ความรักสีคราม นิยาย บท 279

เมื่อฟินนิคเห็นความลังเลของวิเวียน เขาบอกได้เลยว่าเธอต้องเข้าใจเขาผิดไปและเลือกที่จะเมินเฉยใส่เขา

ถ้าปล่อยเรื่องนี้ไว้โดยไม่แก้ไขล่ะก็ ความโกรธของวิเวียนคงเดือดพล่านไม่ช้าก็เร็ว

“วิเวียน ผม—” ฟินนิคอยากอธิบายทุกอย่างให้วิเวียนฟัง แต่จังหวะที่เขาเปิดปาก เขาก็ตระหนักได้ว่าเขาไม่อาจบอกเธอทุกเรื่องได้ในตอนนี้ มันยังคงเป็นความลับอยู่ ยังไงก็ตาม เขาไม่อาจทำลายเซอร์ไพร์สได้

เขาถูกบังคับให้เปลี่ยนเรื่องคุย “ผมแค่กำลังจัดการธุระของบริษัท”

หลังจากเขาพูดจบ ทั้งสองคนก็ตกอยู่ในความเงียบอันน่ากระอักกระอ่วน

อากาศคุกรุ่นไปด้วยความไม่พอใจ

วิเวียนเริ่มพลิกหน้านิตยสารอ่านแต่รู้สึกเหมือนว่าเธอกำลังอ่านภาษาต่างประเทศ

ลึกๆ แล้ว เธอเชื่อมั่นว่าฟินนิคกำลังคุยโทรศัพท์เพื่อช่วยเหลือแอชลีย์และตระกูลมิลเลอร์ ครั้งหนึ่งเขาเคยสัญญาว่าจะปกป้องและยืนหยัดอยู่ข้างเธอเสมอ แล้วนี่มันเรื่องอะไร เขาทำผิดสัญญาได้ยังไงกัน

ฟินนิคคิดว่าจะเล่าให้วิเวียนฟังเกี่ยวกับเรื่องที่แอชลีย์เคยช่วยชีวิตเขาไว้ตอนเด็กๆ แต่สุดท้ายแล้ว ความเข้าใจผิดก็เป็นสาเหตุให้พวกเขาขาดการพูดคุยกัน

นอกจากนั้น เขายังอยากขอโทษวิเวียน เขาต้องยอมรับว่ามันไม่ยุติธรรมกับเธอ

ฟินนิคไอเบาๆ และเป็นฝ่ายทำลายความเงียบอันตึงเครียด “วิเวียน บอกตามตรงเลยนะว่าจริงๆ แล้ว ฉันกำลังยุ่งๆ อยู่กับเรื่องของตระกูลมิลเลอร์มาได้สองถึงสามวันแล้ว”

“ฉันรู้ค่ะ คุณไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรให้ฉันฟังทั้งนั้น” ทันใดนั้นเอง วิเวียนรู้สึกว่าไม่อยากฟังเขาอีกต่อไปแล้ว ตอนที่เธอได้ยินคำว่า ตระกูลมิลเลอร์ เธอรู้สึกคลื่นไส้

เธอสามารถจินตนาการได้ว่าแอชลีย์มีสีหน้าที่พึงพอใจแค่ไหน เมื่อพวกเขาพบกันที่หน้าประตูวันนี้ เธอได้เห็นสีหน้าอันเย่อหยิ่งของแอชลีย์แล้ว

“วิเวียน คุณไม่เข้าใจ” ฟินนิคเริ่มหวั่นวิตกเมื่อเห็นวิเวียนไม่สนใจ “จริงๆ แล้ว แอชลีย์—”

ทันใดนั้นเอง วิเวียนวางนิตยสารลงและยืนขึ้น “ขอโทษนะคะ ฉันต้องไปเข้าห้องน้ำ”

ในตอนนี้ ฟินนิครู้สึกเหมือนจะยอมแพ้แล้ว เขาไม่คาดคิดเลยว่าวิเวียนจะเกลียดแอชลีย์มากขนาดนี้ ทำไมเธอถึงไม่ยอมให้ฉันอธิบายอะไรเลย

มันแย่มากพออยู่แล้วที่วิเวียนไม่รู้ว่าแอชลีย์เป็นคนบงการที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อสองปีก่อน ถ้าเธอรู้เรื่องนี้ เธอคงเกลียดแอชลีย์มากขึ้นไปอีก

วิเวียนมองตัวเองในห้องอาบน้ำ ตาของเธอแสบไปหมดเพราะน้ำตาที่เอ่อล้น

เธอรู้สึกว่าฟินนิคคงไม่เข้าใจความคิดของเธอ

“วิเวียน” ฟินนิคเรียกชื่อเธอเบาๆ “ได้โปรดฟังผมสักนิด มันมีเหตุผลว่าทำไมผมจึงดูแลแอชลีย์แบบนั้น”

เหตุผลงั้นเหรอ

เหตุผลที่เป็นไปได้คืออะไรบ้าง มันคงเป็นเพียงข้อแก้ตัวมากมายเท่านั้นแหละ

วิเวียนกัดริมฝีปาก

เธอรู้ว่านี่ไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องในการรับมือกับปัญหานี้ ทันทีที่เธอคิดว่ากำลังจะเปิดประตู เธอก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังมาจากข้างนอก

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

มีใครบางคนอยู่ข้างนอกห้อง

คนๆ นั้นเรียก “คุณนอร์ตัน กรุณาเปิดประตูทีครับ ผมคือพ่อบ้าน”

สีหน้าของฟินนิคเข้มขึ้นและเขาเปิดประตูอย่างไม่พอใจนัก

พ่อบ้านมองดูข้างในแต่ก็ต้องผิดหวังเพราะไม่เจอวิเวียน เขาพูดพร้อมรอยยิ้ม “คุณนอร์ตัน ด้านนอกมีคนมากมายที่มารวมตัวกันที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้กับผู้เฒ่านอร์ตัน ดังนั้นผู้เฒ่าจึงต้องการให้คุณและคุณนายนอร์ตันลงไปข้างล่างครับ”

“ตกลง ฉันรู้แล้ว พวกเราจะลงไปข้างล่างเดี๋ยวนี้ล่ะ” ฟินนิคตอบ

วิเวียนเปิดประตูเมื่อได้ยินคำพูดของพ่อบ้านและเธอยังคงก้มหน้าก้มตาต่อไปเพราะไม่อยากสบตากับฟินนิค

“วิเวียน—” ฟินนิคพูดขณะที่เขาเอื้อมไปคว้าแขนของเธอแน่นเกินไปเล็กน้อย