เธอได้รับการยกย่องจากโรงเรียนเก่าและมีใบปริญญาอันทรงเกียรติ อีเลนเพียบพร้อมจนแทบไม่มีที่ติ
ไม่เพียงแค่นั้นหลังจากสำเร็จการศึกษาเธอยังได้รับรางวัลมากมายในสาขาของเธอ
ตามข่าวลือว่ากันว่าอีเลนยังอายุน้อยและสวย
รายละเอียดที่ไม่ชัดเจนดังกล่าวทำให้อีเลนยิ่งดูลึกลับมากขึ้นและนั่นเป็นการกระตุ้นความสนใจของวิเวียนมากขึ้นเช่นกันในขณะที่เธอครุ่นคิดเกี่ยวกับการที่อีเลนเลือกเธอ
เธอรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นกับการสัมภาษณ์ที่กำลังจะมาถึงในอีกสามวัน
เมื่อเธอกลับบ้านหลังเลิกงาน เธอสังเกตว่า “ย้อนอดีต” ยังคงคุยกับเธออยู่
วิเวียน: คุณยังอยู่ที่นี่เหรอ
ย้อนอดีต : ใช่
วิเวียน: เฮ้ คุณเปิดเผยตัวตนของคุณไม่ได้เหรอ
ย้อนอดีต: ไม่ได้
วิเวียน: แต่ทำไมล่ะ
ย้อนอดีต: ยังไม่ถึงเวลา
วิเวียน: ในเมื่อคุณรู้แล้วว่าฉันเป็นใคร ฉันก็ต้องรู้ว่าคุณเป็นใครเช่นกัน ทำไมคุณไม่ยอมบอกฉัน
ย้อนอดีต: คุณจะรู้ได้ในไม่ช้า ตอนนี้ฉันกำลังจะออกจากระบบแล้ว จำไว้ ทะนุถนอมทุกสิ่งที่คุณมีในปัจจุบัน
วิเวียน : หมายความว่าไง
ย้อนอดีต: ไม่มีอะไร ฉันแค่คิดว่าคุณมีความสุขมากในตอนนี้
วิเวียน: งั้น...
ไม่มีคำตอบกลับ
ในวันต่อๆมาบทสนทนาของพวกเขาส่วนใหญ่ก็เหมือนเดิม
สิ่งที่ทำให้วิเวียนงุนงงอย่างมากก็คือคำตอบที่ “ย้อนอดีต” ตอบมาทุกครั้งที่เธอถาม: คุณจะรู้ได้ในไม่ช้า
เธอบอกวิเวียนว่าจะมีอะไรให้เธอประหลาดใจ เหมือนกับว่าให้รอขนมที่เธอจะให้แต่ไม่มีราย ละเอียดว่ามันจะออกมาเป็นยังไง
เธอรู้สึกว่าคำที่ "ย้อนอดีต" พูดนั้นแปลกประหลาดและเข้าใจยากเสมอ
ผู้ใช้ "ย้อนอดีต" บนทวิตเตอร์นี้ดูเหมือนจะเป็นคนที่อาศัยอยู่รอบตัวฉัน ราวกับว่าพวกเขาจับตาดูฉันตลอดเวลา พวกเขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับฉันทะลุปรุโปร่ง...
ฉันสงสัยว่าฟินนิครู้จักคนผู้นี้หรือเปล่า
มันไม่ผิดที่จะลองถามดู หลังจากที่เธอล้างจานเสร็จ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและแสดงหน้าทวิตเตอร์ของ "ย้อนอดีต" ให้ฟินนิคดู
“อืม... ฟินนิค คุณรู้จักคนๆ นี้ไหม” วิเวียนถามด้วยความลังเลใจ
เขาหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาตรวจสอบโปรไฟล์อย่างระมัดระวังก่อนที่จะส่ายหัว
“ไม่ ผมไม่รู้จักเขา” ฟินนิคตอบและตบไหล่วิเวียนเบาๆ
“ย้อนอดีต” ไม่ค่อยได้โพสต์อะไรบนทวิตเตอร์มากนัก ดังนั้นจึงเข้าใจได้ว่าฟินนิคคงไม่มีเบาะแสมากนัก
เมื่อมองจากแค่รูปภาพและชีวประวัติเพียงอย่างเดียว ไม่มีทางที่พวกเขาจะแยกแยะตัวตนของ “ย้อนสู่อดีต” ได้ ในฐานะที่วิเวียนเองเป็นคนที่สนทนากับคนๆ นั้นมาเป็นเวลานานเธอยังไม่อาจเข้าใกล้จนสามารถเปิดเผยตัวตนเขาได้เลยแม้แต่น้อย
ในตอนกลางคืนขณะที่กำลังอาบน้ำ วิเวียนเผลอทำโทรศัพท์ตกน้ำ
เธอรีบเช็ดโทรศัพท์ให้แห้งและพยายามรีบูตเครื่องแต่ก็ไม่เป็นผล
“ฟินนิค” เธอร้องเรียก
"ว่าไง เกิดอะไรขึ้น" ฟินนิคตอบจากด้านนอกของประตู เขาคิดว่ามันผิดปกติที่จู่ๆเธอก็เรียกหาเขาขณะกำลังอาบน้ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...