ความรักสีคราม นิยาย บท 384

“ปู่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เรายังไม่รู้เรื่องราวที่ชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นในปีนั้น สำหรับตอนนี้สิ่งที่เรามีอยู่เป็นเพียงเศษเสี้ยวของข้อมูลเท่านั้น” ผู้เฒ่านอร์ตันไม่สามารถเข้าใจสถานการณ์ได้เช่นกัน “วิเวียน ปู่อยากพูดกับเธอตรงๆ ว่าปู่ไม่เคยชอบอีฟเวลินเลย เธอมีเล่ห์เหลี่ยมและฉลาดแกมโกงมาตั้งแต่ยังเด็ก ระวังตัวให้ดีทุกครั้งที่ติดต่อพูดคุยกับเธอ” ผู้เฒ่านอร์ตันเตือน

“หนูเข้าใจแล้วค่ะคุณปู่” วิเวียนตอบอย่างจริงจัง

วิเวียนครุ่นคิดถึงบทสนทนาขณะที่เดินกลับบ้านในภายหลัง จากคำพูดของผู้เฒ่านอร์ตันไม่ต้องสงสัยเลยว่าอีฟเวลินแต่งเรื่องขึ้นมา เรื่องเล่าของเธอมีข้อแตกต่างมากมายเมื่อเธอเล่าเหตุการณ์นี้ให้พวกมอร์ริสันฟังเป็นครั้งแรก

แต่ทำไมอีฟเวลินถึงโกหกเรื่องนี้ แล้วถ้าภารโรงไม่ได้เป็นคนช่วยไว้เธอจะหนีจากกองไฟไปได้ยังไง

คำถามหลายคำถามผุดขึ้นในใจขณะที่เธอพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะคาดเดาสถานการณ์ แต่ความพยายามของเธอก็ไม่เป็นผล ในที่สุดความอยากรู้อยากเห็นก็เข้าครอบงำ เธอโทรหาอีฟเวลินและขอพบ วิเวียนอยากจะถามเธอเป็นการส่วนตัว

อีฟเวลินตอบรับคำขอของวิเวียนอย่างสบายๆ โดยไม่คิดมาก

“ไปเจอกันที่คาเฟ่เดียวกับที่เราไปซื้อของกัน” วิเวียนเสนอ จากนั้นเธอก็วางสายและมุ่งหน้าไปยังสถานที่นัดหมาย

เมื่อวิเวียนมาถึงที่หมายไม่มีวี่แววของอีฟเวลิน วิเวียนสั่งกาแฟมานั่งจิบ ลิ้มรสความขมที่มีกลิ่นหอมขณะที่นึกถึงความคิดอันบ้าคลั่งของเธอ

อีฟเวลินจะไม่มีวันยอมรับถ้าฉันถามเธอตรงๆ ว่าเธอโกหกหรือเปล่า ฉันจะพิสูจน์ได้ยังไงว่าเธอโกหกและโน้มน้าวให้เธอพูดความจริงไปพร้อมกัน

จากนั้น เสียงพึมพำดังขึ้นรอบตัววิเวียน ทำให้เธอหลุดจากภวังค์ความคิด

เธอเงยหน้าขึ้นเพื่อตรวจดูสิ่งรอบข้างและสังเกตเห็นว่าทุกคนจ้องมองไปในทิศทางเดียวกันขณะที่กระซิบกระซาบ ดวงตาของพวกเขาเปล่งประกายด้วยความประหลาดใจ

เธอมองตามพวกเขาและสังเกตเห็นว่าอีฟเวลินกำลังเดินเข้ามาหาเธอ

วิเวียนไม่มีอารมณ์จะชื่นชมความงามของอีฟเวลิน จิตใจของเธอถูกครอบงำด้วยความคิดเดียว ทำไมอีฟเวลินถึงโกหก วิเวียนมั่นใจว่าผู้เฒ่านอร์ตันจะไม่โกหกเธอ ดังนั้น จึงเหลือความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว นั่นคือ อีฟเวลินบิดเบือนความจริง เกิดอะไรขึ้นในปีนั้นกันแน่

ระฆังเตือนภัยดังขึ้นในหัวของอีฟเวลินเมื่อวิเวียนพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในปีที่ชะตาลิขิตแบบนั้น “ทำไมจู่ๆ ถึงสนใจล่ะ” เธอตอบโต้ด้วยคำถามอีกคำถาม

“โอ้ ไม่มีอะไรหรอก พี่ชายของคุณบอกฉันว่าเขาต้องการตอบแทนภารโรงที่ช่วยชีวิตคุณแต่หาตัวเขาไม่เจอ” วิเวียนคิดหาข้อแก้ตัวที่พอจะเป็นไปได้

“เขาขอให้ฉันช่วยเพราะฉันทำงานที่บริษัทนิตยสาร โชคร้าย เราไม่ได้เบาะแสอะไรเลย และฉันก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันหันมาถามคุณโดยตรง มันจะทำให้ทุกอย่างเร็วขึ้นมากถ้าคุณสามารถอธิบายรูปร่างหน้าตาเขาได้”

“อย่างนั้นเหรอ” อีฟเวลินใคร่ครวญคำพูดของวิเวียน “ทำไมฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนี้เลย”

“เขาอาจจะยังหาเวลาเหมาะสมที่จะบอกคุณไม่ได้” วิเวียนให้คำตอบที่กำกวมกับเธอและกลบเกลื่อนคำถามของอีฟเวลินเพื่อไม่ให้เกิดความสงสัยไปมากกว่านี้ “ทำไมคุณไม่เริ่มต้นด้วยการอธิบายรูปลักษณ์ของภารโรงหรือลักษณะพิเศษใดๆ ล่ะ ฉันจะคุยกับบรรณาธิการอาวุโสและพยายามออกโฆษณาว่าเรากำลังมองหาผู้ชายคนนี้ ใครจะรู้ มันอาจจะได้ผลก็ได้นะ”