ความรักสีคราม นิยาย บท 1568

แลร์รี่หยุดครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ “โชคดีที่เรารอดมาได้ทุกภารกิจและไม่เคยได้รับบาดเจ็บรุนแรง”

“ทุกอย่างราบรื่นจนกระทั่งเบื้องบนมอบหมายภารกิจสุ่มเสี่ยงให้พวกเรา”

“ตอนที่เขาพบเรา เขาบอกชัดเจนว่าภารกิจนี้สำคัญทว่าอันตราย อันที่จริง เขาพูดว่าความเป็นไปได้ที่พวกเราทุกคนจะรอดชีวิตมีแค่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์”

“ในเมื่อภารกิจนี้อันตรายที่สุดเท่าที่พวกเราเคยรับมา ทุกคนจึงอดหนักใจไม่ได้”

“แต่เราก็ไม่อาจปฏิเสธ เพราะมันคือหน้าที่ ความรับผิดชอบ และเกียรติยศอันยิ่งใหญ่ที่ได้รับใช้ประเทศ”

“ในเวลานั้น ผมเริ่มจะเข้าใจว่าพ่อผมหมายถึงอะไร”

“พวกเราบินไปแมนเชอร์นิอุสเพื่อปฏิบัติภารกิจ แต่เพราะภารกิจดำเนินไปอย่างราบรื่น เราจึงดีใจและคิดว่าเจ้านายของเราพูดเกินจริง”

“แต่เมื่อภารกิจสำเร็จไปได้ครึ่งทาง ไส้ศึกคนหนึ่งก็มอบข้อมูลลับให้ฝ่ายตรงข้าม พิกัดของพวกเราจึงถูกเปิดเผย และเราก็ถูกข้าศึกมากกว่าสามร้อยคนปิดล้อม”

“สายเกินไปแล้วกว่าพวกเราจะรู้ว่าภารกิจนี้เสี่ยงอันตรายมาก เราต้องพยายามหนีเอาตัวรอดสุดชีวิตเพราะภารกิจล้มเหลว”

“เราต่อสู้อย่างหนักเพื่อหาทางออกมา”

“โชคร้ายที่มีพวกเราเพียงห้าคนเท่านั้นที่ได้กลับประเทศ สองในห้าคนบาดเจ็บสาหัสและสลบ ส่วนอีกสามคนนั้นหาไม่เจอแม้กระทั่งศพ”

“ผมยังจำได้ว่าสหายคนหนึ่งของผมพูดอะไรก่อนจะเสียชีวิต ‘หัวหน้า หนีเอาตัวรอดไป พวกเขาทำไม่ได้หรอกถ้าหัวหน้าไม่ไปเป็นผู้นำ ดูแลพวกเขา ดูแลพ่อแม่ของผมด้วย!”

“จากนั้นเขาก็โผล่ออกไปเบี่ยงเบนความสนใจของข้าศึกขณะที่ผมฉวยโอกาสหนี คุณรู้ไหมว่าตอนนั้นผมหัวใจสลายแค่ไหน?”

“เขาตายเพราะผม ผมเฝ้ามองเขาล้มลงกับพื้น เขาไม่กล้าแม้แต่จะชำเลืองมองผมเพราะกลัวข้าศึกจะหาตัวผมเจอ ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนถูกมีดเฉือนหัวใจออกเป็นชิ้นๆ!”

“เบื้องบนไม่ได้ยับยั้งพวกเรา แต่อนุมัติใบลาทันที เขาไม่ได้หางานให้เราด้วยเพราะพวกเราขอไว้ว่าไม่ต้อง”

“หลังออกจากกองทัพ เราสามคนไปเยี่ยมเพื่อนของเราที่ออกมาก่อนหน้านี้ เมื่อพบกันก็ไม่ได้พูดอะไรกันเลย แค่กอดกันแน่น”

“คืนนั้นพวกเราทำตัวเละเทะและร้องห่มร้องไห้เหมือนเด็ก”

“แต่อดีตก็คืออดีต นอกจากรำลึกถึงมัน พวกเราก็ยังครุ่นคิดถึงอนาคต”

“เมื่อคนหนึ่งเอ่ยถามถึงแผนที่เราวางไว้ ผมก็บอกว่าผมจะกลับบ้านและรับช่วงบริษัทต่อจากพ่อ”

“คนที่เหลือบอกว่าจะกลับบ้านและพักผ่อน”

“จากนั้นคนหนึ่งก็พูดขึ้น “หัวหน้า ผมชินกับการทำตามคำสั่งของคุณโดยไม่ต้องคิดอะไรมาก ให้ผมติดตามคุณเถอะ ผมเป็นบอดี้การ์ดให้คุณได้!”