ฝูงชนเงียบลงเมื่อผู้ประมูลเปิดกล่องออกเผยให้เห็นแหวนและไม่นานความโกลาหลก็เกิดขึ้น
“แหวนนั่นพิเศษตรงไหนกัน”
“ฉันนึกว่าจะเป็นแหวนที่จักรพรรดิหรือนางสนมใส่ซะอีกแต่นี่มันอะไรกัน”
“นี่ไม่เห็นพิเศษตรงไหน มันไม่ใช่ของเก่าด้วยซ้ำ ดูเหมือนของสมัยใหม่สำหรับฉันมากกว่า”
“ถ้าคุณจะเอาของสมัยใหม่มาประมูลด้วย คุณก็น่าจะเอาแหวนโบราณมาด้วยเหมือนกัน แหวนวงนี้คืออะไรกัน นี่กำลังดูถูกพวกเราอยู่อย่างนั้นเหรอ”
“ฉันคิดว่าคงไม่มีอะไรให้น่าประมูลแล้วล่ะหลังจากนี้”
แม้ฝูงชนจะบ่นเรื่องแหวนแต่ดวงตาของฟินนิคกลับเบิกกว้างขึ้นเมื่อเห็นแหวน เขาจับแขนเก้าอี้แน่นในขณะที่ร่างกายของเขาก็สั่นเทาไปด้วยความโกรธ
เป็นไปไม่ได้ เธอกล้าดียังไง
ฟินนิคมองวิเวียนที่นั่งอยู่สองสามแถวข้างหน้าอย่างโกรธเคือง ราวกับมีมนต์สะกดเมื่อ
วิเวียนหันหลังมามองและสบตากับเขาพอดี
วิเวียนยิ้มเมื่อเห็นฟินนิคที่พยายามซ่อนความโกรธเอาไว้ เธอยิ้มเยาะเขาและตัวเธอเอง
เขามีสิทธิ์อะไรมาโกรธกัน มันเป็นเพราะความใจร้ายและการหักหลังของเขาที่ทำให้ชีวิตของพวกเราเป็นแบบนี้เอง เธอแค่อยากประมูลแหวนแต่งงานของพวกเขา
จากนี้ไปแหวนวงนี้สำหรับเธอเป็นเพียงสิ่งของที่เอาไว้แลกเปลี่ยนเงินเท่านั้น มันไม่มีคุณค่าทางจิตใจอีกต่อไปแล้ว
เธอตั้งใจจะลืมอดีตและเดินหน้าต่อไป
แต่ตอนนี้วิเวียนถามตัวเอง นี่เป็นเพียงการเดินหน้าต่อไปจริงเหรอ ถ้าเธออยากเดินหน้าต่อไปจริงๆ ทำไมเธอต้องขายแหวนแต่งงานของพวกเขาต่อหน้าฟินนิคด้วย เมื่อเธอเห็นเขาโกรธ ทำไมเธอต้องพอใจด้วย
เธอมีท่าทีลังเลบ้างหรือเปล่า ต้องมีแน่นอนสิ
แต่ถ้าไม่เจ็บแล้วจะหายได้ยังไง
“โปรดอยู่ในความสงบครับทุกท่าน อยู่ในความสงบ” ผู้ประมูลยกมือขึ้นห้ามและเมื่อทั้งห้องเงียบลง เขาก็เล่าที่มาของแหวน
“เจ้าของแหวนวงนี้คือคุณมอร์ริสันแห่งมอร์ริสันกรุ๊ปครับ สำหรับเธอแล้วแหวนวงนี้มีความหมายพิเศษ พวกเราขอต้อนรับเธออย่างอบอุ่นและขอเชิญเธอขึ้นมาบนเวทีเพื่อบอกเล่าเรื่องราวเบื้องหลังของแหวนวงนี้ด้วยครับ”
วิเวียนเดินช้าๆ ไปที่เวทีท่ามกลางการมองมาของฝูงชน ฟินนิคมองดูเธอเดินเข้าไปใกล้เวทีทีละก้าวและรู้สึกว่าเธอเริ่มอยู่ห่างจากเขาทีละน้อย
“สวัสดีค่ะทุกท่าน ดิฉันวิเวียน มอร์ริสันเป็นเจ้าของแหวนวงนี้ค่ะ เหมือนที่ผู้ประมูลได้บอกไปว่าแหวนวงนี้มีความหมายพิเศษสำหรับฉันมาก วันนี้ฉันอยากนำมันมาประมูลและในเวลาเดียวกัน ฉันก็อยากจะส่งข้อความไปถึงเจ้าของคนใหม่ของแหวนวงนี้ด้วยว่าหากคุณตั้งใจที่จะตัดความเจ็บปวดทิ้งไป คุณก็จะสามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ ขอบคุณสำหรับความสนใจของพวกคุณค่ะ”
วิเวียนโค้งขอบคุณฝูงชนและกลับมานั่งที่ตามเดิม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...