“ฟินนิคคะ วิเวียนไม่ได้รักคุณแล้ว เธอเดินหน้าต่อไปแล้ว ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เดินจากไปแบบนั้นหรอกค่ะ ฟินนิคคะ คุณลืมเธอไปเถอะนะแล้วมาเริ่มต้นกันใหม่ พวกเราจะมีความสุขไปด้วยกัน เชื่อฉันนะคะ โอเคไหม”
“ถ้าเธอไม่ชอบฉันแล้ว ฉันก็จะพยายามเอาชนะใจเธอใหม่” แววตาของฟินนิคดูมุ่งมั่นเมื่อเขามองมาที่อีฟเวลิน “อีฟเวลิน ฉันลืมวิเวียนไม่ได้ ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ ตอนแรกฉันวางแผนจะไปประเทศเอเพื่อตามหาวิเวียนในตอนที่เธอสามารถอยู่ได้ด้วยตัวเองแล้ว แต่ตอนนี้วิเวียนกลับมาแล้วและฉันจะไม่ปล่อยเธอไปอีก”
“แล้วสัญญาของเราล่ะ” อีฟเวลินตะโกนขึ้นอย่างอารมณ์เสียและผลักเขาออก “สัญญาของคุณไม่มีความหมายแล้วงั้นเหรอ”
ฟินนิคไม่รู้จะอธิบายให้เธอฟังอย่างไรเพราะเขาผิดสัญญาในตอนนั้นจริงๆ ความเงียบเข้าปกคลุมระหว่างพวกเขาสองคนในขณะที่อีฟเวลินยังคงสะอื้นไห้
“ฉันขอโทษอีฟเวลิน ฉันสามารถสัญญาเรื่องอื่นกับเธอได้นอกเหนือจากเรื่องนี้”
ฟินนิคพูดขึ้นอย่างรู้สึกผิดหลังจากที่เงียบอยู่นาน
“ได้ ไม่เป็นไรถ้าคุณไม่อยากคบกับฉัน” อีฟเวลินมีสีหน้าเคียดแค้น “งั้นก็สัญญาว่าคุณจะไม่คบกับวิเวียนเหมือนกัน ตราบใดที่คุณรักษาสัญญาได้ ฉันก็จะไม่พูดเรื่องที่จะคบกับคุณอีก”
ฟินนิคเงียบ
“มีปัญหาอะไรอย่างงั้นเหรอคะ” อีฟเวลินเย้ยหยัน “คุณเพิ่งบอกว่าจะสัญญาอะไรกับฉันก็ได้ไม่ใช่เหรอคะ”
“อีฟเวลิน” ฟินนิคเอามือบีบสันจมูกพลางพูดยืนยัน “อย่าทำตัวไร้เหตุผล ฉันไม่มีวันยอมแพ้เรื่องวิเวียน”
หลังจากที่พูดจบ เขาก็ไม่สนใจรอฟังคำตอบของเธอและเดินจากไปทันที
ดูเหมือนว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้เธอเข้าใจ ฉันคงต้องคิดหาวิธีอื่น
“กลับมานะฟินนิค” อีฟเวลินมองฟินนิคเดินจากไปและตะโกนเรียกเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย “คุณจะทิ้งคนพิการแบบฉันเอาไว้ที่นี่คนเดียวเหรอ นี่คุณยังเป็นผู้ชายอยู่หรือเปล่า”
นี่เป็นความผิดของแกวิเวียน ทั้งหมดเป็นเพราะแก ฟินนิคถึงได้พูดแบบนั้นกับฉัน แกกลับมาทำไม ทำไมแกไม่ตายที่ต่างประเทศไปซะ
วิเวียน ในเมื่อแกกล้ากลับมา ฉันก็จะไม่ปล่อยแกไปเด็ดขาด รอก่อนเถอะ ฉันบังคับให้แกไปต่างประเทศได้แล้วครั้งหนึ่งและฉันจะทำมันอีกครั้ง ไม่สิ ครั้งนี้ฉันจะเอาชีวิตแกมาให้ได้
เมื่อเธอเดินมาถึงประตูทางออกของโรงแรม เธอก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นอีฟเวลินอยู่ข้างนอก อีฟเวลินคอยมองมาที่ทางเข้าราวกับกำลังรอใครบางคนอยู่
เธอคงไม่ได้รอฉันหรอกใช่ไหม วิเวียนรู้สึกไม่ดีกับเรื่องนี้และเริ่มปวดหัวเพราะเธอไม่อยากยุ่งกับอีฟเวลินจริงๆ
แต่กลับกลายเป็นว่าลางสังหรณ์ของเธอช่างแม่นยำเมื่ออีฟเวลินเคลื่อนวีลแชร์ตรงมาทางเธอทันทีที่เห็นเธอ
วิเวียนหันหลังกลับและอยากจะเดินหนีไปแต่จู่ๆ เธอก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้และหยุดอยู่กับที่ เธอไม่ใช่คนเดิมกับเมื่อห้าปีที่แล้วอีกต่อไป แม้เธอจะตื่นตระหนกอย่างคิดไม่ถึงตอนที่เจอฟินนิค แต่เธอคิดว่าเธอรับมือกับอีฟเวลินได้
ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจจะลองดูว่าอีฟเวลินจะมาไม้ไหนเพราะยังไงอีฟเวลินก็ตั้งใจมารอเธอถึงที่นี่แล้ว วิเวียนไม่อยากถูกควบคุมโดยไม่รู้ตัวอีก
เมื่อคิดแบบนั้น วิเวียนก็หันหลังกลับและรอให้อีฟเวลินมาหาเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...