ความรักสีคราม นิยาย บท 289

คำตอบที่โนอาห์ได้รับสร้างความประหลาดใจเป็นอย่างมาก

หลังจากวางสาย ใบหน้าของโนอาห์ก็ประดับไปด้วยรอยยิ้มกว้าง “ยินดีด้วยครับคุณนอร์ตัน ผมถามเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลแล้ว พวกเขาบอกว่าคุณนายไปที่แผนกนรีเวชและเธอได้รับการยืนยันว่าตั้งครรภ์ครับ”

ความเงียบเข้าครอบงำเมื่อเขาพูดจบ มีเพียงเสียงของเครื่องยนต์ที่แล่นผ่านอยู่ข้างนอกหน้าต่างเท่านั้น ด้วยความเป็นห่วง เขาจึงหันกลับไปมองฟินนิค “คุณนอร์ตันครับ—"

แต่เมื่อเขาหันกลับมาเห็นฟินนิค เขาก็ต้องชะงักไป

เจ้านายของเขานั่งแผละอยู่บนวีลแชร์ในขณะที่สีหน้าของเขาก็แสดงออกถึงอารมณ์ที่หลากหลายที่มันประเดประดังเข้ามา ทั้งหมดนี้เป็นอารมณ์ที่โนอาห์ไม่เคยเห็นมาก่อน

อย่างแรกคือตกใจและทำอะไรไม่ถูก แต่สุดท้ายความประหลาดใจและความดีใจก็ฉายขึ้นในดวงตาสีเข้ม

วิเวียนกับฉันกำลังจะมีลูกงั้นเหรอ ฉันกำลังจะได้เป็นพ่อคนแล้ว

โนอาห์ทำงานเป็นผู้ช่วยส่วนตัวให้กับฟินนิคมานานหลายปี แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเจ้านายของเขาเก็บอารมณ์ไม่อยู่ เขาถาม “คุณนอร์ตันครับ พวกเรายังจะไปโรงพยาบาลกันอยู่ไหมครับ เพราะดูเหมือนว่าคุณนายนอร์ตันจะกลับบ้านแล้ว”

ฟินนิคหลุดออกจากภวังค์และตอบ “งั้นก็กลับบ้านกัน”

...

เมื่อกลับถึงบ้าน วิเวียนก็ยังคงครุ่นคิดว่าเธอจะบอกข่าวดีนี้กับฟินนิคยังไง สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจว่าเธอจะบอกเขาหลังจากที่เขากลับมาถึงบ้านหลังเลิกงานแล้ว เขาจะต้องประหลาดใจมากแน่ๆ

เธอเดินวุ่นไปทั่วห้องครัวเพื่อเตรียมมื้อค่ำในระหว่างที่รอฟินนิคกลับบ้าน แต่เขาก็กลับมาถึงบ้านเร็วกว่าที่เธอคาดเอาไว้มาก

เธอมองดูนาฬิกาและเห็นว่าวันนี้เขากลับมาก่อนเวลาเร็วมาก

เธอรีบวิ่งไปหาเขาและพูดขึ้นเสียงดัง “ฟินนิคคะ ฉันมีข่าวดีจะบอกคุณ—"

แต่ก่อนที่เธอจะพูดจบ เขาก็ดึงเธอเข้ามากอดเอาไว้แน่น

เขากระซิบแนบหูของเธอ “วิเวียน วิลเลี่ยม นี่เป็นของขวัญที่ดีที่สุดที่ผมเคยได้มาเลย”

คำพูดที่ไม่มีที่มาที่ไปของฟินนิคทำให้วิเวียนงง

เขาหัวเราะเบาๆและพูดต่อ “ดูเหมือนว่าอาหารเสริมพวกนั้นจะได้ผลนะ”

วิเวียนเริ่มเข้าใจ “คุณรู้แล้วเหรอคะ”

เขาพยักหน้า

เธอสำรวจสีหน้าของเขาและพบความดีใจอยู่ในนั้น หัวใจของเธออบอุ่นไปด้วยความสุข

ว้าว ท่าทีของเขาช่างน่าทึ่งไม่น้อยเลย

“ฟินนิคคะ ฉันท้อง ฉันไม่ได้ป่วยหนัก คุณไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้ค่ะ”

“ผมอยากทำนี่” เขาตอบอย่างดื้อดึง

เมื่อเห็นสีหน้าที่มุ่งมั่นของเขา เธอก็รู้ว่าเธอคงพูดอะไรเพื่อเปลี่ยนใจเขาไม่ได้แล้ว และการเอาใจของเขาทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ

เมื่อมาถึงห้องนอน เธอก็จะอาบน้ำแต่เขาก็ตามเธอเข้ามาให้ห้องน้ำด้วย “ผมช่วยคุณอาบนะ”

“นี่ก็ด้วยเหรอ ฉันจะบ้าตาย” เธออึ้งไปกับการกระทำของเขา

โดยไม่สนใจคำคัดค้านของเธอ ฟินนิคก็จับเธอนั่งลงในอ่างและหยิบผ้าขนหนูออกมา ก่อนที่เขาจะเริ่มถูหลังให้เธอ

เธอพูดอย่างอ่อนโยนกับเขาอีกครั้ง “ฟินนิคคะ คุณไม่ต้องดูแลฉันดีขนาดนี้ก็ได้ ฉันไม่เป็นไรค่ะ”

“ไม่เอา”

เขายืนกรานและจดจ่ออยู่กับการถูหลังให้เธออย่างแผ่วเบา

แต่หลังจากนั้นไม่นาน ก็เห็นได้ชัดว่าฟินนิคไม่คุ้นเคยกับการต้องมาดูแลคนอื่น เพราะเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาเปียกโชกไปหมดในตอนที่เขาช่วยเธออาบน้ำ