ความรักสีคราม นิยาย บท 22

คุณนอร์ตันเหรอ

ตาของวิเวียนเบิกกว้างเมื่อเห็นร่างของคนที่คุ้นเคยบนรถวีลแชร์

ตาของเธอเบิกกว้างโดยฉับพลัน “ฟ-ฟินนิคเหรอ”

นี่ฉันกำลังฝันอยู่เหรอ

ฟินนิคพิจารณาเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า เห็นใบหน้าแดงระเรื่อของเธอ ดวงตาฉ่ำเยิ้มและเรือนร่างในชุดแนบเนื้อขับเน้นส่วนเว้าส่วนโค้งอันสวยงาม

ความงามของเธอทำให้เขาขุ่นเคืองใจ

ใครจะมาทำงานในชุดแบบนี้กัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอดึงดูดคนหื่นกามพวกนั้น

ฟินนิคเมินวิเวียนไปเสียสนิทและชำเลืองมองคุณฮาร์ค

คุณฮาร์คต้องการตบวิเวียน แต่ฟินนิคมาจากไหนไม่รู้และจับเอวเขาไว้

ฟินนิคติดแหง็กอยู่บนอา แต่มันไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการเคลื่อนไหวของเขาเลยแม้แต่น้อย ส่วนสูงที่ได้เปรียบของเขาทำให้เขาสู้คนได้ง่ายดายราวกับว่าเขามีร่างกายปกติสมบูรณ์​

ฟินนิคเป็นคนมีชื่อเสียงในธุรกิจนิตยสารทำให้คุณฮาร์คจำเขาได้ในทันที ไขมันที่แก้มของเขาสั่นกระเพื่อมเมื่อเขาหันไปจ้องฟินนิคด้วยความตกตะลึงและพยายามปั้นยิ้ม "คุณนอร์ตันหรือครับ ท-ทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้ได้ล่ะครับ"

สายตาของฟินนิคเย็นยะเยือกยิ่งกว่าน้ำแข็ง แต่คุณฮาร์คกำลังเหงื่อแตกพลั่กราวกับว่าเขายืนอยู่ใต้ดวงอาทิตย์​

ฟินนิคปัดมือคุณฮาร์คออกและหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดมือของเขา ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความขยะแขยงบนใบหน้าของเขา เขาโวยวายขึ้น "ไสหัวไปเดี๋ยวนี้"

ด้วยความหวาดกลัวจนสติพร่ามัว คุณฮาร์ควิ่งหนีตาลีตาเหลือกไปในทันที

...

ฟินนิคก้าวออกไปจากร้านอาหาร ยังคงครุ่นคิดถึงสิ่งที่เขาเห็นตรงโถงทางเดิน โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นทันที ทำให้เขาหลุดจากภวังค์​

"เฮ้ ฟาเบียน นอร์ตัน นี่คุณกำลังจะฆ่าผมหรือไง" คุณฮาร์คตะคอกใส่เมื่อเขารับสาย

"หือ" ฟาเบียนไม่ทันได้ตั้งตัว

"ทำไมคุณไม่บอกผมว่าวิเวียนสนิทสนมกับผู้บริหารของฟินเนอร์กรุ๊ป"

"อะไรนะ"

"คุณหมายความว่ายังไงที่ถามผมกลับว่า 'อะไรนะ' ฟินนิค นอร์ตันมาถึงก่อนที่ผมจะได้ในสิ่งที่ผมต้องการ ทำไมคุณถึงไม่บอกอะไรผมเพิ่มเติมเลยเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้ ผมจะได้ไม่ไปยุ่งกับเธอไม่ว่าจะยังไงก็ตาม"

ฟาเบียนชะงักจนนิ่งไป

ฟินนิคอยู่ที่นี่เหรอ

เขามาถึงเมืองคิวตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

ฉันรู้จักเสียงนั้นดี

ใช่เสียงของฟินนิคหรือปล่าวนะ

อย่าบอกนะว่านั่นคือเขา

พวกเขาอยู่ด้วยกันจริงๆหรือ

โธ่...วิเวียน... ฉันไปทำอะไรให้เธอ ทำไมเธอถึงทำให้ฉันเจ็บปวดมากมายขนาดนี้

เธอแต่งงานแล้ว แต่เธอก็ยังมองหาผู้ชายคนอื่น ทำไมต้องเป็นฟินนิคทั้งที่มีคนอื่นตั้งมากมาย

ที่ปลายสายโทรศัพท์ ฟินนิคค่อยๆ วางโทรศัพท์ของวิเวียนลงด้วยสายตาที่ว่างเปล่าบนหน้าของเขา

"ใครโทรมาคะ" วิเวียนถามอย่างอ่อนแรง กึ่งหลับกึ่งตื่นจากการดื่มแอลกอฮอล์ เมื่อสักครู่ฟินนิคเพิ่งช่วยเธอรับโทรศัพท์ เมื่อเห็นว่าเธอเมาแค่ไหน

"แค่พวกมิจฉาชีพโทรมา" เขาตอบ

"อ้อ..." วิเวียนตอบขณะที่เธอพยาบาลอาการปวดตุบในหัวของเธอ

"คุณปวดหัวหรือเปล่า" ฟินนิคถามอย่างอย่างอ่อนโยน และกำลังสังเกตว่าเธอเจ็บปวดมากแค่ไหน

"ใช่ค่ะ" วิเวียนตอบ เธอเกือบตกใจจนขวัญกระเจิงเมื่อมือคู่นั้นวางลงมาที่ขมับของเธอ

"รู้สึกยังไงบ้าง" ฟินนิคถามเธอในขณะที่นวดขมับของเธออย่างแผ่วเบา

นิ้วของเขาให้ความรู้สึกที่หยาบกระด้างและเย็นเยียบบนผิวที่ร้อนเป็นไฟของเธอ และมันทำให้ใจของเธอเต้นรัวนานหลายวินาที

เธอขยับตัวออกห่างจากเขา "ข-ขอบคุณค่ะ ฉันรู้สึกดีขึ้นแล้วตอนนี้"

อย่างไรก็ตาม เธอถูกเขาดึงตัวกลับทันที "อย่าขยับ" เขาสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา