มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง เธอมั่นใจมากว่าฟินนิคอยากสัมผัสเธอ วิเวียนอยากถามเขาขณะที่มองดูเขาหลับไป แต่เธอไม่กล้าพอที่จะทำแบบนั้น
เธอเอนตัวพิงหน้าอกของเขาในขณะที่ตาแดงก่ำไปด้วยน้ำตาคลอเบ้า ฉันเป็นคนเริ่มก่อนแต่ทำไมล่ะ เขาไม่อยากนอนกับฉันจริงๆ เหรอ
ผู้ชายจะดีกับผู้หญิงถ้าเกิดว่าเขาไม่ล่วงเกินเธอ แต่กับสามีที่มีพฤติกรรมแบบนี้กับภรรยาของเขาล่ะ
บางทีฟินนิคอาจจะแค่เหนื่อยเหมือนอย่างที่เขาบอกก็ได้เพราะเขาหลับสนิทไปในทันที
วิเวียนผละตัวเองออกมาจากอ้อมกอดของเขาเบาๆ และหันหลังให้เขาในขณะที่น้ำตาไหลอาบสองข้างแก้ม
เธอได้แต่บอกตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ในใจ ฟินนิคยังรักฉันอยู่ เขาไม่ใช่คนที่ไม่ซื่อสัตย์ บางทีเขาอาจจะแค่เหนื่อยจากงาน แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามโน้มน้ามตัวเองมากแค่ไหน เธอก็ล้มเหลวเพราะเธอรู้สึกเจ็บปวดอยู่ในใจ เธอกัดริมฝีปากขณะที่น้ำตาไหลพรากไม่หยุดจนหมอนของเธอเปียกชุ่มไปหมด
เธอไม่อาจสลัดความเศร้าและข่มใจให้หลับลงได้ ดังนั้นเธอจึงตื่นขึ้นตอนรุ่งสาง หลังจากอาบน้ำแล้ว เธอก็ตบตัวเองไปทั่วใบหน้าเพื่อสงบสติอารมณ์
เมื่อเธอกลับมาที่ห้องนอน ฟินนิคยังคงหลับอุตุอยู่ วิเวียนต้องสะกัดกั้นอารมณ์ไม่ให้น้ำตามันไหลออกมาพลางหมุนตัวเดินออกไปที่ห้องครัวด้านล่าง
ไม่ว่ายังไงก็ตาม…มาเตรียมอาหารเช้าให้เขาดีกว่า ยังไงเขาก็ต้องออกไปทำงานอยู่ดี
ฟินนิคนอนอยู่บนเตียงเพียงลำพังในตอนที่เขาตื่นแล้ว พอนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ความเจ็บปวดก็แผ่ซ่านอยู่ในใจเขา
ฉันรู้…ว่าสิ่งที่ฉันทำลงไปนั้นทำร้ายจิตใจเธอ เธอกำลังคลางแคลงสงสัยในตัวฉันอยู่ นี่ยังไม่พูดถึงว่าเธอยอมแม้กระทั่งใส่ชุดนอนเซ็กซี่ที่ฉันไม่เคยเห็นเธอใส่มาก่อนเลยจนเมื่อคืนนี้
แต่ผมไม่อาจฝืนใจให้ทำต่อได้หลังจากนึกถึงวิดีโอที่มาร์คเอาให้ดู ผมต้องยอมรับว่ามันทำให้ผมเจ็บปวดมากเหลือเกิน เขาส่ายหัวเพื่อสลัดภาพพวกนั้นออกไปจากห้วงความคิดของเขาและเดินไปที่ห้องอาบน้ำ
เมื่อฟินนิคเดินลงบันไดมา อาหารเช้าของเขาก็ถูกยกมาเสิร์ฟไว้บนโต๊ะแล้ว
ปี๊บ ปี๊บ
“คุณปู่ ผม…” ฟินนิคไม่รู้ว่าจะอธิบายให้เขาฟังอย่างไรดี
ท่านผู้เฒ่าพูดเร่งเร้าต่อว่า “ลืมเรื่องนั้นไปซะ มาที่นอร์ตัน คอร์เปอเรชั่นเดี๋ยวนี้เลย พวกเราจะจัดประชุมด่วนกับหัวหน้าบอร์ดบริหาร ฉันจะเล่ารายละเอียดให้แกฟังตอนที่แกมาถึงแล้ว”
“ตกลงครับ ผมเข้าใจแล้วคุณปู่ ผมจะไปถึงที่บริษัทภายในหนึ่งนาทีครับ” เมื่อได้ยินเสียงคร่ำเครียดของซามูเอล ฟินนิคก็รู้ได้ทันทีว่ามีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น และมาร์คต้องเป็นคนอยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมดแน่นอน
หลังจากวางสายแล้ว ฟินนิคหันไปหาวิเวียนและพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรนว่า "คุณปู่ขอให้ผมไปเข้าประชุมที่นอร์ตัน คอร์เปอเรชั่นตอนนี้เลย เพราะงั้นคุณกินก่อนเลยนะ เดี๋ยวผมจะออกจากบ้านแล้ว"
"ตกลงค่ะ" วิเวียนตอบสั้นๆ และไม่ได้เงยหน้าขึ้นและไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม
ขณะที่มองดูผู้หญิงที่เศร้าหมองตรงหน้า ฟินนิคก็รู้ว่าเธอโกรธเรื่องเมื่อคืนนี้แต่เขาไม่รู้จะอธิบายให้เธอฟังอย่างไร มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะบอกความจริงกับเธอ เพราะเขาไม่อยากให้เธอนึกถึงความทรงจำอันเจ็บปวดเหล่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...