วิเวียนจงใจขอให้ฟินนิคออกไปเพื่อที่แม่ของเธอจะได้หยุดว่ากล่าวเขา เขารับฟังและตรงไปที่ห้องทำงาน ทิ้งให้ผู้หญิงสองคนอยู่ด้วยกันในห้อง
แม้ว่าราเชลจะอยู่คนเดียวในอพาร์ตเมนต์นั้น แต่ห้องทำงานก็มีข้าวของครบทุกอย่างตามที่คนคาดหวัง
เมื่อฟินนิคมองสำรวจไปรอบห้อง เขาเห็นกองอัลบั้มภาพที่มุมห้อง
อัลบั้มที่อยู่ด้านบนกระตุ้นความสนใจเขาเป็นพิเศษ
เมื่อเปิดดูเขาพบว่าในนั้นมีรูปภาพของวิเวียนตอนที่เธอยังเด็ก
เพราะไม่รู้จะทำอะไรที่ดีกว่านี้เขาจึงพลิกดูอัลบั้มและรู้สึกว่าวิเวียนดูน่ารักมากในภาพถ่าย
แต่จู่ๆ สีหน้าเขาเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเห็นภาพหนึ่ง
...
ในเวลานั้น วิเวียนพยายามทำให้ราเชลมั่นใจว่าฟินนิคปฏิบัติต่อเธอดีเพียงใดทำให้เธอคลายความกังวลลงเล็กน้อย
หลังจากพูดคุยกับราเชลเสร็จแล้วเธอก็ขึ้นไปที่ห้องทำงานชั้นบนและสังเกตเห็นฟินนิคมีท่าทางแปลก ๆ
“มีอะไรเหรอคะ”
วิเวียนรู้สึกประหลาดใจที่เห็นฟินนิคจ้องมองรูปภาพในวัยเยาว์ของเธอแต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
ฟินนิคหยิบรูปถ่ายออกมาแล้วถามว่า “นี่ใช่คุณหรือเปล่า”
วิเวียนชำเลืองมองและตอบสบายๆ ว่า “ใช่”
ทันใดนั้นตาของฟินนิคเป็นประกายในขณะที่เขาลุกขึ้นจากรถวีลแชร์และดึงวิเวียนเข้ามากอดไว้ในอ้อมแขน
วิเวียนตกตะลึงเมื่อรู้สึกว่าเขากอดเธอแน่น “ฟินนิค คุณเป็นอะไรไป”
เขาไม่ตอบในขณะที่ยังคงกอดวิเวียนอยู่อีกนานก่อนที่จะปล่อยเธอ เขาลดสายตาลงและถามเบา ๆ ว่า “วิเวียน คุณรู้ไหมว่าผมตามหาคุณมาเป็นสิบปีแล้ว”
วิเวียนขมวดคิ้ว รู้สึกสับสนอย่างมาก “สิบปี คุณกำลังพูดถึงอะไร เข้าใจผิดหรือเปล่า”
“ไม่ผิดแน่นอน” ฟินนิคกล่าวเสริม “เมื่อมองดูภาพนี้ผมจำได้เลยว่าเป็นคุณเมื่อหลายปีก่อน”
เมื่อเขาเห็นว่าวิเวียนยังคงงุนงง เขาเตือนความจำเธอเล็กน้อยว่า “เมื่อสิบปีที่แล้วที่ชานเมืองซันไชน์ซิตี้ ลองนึกดู”
เมื่อเวลาผ่านไปเธอค่อยๆ ลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้น
เธอเพิ่งมานึกขึ้นได้ตอนที่ฟินนิคพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา
ฟินนิคกระซิบข้างหูเธออย่างแผ่วเบาพร้อมเอาปากจุ๊บที่ริมฝีปากเธอเบาๆ “ผมดีใจจริงๆ ที่คุณเป็นคนช่วยชีวิตผมในตอนนั้น ดูเหมือนว่าโชคชะตาจะพาเรามาพบกันเร็วกว่าที่คิด”
วิเวียนหน้าแดงขณะที่เธอรู้สึกหวาดกลัวต่อสิ่งที่ดีงามของโชคชะตาที่ลึกลับ
เมื่อฟินนิคเห็นว่าเธอดูเขินอายเพียงใด หัวใจของเขาก็อ่อนลง
โล่งอกไปที
ผู้หญิงที่ช่วยชีวิตฉันในตอนนั้นยังคงเหมือนกับคนที่ฉันจำได้ ใจดีและมุ่งมั่น แทนที่จะกลายเป็นผู้หญิงสารเลวอย่างแอชลีย์
เมื่อนึกถึงแอชลีย์สีหน้าของฟินนิคดุดันขึ้นอีกครั้ง
ตอนแรกที่เขาคิดว่าแอชลีย์เป็นคนช่วยชีวิตเขา เขาก็ยับยั้งตัวเองไม่ให้เป็นปฎิปักษ์กับเธอเพราะคิดว่าเขาเป็นหนี้ชีวิตเธอ ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้วิเวียนตัดสินใจว่าจะทำยังไงกับเธอ
แต่ตอนนี้เขารู้ความจริงแล้วว่าแอชลีย์ไม่ได้ช่วยเขาไว้ก็ไม่จำเป็นที่เขาจะอดกลั้นด้วยความรู้สึกสำนึกบุญคุณ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...