ความรักสีคราม นิยาย บท 184

ช่วงหนึ่งวิเวียนรู้สึกใจอ่อน ตลอดเวลาที่ผ่านมาฟาเบียนเป็นคนรักที่เธอมีช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตด้วย

แต่มันไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกต่อไป ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว เธอได้พบกับฟินนิค และเขา...

อยู่ๆ เธอก็นึกถึงแอชลีย์ขึ้นมา เธอรีบดึงตัวเองออกมาจากอ้อมกอดของฟาเบียน “ฟาเบียนคุณยังมีแอชลีย์อยู่นะ คุณจะแต่งงานกับเธอเร็วๆ นี้ไม่ใช่เหรอ ฉันเห็นนะว่าเธอรักคุณมากๆ คุณทั้งสองคนจะมีความสุขด้วยกัน”

พอวิเวียนพูดถึงแอชลีย์ ฟาเบียนดูกระวนกระวายใจ เขาดูขยะแขยงเธอ

เขาตะคอก “อย่าพูดถึงชื่อนั้น คุณรู้มั้ยทำไมผมถึงแต่งงานกับเธอ เพราะว่าคุณสองคนดูคล้ายกันไงล่ะ ผมแค่ต้องการใช้เธอเพื่อแก้แค้นคุณ ผมไม่เคยรักเธอเลย ผมมีเพียงคุณคนเดียวในหัวใจของผม วิเวียนผมเสียใจ ตอนนั้นผมเกลียดคุณมากๆ แต่นั้นก็เพราะว่าผมรักคุณ ผมรักคุณ วิเวียน”

วิเวียนประหลาดใจที่ได้ยินคำสารภาพของฟาเบียน ตาของเขาช่างดูจริงใจและช่างน่าหลงใหลเหมือนที่มันเคยเป็นมาตลอด

เขาปิดบังความเป็นจริงที่เขารักเธอเพราะความกลัว เขาคิดว่าเธอเป็นคนเลวและเขาไม่สามารถเชื่อใจเธอได้อีก แต่ในตอนนั้นเองตอนที่เขาเสี่ยงชีวิตไปช่วยวิเวียนจากเหตุการณ์ไฟไหม้ วิเวียนเคยคิดบ้างมั้ยว่าฟาเบียนคนเดิมของเธอได้กลับมาแล้ว

“วิเวียนคุณเป็นของผม คุณเป็นของผม... ผมอยากจะย้อนเวลากลับไปตอนที่เรายังเรียนอยู่ที่วิทยาลัยด้วยกัน เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมนะ นะฟาเบียน เรากลับไปที่นั่นกัน ที่ๆ เราเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ” ฟาเบียนจ้องมองไปที่วิเวียนอย่างมุ่งมั่นและกระตือรือร้น

ฟาเบียนสังเกตเห็นว่าคืนนี้วิเวียนดูสวยเป็นพิเศษ เขาหลงใหลในความงามของเธอ

ในเวลานี้มีเพียงแค่พวกเขาสองคนที่ยังอยู่ในออฟฟิศ ท้องฟ้าอันมืดมิด แสงไฟจากตึกส่องเข้ามายังหน้าต่าง มันช่างเป็นเวลาที่เหมาะเจาะในการทำอะไรบางอย่าง ไม่ว่าใครที่ตกอยู่ในสถานที่แบบนี้ก็คงต้องรู้สึกถึงความเร่าร้อนนั้น

ช่วงเวลาในวัยเยาว์นั้นมันไม่พิเศษหรอ ถึงแม้ว่ามันจะมีทั้งช่วงเวลาที่งดงามหรือแสนเจ็บปวด ทุกๆ ความทรงจำ ก็คงยังเป็นช่วงเวลาที่น่าโหยหาไม่ว่าเวลาจะผ่านมาแล้วกี่ปีก็ตาม

ตอนที่ทั้งคู่ยังเป็นคู่รักกันทุกคนในวิทยาลัยพูดถึงพวกเขา ฟาเบียนจะขี่รถจักรยานคู่ใจไปรับเธอที่วิทยาลัยแล้วไปส่งเธอที่บ้าน ไปกินข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน ทำงานช่วยเหลือสังคมด้วยกัน เขาทั้งคู่ดูเหมือนคู่แฝดที่ถูกลิขิตให้อยู่ด้วยกันตลอดไป

แต่ความสุขเหล่านั้นก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อสองปีก่อน และหลังจากนั้นเองความสุขของพวกเขาก็ค่อยๆ แตกสลายและจางหายไปเพราะความโหดเหี้ยมและเมินเฉยของฟาเบียนที่กลายมาเป็นแผลเป็นในหัวใจของวิเวียนที่ไม่อาจลบเลือนให้หายไปได้

เธอตกหลุมรักคนอื่นอย่างงั้นหรอ

เธอกำลังบอกฉันว่าเธอรักฟินนิค

ฟาเบียนใจสลาย เธอไม่ยอมรับการอ้อนวอนจากฉัน

บางทีมันอาจจะเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรืออาจเป็นเพราะฟาเบียนยอมรับความพ่ายแพ้ไม่เป็น พอเขาเห็นว่าวิเวียนพยายามหลบเลี่ยงเขาอยู่ เขารีบบังคับเธอเข้ามากอดไว้แน่น

เพราะเขาเป็นคนแรงเยอะ ตอนนี้ร่างกายของเธอถูกบดขยี้จากร่างกายของเขา จนเธอไม่สามารถขยับเขยื้อนไปไหนได้

“ฟาเบียนหยุดนะ ฟา...” เธอยังไม่ทันที่จะพูดจบริมฝีปากปากของเธอก็ถูกบดขยี้ด้วยริมฝีปากของฟาเบียน

เขาบังคับเธอเข้ามาจูบ เขาจูบเข้าอย่างแรงที่ริมฝีปากและใบหน้าของเธอ ถึงแม้ว่าวิเวียนจะพยายามดิ้นรนและร้องขอเพียงใด เขาก็ไม่สามารถหยุดจูบเธอได้เลย เพราะเขาอยากจะจูบเธอไปตลอดชีวิตของเขา

ด้วยความปรารถนาที่เขามีต่อเธอมานานหลายปี มันทำให้เขาไม่อยากปล่อยเธอไป เขายอมทำทุกอย่างเพื่อจะให้เธอกลับมาอยู่ข้างๆ เขาอีกครั้ง

จูบของฟาเบียนช่างรุนแรงแต่น่าหลงใหล เธอไม่อาจหลีกเลี่ยงจูบนั้นได้ เธอทำไม่ได้แม้กระทั่งการปกป้องตัวเธอเอง