย่างนั้นใครกันที่จะได้ประโยชน์จากเรื่องนี้?
แลร์รี่นั่งไล่ชื่ออยู่ในหัววนไปเรื่อยๆ และตัดชื่อคนที่เขาเชื่อว่าไม่รู้อิโหน่อิเหน่ออกไปและสุดท้ายก็ได้รายชื่อที่คิดว่าน่าจะเป็นผู้ต้องสงสัยออกมา
ตระกูลวอร์ด หรือตระกูลจอห์นสัน!
ยิ่งคิดเท่าไหร่แลร์รี่ก็คิดว่ายิ่งมีสิทธิ์เป็นไปได้มากเท่านั้น ที่จริงเขาเกือบเชื่อจริงๆ แล้วว่าทั้งสองตระกูลอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์วันนี้
“พวกเขาไม่รู้ว่าอะไรดีกับตนเองใช่ไหม?” แลร์รี่พึมพำเบาๆ กับตนเอง
ตั้งแต่คาร์ล จอห์นสันและกาเบรียลล่า วอร์ดเริ่มวางแผนทำร้ายเขาและโจอัน นอร์ตันคอร์ปอเรชั่นได้จัดการตระกูลวอร์ดและตระกูลจอห์นสันจนทำให้สองตระกูลต้องดิ้นรนเพื่อเอาตัวเองให้รอด
แต่เขาไม่เคยคิดจะฆ่าหรือทำร้ายใครเลย เขาตั้งใจจะให้ทั้งสองตระกูลประสบความยากลำบากไปสักพักเพื่อให้โอกาสกลับใจ
ทว่าบางทีทั้งสองตระกูลนั้นคงไม่เห็นด้วย
ถ้าฉันถูกทำร้ายและนอร์ตันคอร์ปอเรชั่นอยู่ในความโกลาหล พวกเขาคงได้มีโอกาสได้พักหายใจและเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลที่พวกเขาวางแผนดักโจมตีก็ได้
ถึงข้อสันนิษฐานนี้จะมีมูลแต่ส่วนใหญ่ก็เป็นเพียงการคาดเดาเท่านั้น ถ้าไม่มีหลักฐานที่แน่นหนาพอแลร์รี่คงทำอะไรมากไม่ได้
“แคสเปี้ยนฉันต้องขอให้นายช่วยอีกครั้ง ช่วยฉันสืบเรื่องความเคลื่อนไหวของตระกูลวอร์ดและตระกูลจอห์นสันหน่อย และฉันสงสัยว่ากาเบรียลล่ากับคาร์ลจะอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้” แลร์รี่ออกคำสั่ง
เขาเงยหน้าไปหาแลร์รี่และเก็บกระดาษจดของตน “อีกอย่างหนึ่งครับ มีคนเห็นคาร์ล จอห์นสันไปเที่ยวสอบถามรายละเอียดเกี่ยวกับการจ้างมือสังหารตอนที่เขากำลังดื่มกับกลุ่มอันธพาลในบาร์ด้วย นี่คือข้อมูลทั้งหมดที่เรามีในตอนนี้ครับ”
เมื่อพูดจบเขาก็เงียบเพื่อรอแลร์รี่เอ่ยปาก
“เท่านั้นก็พอสำหรับเราที่จะสรุปว่าคาร์ล จอห์นสันกับกาเบรียลล่า วอร์ดเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง ด้านหนึ่งพวกเขาคงเกลียดเราที่ทำลายชื่อเสียงของพวกเขาเลยต้องการแก้แค้น หรือพวกเขาอยากให้ฉันบาดเจ็บเพื่อให้ตระกูลทั้งสองได้ผลประโยชน์จากเรื่องนั้น” แลร์รี่เอามือเท้าคางขณะกำลังเอ่ยสิ่งที่คิดออกมา
“ถ้าฉันบาดเจ็บ ตระกูลของพวกเขาคงแบ่งเบาภาระไปได้บ้าง ฉันอาจจะปล่อยพวกเขาไปก็ได้และพวกเขาก็คิดว่าทุกอย่างถูกวางแผนมาอย่างดีแล้ว ฮ่า!” เขาเยาะเย้ย “พวกเขาดูถูกอำนาจของนอร์ตันคอร์ปอเรชั่นเกินไปแล้ว”
เขาวิเคราะห์เบาะแสที่แคสเปี้ยนให้มาและตอนนี้มั่นใจแล้วว่าการโจมตีนั้นถูกวางแผนโดยคาร์ลและกาเบรียลล่า
“เราจะเอายังไงต่อครับหัวหน้า?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...