ความรักสีคราม นิยาย บท 1595

คาร์ลไม่ได้โกรธเมื่อเห็นว่ายูริผยองแค่ไหน เขาเพียงแค่หัวเราะออกมาดังๆ

ดี ยิ่งนายหยิ่งผยองมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีแนวโน้มที่นายจะช่วยให้ฉันบรรลุภารกิจได้มากขึ้นเท่านั้น

ด้วยความคิดเช่นนั้นก็ทำให้ดวงตาของเขาเปล่งประกายเจิดจ้าขึ้นมา

“เรารู้จักกันมานานมากแล้ว แต่ฉันก็ยังไม่สามารถที่จะปิดบังอะไรจากนายได้เลย” คาร์ลพูดยกยอยูริ “ถ้าเช่นนั้น ฉันก็จะไม่ปิดบังความจริงอีกต่อไป ฉันอยากจะขอให้นายช่วยทำลายผู้ชายคนหนึ่ง เขาคือแลร์รี่ นอร์ตันประธานบริษัทนอร์ตันคอร์ปอเรชั่น”

“แลร์รี่ นอร์ตันเหรอ…จากที่ฉันได้ยินมา ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ศัตรูธรรมดาๆ เลยot”

แม้ยูริจะดูอหังการ์ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาโง่

ในทางตรงข้าม เขาฉลาดและสามารถในการอ่านท่าทีผู้อื่นออก เป็นเหตุผลที่ทำให้เขามาถึงจุดนี้ที่เขายืนอยู่นี้ได้

“นอร์ตันคอร์ปอเรชั่นเป็นองค์กรที่ใหญ่ที่สุดในมาร์ซิงฟิว และการมีอำนาจควบคุมบริษัทเกือบทั้งหมดไม่ได้เป็นเพียงหนึ่งในข้อได้เปรียบของแลร์รี่เท่านั้น เพราะเขายังมีสายสัมพันธ์ที่ดีกับพวกใต้ดินอีกด้วย นายประเมินฉันสูงเกินไปแล้ว ที่บอกว่ามันเป็นเพียงเรื่องยุ่งยากเล็กน้อย”

ให้ตายเถอะ ไอ้กุ๊ยจอมยโสคนนี้ช่างรู้มากซะจริง

“นอร์ตันคอร์ปอเรชั่นอาจจะทรงพลังมากในมาร์ซิงฟิว แต่นายก็ไม่ใช่พลเมืองของเมืองนี้ นายอาศัยอยู่ในนีวแลนด์ และเท่าที่ได้ยินมา นายก็กำลังจะกลับไปในไม่ช้านี้แล้ว”

“ใช่ นี่อาจจะเป็นงานที่ยากลำบาก แต่นายก็จะต้องกลับประเทศของนายไปอยู่แล้ว ไม่ว่าภารกิจนี้จะสำเร็จหรือไม่ก็ตาม แลร์รี่อาจจะมีอิทธิพลมาก แต่เขาก็ไม่สามารถเข้าไปนีวแลนด์เพื่อสู้กับศัตรูที่น่าเกรงขามอย่างองค์กรที่นายทำงานอยู่ได้ ชื่อเสียงขององค์กรนายโด่งดังไปทั่วโลก เขาคงไม่โง่พอที่จะติดตามพวกนายไปที่นั่นหรอก”

ทุกคำพูดฟังดูมีเหตุผล และคาร์ลก็พูดอย่างสุภาพและหนักแน่น จนอัตตาของยูริค่อยๆ ทำลายเหตุผลของตัวเองไป

“เรื่องนั้นก็ถูกของนาย เรามักจะไม่ให้ความสำคัญกับชาวชานน่ามากนัก ฉะนั้น เพียงแค่ประธานของบริษัทเล็กๆ ก็ไม่ได้มีความหมายสำหรับเราเลย”

ยูริพูดพลางเชิดหน้าขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยการเหยียดหยาม

ไอ้สารเลว ฉันหวังว่าแลร์รี่จะฆ่านายทันทีที่นายทำภารกิจสำเร็จ

ฉันจะแสดงความคับข้องใจออกมาก่อนที่ภารกิจจะเสร็จสิ้นไม่ได้…

เขารู้ว่ายิ่งยูริหยิ่งยโสมากเท่าไหร่ เขาก็จะยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นเมื่อถูกตั้งคำถามถึงความสามารถตน

“ฉันน่ะเหรอกลัว นั่นเป็นไปไม่ได้เลยด้วยซ้ำ แค่บอกฉันมาว่านายต้องการให้ฉันทำอะไร ฉันจะแสดงให้นายเห็นว่าฉันกับองค์กรของฉันนั้นแข็งแกร่งมากแค่ไหน!”

ยูริไม่ลังเลอีกต่อไปและตกลงที่จะช่วยเมื่อเห็นว่าคนพิการคนหนึ่งกำลังดูหมิ่นเขา

“เยี่ยมเลย ฉันรู้ว่าสามารถพึ่งนายได้ ยูริ”

เขารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้ยินเช่นนั้น เขายั่วยุยูริหนักขึ้นด้วยการพูดว่า “ที่จริงแล้ว งานนี้ค่อนข้างง่าย ฉันจะอธิบายภาพรวมให้นายฟัง ตอนนี้ ทั้งแลร์รี่และโจอัน วัตส์ภรรยาของเขาอยู่ที่โรงพยาบาล เพราะเธอเพิ่งจะคลอดลูก ซึ่งเธอก็จะอ่อนเพลียเพราะต้องดูแลลูก”

“นายกับคนของนายมีทางเลือกมากมายที่จะจัดการพวกเขา นายสามารถฆ่าโจอันหรือลักพาตัวเด็กก็ได้ คงจะดีที่สุดถ้าพวกนายสามารถลักพาตัวทั้งคู่ไปได้ แต่ถ้าเป็นไปไม่ได้ก็ฆ่าพวกมันทิ้งในโรงพยาบาลซะเลย!”