ความรักสีคราม นิยาย บท 1604

“เข้าใจแล้วครับหัวหน้า ผมจะส่งคนไปฆ่ามันเดี๋ยวนี้เลย!” แคสเปี้ยนตอบอย่างกระตือรือร้น

“ทำไมนายถึงจะไปฆ่าเขาล่ะ นั่นมันผิดกฎหมายนะรู้มั้ย? เราจะไม่ทำสิ่งกฏหมายที่นี่” แลร์รี่กล่าวอย่างจริงจัง

“แต่… คุณบอกให้กำจัดมันให้สิ้นซากไม่ใช่เหรอครับ แล้วการฆ่าเขาไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดหรอกเหรอ?” แคสเปี้ยนถามด้วยความสับสน ทำไมวันนี้หัวหน้าถึงพูดเป็นปริศนาแบบนั้นล่ะ?

“อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้เสมอแคสเปี้ยน คาร์ลอาจจะถูกกระถางดอกไม้หล่นใส่หัวขณะที่เดินผ่านอาคาร หรือถูกรถชนขณะข้ามถนน ซึ่งไม่มีใครจะสามารถป้องกันอุบัติเหตุดังกล่าวได้ จริงมั้ย อีกอย่าง นายไม่คิดเหรอว่ามันจะดีกว่ามาก ถ้าหากเขาจะต้องใช้ชีวิตที่เหลือในสภาพผัก?” แลร์รี่พูดพร้อมกับรอยยิ้มอำมหิตที่ปรากฏบนใบหน้า

เมื่อตระหนักแล้วว่าแลร์รี่หมายถึงอะไร แคสเปี้ยนก็พยักหน้ารับรู้แล้วขอตัวจากไป

ไม่กี่วันต่อมา โจอันก็กลับบ้านหลังจากฟื้นตัวจากการคลอดที่ยุ่งยากแล้ว จากนั้นงานแต่งงานของเธอกับแลร์รี่ก็ดำเนินขึ้นอย่างเป็นทางการ

ตอนที่ทั้งสองคนหมั้นกัน ทั้งสองครอบครัวก็ได้วางแผนไว้ว่าจะให้โจอันคลอดลูกก่อนจึงจะเลือกวันแต่งงาน

แต่ทว่าลูกของโจอันคลอดก่อนกำหนดหนึ่งเดือน ซึ่งมันไม่ได้อยู่ในแผนของพวกเขาเลย

ดังนั้น ทั้งสองครอบครัวจึงพูดคุยกันใหม่อีกครั้ง แล้วตัดสินใจที่จะจัดงานแต่งงานในหนึ่งสัปดาห์หลังจากที่เธอกลับจากโรงพยาบาลแทน

ด้วยเหตุนี้ ทั้งสองครอบครัวจึงปรึกษาหารือกันแล้วเริ่มเตรียมงานแต่งงาน

โจอันไม่ต้องยุ่งวุ่นวายอะไรมากนัก เพราะที่เธอต้องทำก็แค่ดูแลลูกของเธอเท่านั้น

ในทางกลับกัน แลร์รี่ต้องตัดสินใจเกี่ยวกับธีมของงานแต่งงาน จัดการเรื่องการตกแต่ง วางแผนการถ่ายภาพและจ้างพิธีกรรวมถึงช่างภาพสำหรับงานนี้ด้วย

แน่นอนว่าแลร์รี่สามารถปล่อยให้คนอื่นดูแลเรื่องทั้งหมดแทนเขาได้ แต่เขาเลือกที่จะทำทุกอย่างด้วยตัวเอง เพราะเหตุผลที่ว่ามันเป็นงานครั้งแรกแล้วครั้งเดียวในชีวิตของเขา เขาจึงต้องการที่จะทำให้ดีที่สุด เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง

แลร์รี่พยักหน้า “ครับ”

หลังจากนั้นไม่นานช่างภาพก็มาถึง แล้วพวกเขาก็พร้อมที่จะเริ่มถ่ายภาพ

แลร์รี่สูงและหล่อมาก ในขณะที่โจอันก็ดูสวยสง่า พวกเขาทั้งสองดูน่าทึ่งมากในเสื้อผ้าทุกชุดที่สวมใส่จนคนรอบข้างพากันอิจฉา

ด้วยคำแนะนำจากช่างภาพ ทำให้แลร์รี่และโจอันได้โพสต์ท่าเพื่อถ่ายภาพโรแมนติกทุกรูปแบบออกมามากมายอย่างสวยงามและน่าทึ่งมาก

หลังจากถ่ายภาพในสตูดิโอแล้ว พวกเขาก็ออกไปถ่ายภาพกลางแจ้งด้วยเช่นกัน

แลร์รี่ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยจริงๆ แต่โจอันรู้สึกเหนื่อยล้าอย่างมาก จากการที่ต้องคอยถูกจัดท่าและเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ทั้งหมด ถึงกระนั้นเธอก็ยังคงมีความสุขมากกว่าเหนื่อย